Κυριακή, Μαρτίου 26, 2017
ΕΡ. Η απόλυτη ευτυχία για σας είναι;
ΑΠ. Ένα τόσο δα μικρό κοριτσάκι με νοητική υστέρηση. Δεν μπορεί να μιλήσει. Σε κοιτά βαθιά στα μάτια. Ίσια στ’ απάτητα λημέρια της ψυχής. Με ένα τρόπο μοναδικό, πρωτόγνωρο, θαυματουργό, σου «λέει» υπάρχω, σ΄ αγαπώ, ευχαριστώ. Ένα βλέμμα θερμή παράκληση, σπονδή στην ευτυχία!
ΕΡ. Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;
ΑΠ. Εκτός από την ανάγκη για τουαλέτα, το ξυπνητήρι, οι φωνές των παιδιών… Είναι και το κάλεσμα της μέρας, η επιβεβαίωση του θαύματος, το θείο δώρο της ζωής… Καλά εντάξει, είναι και το πάθος για μικρόφωνο…
ΕΡ. Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;
ΑΠ. Πριν μερικές μέρες όταν μπροστά μου έγινε αυτός ο αυθεντικός διάλογος: Ρομά, μόλις έχει αλλάξει τους υαλοκαθαριστήρες στο αυτοκίνητο μιας καλοντυμένης κυρίας, έξω από γνωστό Super Market. «Πέντε ευρώ κυρία…», της λέει ο νεαρός Ρομά. «POS έχεις;», ρωτάει η κυρία… «Ορίστε, τι λέει η κυρία;…» ρωτάει εμένα που παρακολουθούσα. «POS, του ξαναλέει η κυρία. POS, Απόδειξη θέλω»…. «Άστο, κυρία…»… απαντά ο ΡΟΜΑ, «άστο, στο κάνω δώρο…»… Και γυρνάει σ΄ εμένα και λέει το θεϊκό: «Και μετά κύριος, λένε εμένα γύφτο…»!
ΕΡ. Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας είναι;
ΑΠ. Το δισυπόστατο. Το μαζί και μόνος. Η κοινωνικότητα του μικροφώνου και η μοναχικότητα. Το πλήθος και η μονάδα. Το μέσα και το έξω.
ΕΡ. Το βασικό ελάττωμά σας;
ΑΠ. Δεν ξέρω. Λένε ότι είναι πολλά... Δεν ξέρω… αυτό είναι ένα πρόβλημα. Το ψάχνω, μαθαίνω, πέφτω, σηκώνομαι…
ΕΡ. Σε ποια λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια;
ΑΠ. Στα δικά μου φυσικά. Των άλλων έτσι κι αλλιώς τα συγχωρώ με μια αυτόματη διαδικασία. Διαφορετικά, τα κουβαλάς στην πλάτη σου. Μου φτάνουν τα δικά μου!!
ΕΡ. Η τελευταία φορά που κλάψατε;
ΑΠ. Στην ταινία «Μια Πόλη Δίπλα στη Θάλασσα». Η σκηνή της συγνώμης και της συγχώρεσης της πρώην συζύγου στον τραγικό πρωταγωνιστή. Δείτε την ταινία …Δύο Όσκαρ…
ΕΡ. Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;
ΑΠ. Με καμία…ποτέ από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου… με κανέναν και με τίποτα. Δεν μου κάνει πολύ φυσιολογικό…
ΕΡ. Ποιοι είναι οι ήρωές σας σήμερα;
ΑΠ. Η πολύτεκνη και άνεργη μητέρα. Ο εθελοντής γιατρός στη Σομαλία. Ο δημοσιογράφος που δολοφονείται στη Βραζιλία γιατί έγραψε για τον Αμαζόνιο. Ο άστεγος στην Ομόνοια. Το κορίτσι των 400 ευρώ για 10 ώρες καθημερινής εργασίας.
ΕΡ. Ποια αρετή προτιμάτε σ’ έναν άντρα;
ΑΠ. Ταπεινότητα. Εγκράτεια. Ανιδιοτέλεια.
ΕΡ. ...Και σε μια γυναίκα;
ΑΠ. Ευγένεια. Καλοσύνη, πηγαία και αυθόρμητη. Καλοσύνη στο βλέμμα, στο χάδι, στο χαμόγελο.
ΕΡ. Το αγαπημένο σας χρώμα;
ΑΠ. Το άσπρο…το φώς ..
ΕΡ. Τι νοσταλγείτε περισσότερο;
ΑΠ. Τα λόγια αγάπης που δεν είπα. Τις αγκαλιές που δεν έκανα. Όλα αυτά που δεν έδωσα.
ΕΡ. Ποιο είναι το πιο εξωφρενικό πράγμα που έχετε κάνει;
ΑΠ. Εκτός από το ότι διαβάζω κάθε μέρα στην εκπομπή μεταξύ των άλλων και τα πρωτοσέλιδα της «Ελεύθερης Ώρας» και της «Espresso» (χα, χα), νομίζω ότι το πιο ακραίο είναι ότι μέσα σε μια μέρα, αποφάσισα να γίνω VEGAN ( χορτοφάγος), να κόψω τελείως καφέ και αλκοόλ και τα κατάφερα!
ΕΡ. Τι είναι για σας δυστυχία;
ΑΠ. Να μην αντιλαμβάνεσαι την σημασία της στιγμής, την μοναδικότητα της ύπαρξης. Να ζεις στο σκοτάδι, μακριά από το εκτυφλωτικό φως της ζωής
ΕΡ. Ποια θεωρείτε την πιο υπερεκτιμημένη αρετή;
ΑΠ. Την λεγόμενη «καλώς εννοούμενη φιλοδοξία». Δικαιολογεί ανάρμοστες συμπεριφορές. Αααα… και την «αειφόρο ανάπτυξη» ως πρόσχημα για να ξεκάνουμε τον πλανήτη!
ΕΡ. Ποιά είναι η καλύτερη συμβουλή που σας έχουν δώσει;
ΑΠ. Στο ένα αφτί το φίδι, στ’ άλλο το περιστέρι. Διάλεξε, κάθε στιγμή, κάθε λεπτό, ποιο θ’ ακούσεις.
ΕΡ. Ποιο ταλέντο θα θέλατε να είχατε;
ΑΠ. Να μεταφράζω σκέψεις και συναισθήματα σε νότες.
ΕΡ. Ποια θεωρείτε ως τη μεγαλύτερη επιτυχία σας;
ΑΠ. Φέτος συμπληρώνω 30 χρόνια μπροστά στο μικρόφωνο. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι η γοητεία της καθημερινής επαφής με τους ακροατές, παραμένει το ίδιο δυνατή.
ΕΡ. Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο;
ΑΠ. Για το ότι πριν από 9 χρόνια εμπιστεύτηκα την γέννηση του παιδιού μου, σε ένα γιατρό ο οποίος θεωρεί σημαντικότερο το βραδινό του ύπνο απ' ό,τι μια επείγουσα καισαρική. Αποτέλεσμα, ένα παιδί με νοητική υστέρηση το οποίο ποτέ δεν θα μάθει το γιατί.
ΕΡ. Ποιο είναι το πιο πολύτιμο περιουσιακό σας στοιχείο;
ΑΠ. Δεν έχω περιουσιακά στοιχεία! Αξία ανεκτίμητη!
ΕΡ. Τι απεχθάνεστε περισσότερο απ’ όλα;
ΑΠ. Τη βία. Το μαύρο. Το φασισμό. Το σκοτάδι.
ΕΡ. ‘Όταν δεν δουλεύετε ποιά είναι η αγαπημένη σας ασχολία;
ΑΠ. Η μουσική. Ο κινηματογράφος. Οι κόρες μου.
ΕΡ. Ο μεγαλύτερος φόβος σας;
ΑΠ. Ο ίδιος ο φόβος. Ο μακράν χειρότερος σύμβουλος!
ΕΡ. Ποιό είναι το αγαπημένο σας ταξίδι;
ΑΠ. Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
ταξίδεψε η καρδιά, κι αυτό μου φτάνει,
σε όνειρα σ’ αισθήματα υγρά
το μυστικό τον κόσμο ν’ ανασάνει…
ΕΡ. Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα;
ΑΠ. Όταν θέλω, χωρίς κόστος για κανέναν να κάνω πιο φωτεινό και χαμογελαστό τον κόσμο γύρω μου. Εξάλλου ποιός ξέρει τι είναι πραγματικά ψέμα και τι αλήθεια;
ΕΡ. Ποιο είναι το μότο σας;
ΑΠ. Δεν θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλα νεκροθάφτη!!
ΕΡ. Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;
ΑΠ. Δεν θα πεθάνω… αλλά αν… αν λέμε ...τότε … ακούγοντας μια αγαπημένη μου μελωδία, και κοιτώντας δύο αγαπημένα μάτια.
ΕΡ. Εάν συνέβαινε να συναντήσετε το Θεό, τι θα θέλατε να σας πει;
ΑΠ. «Είδες; Σου τα ‘λεγα εγώ. Τελικά μόνο η αγάπη μένει».
ΕΡ. Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτόν τον καιρό;
ΑΠ. Αγώνας να κρατηθείς στο φως. Κάθε στιγμή, κάθε λεπτό. Αγώνας να αναγνωρίζεις το σκοτάδι. Όχι για να το πολεμήσεις, αλλά για να το φωτίσεις.
Ετικέτες: 
.jpg)