Παρασκευή, Φεβρουαρίου 16, 2018
Ακόμα μία φορά, ο κ. Μητσοτάκης απέτυχε να αδράξει την ευκαιρία και να αναδείξει το προφίλ που αρμόζει στις φιλοδοξίες του.
Δεν ξέρω πώς το σκέφτηκε, αλλά είναι αδιανόητη η άρνηση του ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης να δεχτεί, σε ώρα στρατιωτικών και διπλωματικών αναταράξεων, να ενημερωθεί από τον υπουργό Εθνικής Άμυνας.
Αυτό το «Ο πρόεδρος δεν συνομιλεί με τον κ. Καμμένο», αν πράγματι ειπώθηκε έτσι, χτυπάει άσχημα στο αφτί. Στο αφτί το δικό μας εννοώ, γιατί στο αφτί του κ. Ερντογάν μπορεί και ν’ ακούστηκε σαν γλυκιά μελωδία.
Πιθανόν να είχε νόημα η άρνηση αν η πρόσκληση αφορούσε την αναζήτηση πελατών για πεπαλαιωμένα βλήματα ή το στάτους των… βρετανικών καζίνων. Εδώ όμως πρόκειται για το διαχρονικό ζήτημα των βραχονησίδων, τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο, την ελληνική και την κυπριακή ΑΟΖ, τον συσχετισμό των στρατιωτικών δυνάμεων στην περιοχή. Για θέματα κρίσιμα, επί των οποίων θα όφειλε ο κ. Μητσοτάκης να διεκδικεί την πιο σφαιρική ενημέρωση. Για δέσμη προβλημάτων επί των οποίων θεωρητικά θα έπρεπε να έχει ο ίδιος χρήσιμες ιδέες να συνεισφέρει.
Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, η φράση παραπέμπει περισσότερο σε φιλονικίες επιπέδου κατοίκων πολυκατοικίας που βρίσκονται σε μακροχρόνια μεταξύ τους διένεξη. Ακόμα και η προθυμία του να στείλει αντ’ αυτού τον Βασίλη Κικίλια, λες και ισχύει εδώ κάποιο πεισματικό σαβουάρ βιβρ, δεν αποτελεί ισοδύναμη εναλλακτική. Σε κρίσιμες συνθήκες παραμερίζονται ιεραρχίες, νάζια, κινήσεις εντυπωσιασμού.
Για κάποιον που επιθυμεί διακαώς να γίνει πρωθυπουργός, ηγούμενος μάλιστα κόμματος το οποίο αρέσκεται να χαρακτηρίζει πατριωτικό, τέτοιες καταστάσεις αποτελούν μοναδική ευκαιρία να επιδείξει υπευθυνότητα, πρωτοβουλία, δύναμη δημιουργικών ιδεών. Αλλιώς, αφήνει ένα κενό να χάσκει, το οποίο κάποιος άλλος, περισσότερο οξυδερκής, θα σπεύσει να αναπληρώσει. Κι αυτός, βέβαια, δεν θα είναι ο κ. Κικίλιας…
Πρώτη δημοσίευση στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ, 16.2.2018
kasdaglis.wordpress.com
Ετικέτες: 
