Δευτέρα, Δεκεμβρίου 22, 2025
Ανεξαρτήτως της ήττας της γερμανικής πρωτοβουλίας στη Σύνοδο, αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι το πάθος για τη στήριξη της Ουκρανίας που δείχνουν οι «πρόθυμοι» Ευρωπαίοι, το οποίο δεν έχει προηγούμενο
Η τελευταία Σύνοδος Κορυφής ήρθε να αμφισβητήσει το απόφθεγμα του παλαιού Άγγλου ποδοσφαιριστή, Γκάρι Λίνεκερ, ότι «στο τέλος, κερδίζουν οι Γερμανοί». Το σχέδιο του καγκελάριου Μερτς και της προέδρου της Κομισιόν Φον ντερ Λάιν, για χρήση των «παγωμένων» ρωσικών κεφαλαίων, όχι μόνο δεν πέρασε, αλλά τρεις χώρες, Ουγγαρία, Σλοβακία και Τσεχία, κατάφεραν να εξαιρεθούν από τον κοινό δανεισμό των 90 δισ. ευρώ για την ενίσχυση της Ουκρανίας που αποφάσισε η Σύνοδος.
Οι «3» ξέρουν πάρα πολύ καλά (όπως και όλοι οι υπόλοιποι) πως τα 90 δισ. δεν πρόκειται να επιστραφούν ποτέ και φρόντισαν να προστατέψουν τους προϋπολογισμούς τους, ψηφίζοντας όχι.
Ανεξαρτήτως της ήττας της γερμανικής πρωτοβουλίας στη Σύνοδο, αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι το πάθος για τη στήριξη της Ουκρανίας που δείχνουν οι «πρόθυμοι» Ευρωπαίοι, το οποίο δεν έχει προηγούμενο.
Η Ευρώπη, ανατροφοδοτώντας έναν πόλεμο στα σύνορά της, επέλεξε την οικονομική αυτοκτονία, προς όφελος των ΗΠΑ και της Κίνας, αλλά και συγχρόνως να υποθηκεύσει το μέλλον της, δανειζόμενη «υπέρ τρίτου» κάποια δισεκατομμύρια, τα οποία θα δοθούν για να αποκτήσει η Ουκρανία οπλικά συστήματα και ενδεχομένως (όπως αποδείχτηκε εσχάτως) να αποκτήσουν και κάποια εκατομμύρια ευρώ ορισμένοι αξιωματούχοι του Κιέβου.
Η αγορά όπλων πού αποσκοπεί; Στη συνέχιση του πολέμου με τη Ρωσία, με στόχο να ηττηθεί η Ρωσία. Πόσο θα διαρκέσει ο πόλεμος; Όσο χρειαστεί, απαντούν.
Αδιαφορούν, φυσικά, για το γεγονός ότι ο πόλεμος αποδεκατίζει μια γενιά νέων ανθρώπων της χώρας που θέλουν να βοηθήσουν και αφήνει πληγές που δύσκολα θα επουλωθούν στο μέλλον.
Κάποιος κακεντρεχής θα παρατηρούσε, με σκωπτική διάθεση, πως τέτοια στήριξη που δείχνει σήμερα η Ευρώπη στην Ουκρανία, έχει να δει ο πλανήτης από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974. Στα 51 χρόνια που πέρασαν έκτοτε, η Τουρκία έχει… γονατίσει από τον καταιγισμό καταδικαστικών ψηφισμάτων του ΟΗΕ.
Θα πει κανείς πως άλλες ήταν οι συνθήκες στην τότε ΕΟΚ και άλλες σήμερα. Όμως, η Τουρκία που κατέχει σχεδόν τη μισή Κύπρο -χώρα μέλος της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης- είναι ομοτράπεζος των, κατά τα άλλα, ευαίσθητων Βρυξελλών.
Μάλλον πρόκειται για αλά καρτ ευαισθησία.
Πάνος Φ. Κακούρης / naftemporiki.gr
Ετικέτες: 
