Παρασκευή, Μαΐου 31, 2013
Μετά το βλήμα του χρυσαυγίτη Γρέγου, σήμερα, οι χρήστες των social media "χόρεψαν" την Μαρία Ρεπούση, στο ρυθμό του... χορού του Ζαλόγγου (αφορμή οι δηλώσεις που 'χε κάνει για το συγκεκριμένο χορό)!
Τα
σχόλια τους καυστικά, ενώ τα "πυρά" πέτυχαν και τον Πέτρο Τατσόπουλο, που στήριξε την βουλευτή της ΔΗΜΑΡ.
Ακολουθούν μερικά χαρακτηριστικά tweets.
Ακολουθούν μερικά χαρακτηριστικά tweets.
- Σταματήστε αμέσως τα σχόλια. Τέλος τα tweets.Η Ρεπούση δεν υπάρχει!Ειναι... μύθος! (tweet του Νίκου Χατζηνικολάου)
- Οι γελοιότητες Ρεπούση τροφοδοτούν τις γελοιότητες του Χρυσαυγήτικου λόγου και αντιστρόφως....καλημέρα κα Καθηγήτρια...
- Ε όχι κύριε Τατσόπουλε να επικαλείσαι τον Δαρβίνο για να υπερασπίσεις την Ρεπούση. Έλεος πια με την ημιμάθεια σας.
- Νέος κύκλος Ρεπουσιάδας..Βγήκε κόντρα στην εθνική Ιστορία για το χορό του Ζαλόγγου.Να ετοιμάζεται η..Ιερά Εξέταση και η..πυρά! Καλημέρα σας.
- Λολ, μια Ρεπούση αρκεί, για να μας κάνει να συσπειρωθούμε κάτω από την ψωροπερηφάνεια της εθνικής καταγωγής.
- Η Ρεπούση είναι ο λαγός του συστήματος που τροφοδοτεί την εκλογική δεξαμενή της ΧΑ.
- Η Ρεπούση θα μας πει σε λίγο ότι το '74 δεν ήτανε πραγματικά εισβολή στην Κύπρο απ'τους Τούρκους. -Κατασκήνωση είχανε πάει, μωρέ!
- Πάντως ακόμα κι αν δεν έγινε τελικά τότε ο χορός του Ζαλόγκου, όπως λέει η Ρεπούση, μια χαρά τα μάθαμε τα βήματα και τον χορεύουμε σήμερα.
- Ρισπέκτ στη Ρεπούση που δεν κολώνει να πει την άποψή της ως επιστήμονας παρά τη λύσσα των εθνικιστών.
- Η Ρεπούση του... συνωστισμού στην παραλία της Σμύρνης,δήλωσε "μη ειδική" για τη γενοκτονία των Ποντίων, για να μην πάρει θέση. Αμετανόητη!
Μια χώρα με λυμένα προβλήματα που ασχολείται με τη Ρεπούση...
Παρατηρώ από χθες ότι έχουν αναδειχθεί σε μείζον πολιτικό ζήτημα οι δηλώσεις της Μαρίας Ρεπούση για το χορό του Ζαλόγγου και ειλικρινά χαίρομαι πάρα πολύ.
Φαίνεται ότι η χώρα έχει λύσει πλέον το σύνολο των προβλημάτων της και τα υπέροχα ΜΜΕ...
αναζητούν με το ζόρι νέα θέματα.
Είναι πράγματι πολύ πιο σοβαρό το συγκεκριμένο θέμα από το ότι π.χ πλήθος δημοσίων ακινήτων αποδεικνύονται αυθαίρετα ή από ότι δεν συνεδριάζει σχεδόν ποτέ το υπουργικό συμβούλιο και η χώρα κυβερνάται με τον πλέον εξωθεσμικό τρόπο.
Ας ασχοληθούμε όμως με τη Ρεπούση. Για πείτε, από τη μέση ή από τον ώμο πιάστηκαν τελικά οι Σουλιώτισσες;
Από parapolitiki.com
__________________________
Μόνο τον εθνικό ήρωα Κώστα
Γκουσγκούνη
δεν έχει αμφισβητήσει η Μαρία Ρεπούση!
Mόνο το εθνικό ήρωα Κώστα Γκουσγκούνη δεν έχει αμφισβητήσει ακόμη η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ και διψασμένη για δημοσιότητα Μαρία Ρεπούση.
Είναι τουλάχιστο γραφικό εν μέσω κολασμένης κρίσης και σαρωτικής ανεργίας η κ. Ρεπούση να προκαλεί από το πουθενά ρηγμάτωση στην κοινωνία αναδεικνύοντας θέματα που παρότι μας αφορούν όλους μας ως ιστορικά γεγονότα το μόνο που κάνουν είναι να αποπροσανατολίζουν από το δύσβατο παρόν.
Οι συνεχείς παρεμβάσεις της κ. Ρεπούση έρχονται να προστεθούν στο δόγμα του σοκ το οποίο ήδη εφαρμόζεται στους Ελληνες-πειραματόζωα.
Καλούμε λοιπόν τον ήρωα Γκουσκούνη να σηκώσει στους ώμους του το βαρύ ιστορικό χρέος να αντιπαρατεθεί με την Μαρία Ρεπούση...
Παρ 31 Μαϊ 2013
__________________________________
Μαρία Ρεπούση (και βουλευτές)
Κάποιοι αναγνώστες έχουν στενοχωρηθεί επειδή δεν έκραξα την Μαρία Ρεπούση για την δήλωσή της πως ο χορός του Ζαλόγγου είναι εθνικός μύθος. Δεν χρειάζεται να κράξω την κυρία Ρεπούση –είναι, άλλωστε, πολύ εύκολο να κράζεις-, γιατί έχει ακυρωθεί μόνη της.
Εξ όσων γνωρίζω, η κυρία Ρεπούση είναι ιστορικός και διδάσκει στο πανεπιστήμιο.
Επίσης, η κυρία Ρεπούση είναι βουλευτής της ΔΗΜΑΡ. Δηλαδή είναι βουλευτής της κυβέρνησης.
Αν δεν κάνω λάθος, ο ιστορικός πρέπει να είναι ελεύθερος και να λέει τα πράγματα με το όνομά τους. Ακριβοδίκαια.
Η κυρία Ρεπούση δεν λέει τα πράγματα με το όνομά τους.
Δεν μπορείς να είσαι βουλευτής και να λες τα πράγματα με το όνομά τους για ιστορικά γεγονότα αλλά να μην τα λες με το όνομά τους σε ό,τι αφορά την χρεοκοπία της χώρας.
Τι να την κάνω την γνώμη σου για τον χορό του Ζαλόγγου αν δεν μπορείς να πεις την γνώμη σου για τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο;
Τι να την κάνω την γνώμη σου για τις Σουλιώτισσες όταν δεν έχεις πει ούτε μια λέξη για τον Μπόμπολα και την οικονομική ελίτ;
Είναι προφανές πως από την στιγμή που η κυρία Ρεπούση επέλεξε να γίνει βουλευτής –και μάλιστα ενός κόμματος που συμμετέχει στην κυβέρνηση- θα έπρεπε να είχε αποφασίσει πως η ιδιότητά της ως ιστορικός αποτελεί παρελθόν ή μπαίνει στον πάγο για αυτό το διάστημα.
Βέβαια, στην Ελλάδα οι πανεπιστημιακοί είναι χωμένοι σε κάποιο κόμμα γιατί, αλλιώς, δεν θα γίνονταν ποτέ καθηγητές πανεπιστημίου.
Την κυρία Ρεπούση θα πρέπει να την κρίνουμε πια για το κοινοβουλευτικό της έργο. Δεν βλέπω να έχει κάποιο κοινοβουλευτικό έργο. Απασχολεί την επικαιρότητα με δηλώσεις για το …Σούλι σε καθεστωτικά ΜΜΕ.
Αν κάποιος παρατηρήσει την παρουσία των βουλευτών στο Κοινοβούλιο, θα διαπιστώσει το εξής:
Αν εξαιρέσεις κάποιους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και κάποιους βουλευτές των Ανεξάρτητων Ελλήνων –στο σύνολο περίπου 15 και από τα δυο κόμματα- που ασκούν αντιπολίτευση, επιμένουν με ερωτήσεις και έχουν έντονη παρουσία, οι υπόλοιποι δεν κάνουν απολύτως τίποτα.
Ή μάλλον κάνουν.
Περιφέρονται από καθεστωτικό κανάλι σε καθεστωτικό κανάλι και χαριεντίζονται με καθεστωτικούς δημοσιογράφους, προσποιούμενοι πως διαφωνούν μεταξύ τους.
Είναι βέβαιο πως στις εκλογές οι πολίτες θα επιβραβεύσουν αυτούς που δεν κάνουν απολύτως τίποτα πέρα από το να βάφονται για να μην γυαλίζουν στην κάμερα των καναλιών του Μπόμπολα και του Βαρδινογιάννη.
Ίσως ο χορός του Ζαλόγγου να μην έγινε ποτέ. Αλλά μπορεί να γίνει.
Καμιά φορά, οι εθνικοί μύθοι γίνονται πραγματικότητα.
(Τα περί εθνικών μύθων δεν τα λέει η κυρία Ρεπούση το 2013. Τα λένε, τα γράφουν και τα τεκμηριώνουν πιο σημαντικοί ιστορικοί από την κυρία Ρεπούση εδώ και δεκαετίες. Αλλά πρέπει να διαβάζουμε και κάνα βιβλίο.)
pitsirikos
Από pitsirikos.net
__________________________________
Μαρία Ρεπούση (και βουλευτές)
Κάποιοι αναγνώστες έχουν στενοχωρηθεί επειδή δεν έκραξα την Μαρία Ρεπούση για την δήλωσή της πως ο χορός του Ζαλόγγου είναι εθνικός μύθος. Δεν χρειάζεται να κράξω την κυρία Ρεπούση –είναι, άλλωστε, πολύ εύκολο να κράζεις-, γιατί έχει ακυρωθεί μόνη της. Εξ όσων γνωρίζω, η κυρία Ρεπούση είναι ιστορικός και διδάσκει στο πανεπιστήμιο.
Επίσης, η κυρία Ρεπούση είναι βουλευτής της ΔΗΜΑΡ. Δηλαδή είναι βουλευτής της κυβέρνησης.
Αν δεν κάνω λάθος, ο ιστορικός πρέπει να είναι ελεύθερος και να λέει τα πράγματα με το όνομά τους. Ακριβοδίκαια.
Η κυρία Ρεπούση δεν λέει τα πράγματα με το όνομά τους.
Δεν μπορείς να είσαι βουλευτής και να λες τα πράγματα με το όνομά τους για ιστορικά γεγονότα αλλά να μην τα λες με το όνομά τους σε ό,τι αφορά την χρεοκοπία της χώρας.
Τι να την κάνω την γνώμη σου για τον χορό του Ζαλόγγου αν δεν μπορείς να πεις την γνώμη σου για τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο;
Τι να την κάνω την γνώμη σου για τις Σουλιώτισσες όταν δεν έχεις πει ούτε μια λέξη για τον Μπόμπολα και την οικονομική ελίτ;
Είναι προφανές πως από την στιγμή που η κυρία Ρεπούση επέλεξε να γίνει βουλευτής –και μάλιστα ενός κόμματος που συμμετέχει στην κυβέρνηση- θα έπρεπε να είχε αποφασίσει πως η ιδιότητά της ως ιστορικός αποτελεί παρελθόν ή μπαίνει στον πάγο για αυτό το διάστημα.
Βέβαια, στην Ελλάδα οι πανεπιστημιακοί είναι χωμένοι σε κάποιο κόμμα γιατί, αλλιώς, δεν θα γίνονταν ποτέ καθηγητές πανεπιστημίου.
Την κυρία Ρεπούση θα πρέπει να την κρίνουμε πια για το κοινοβουλευτικό της έργο. Δεν βλέπω να έχει κάποιο κοινοβουλευτικό έργο. Απασχολεί την επικαιρότητα με δηλώσεις για το …Σούλι σε καθεστωτικά ΜΜΕ.
Αν κάποιος παρατηρήσει την παρουσία των βουλευτών στο Κοινοβούλιο, θα διαπιστώσει το εξής:
Αν εξαιρέσεις κάποιους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και κάποιους βουλευτές των Ανεξάρτητων Ελλήνων –στο σύνολο περίπου 15 και από τα δυο κόμματα- που ασκούν αντιπολίτευση, επιμένουν με ερωτήσεις και έχουν έντονη παρουσία, οι υπόλοιποι δεν κάνουν απολύτως τίποτα.
Ή μάλλον κάνουν.
Περιφέρονται από καθεστωτικό κανάλι σε καθεστωτικό κανάλι και χαριεντίζονται με καθεστωτικούς δημοσιογράφους, προσποιούμενοι πως διαφωνούν μεταξύ τους.
Είναι βέβαιο πως στις εκλογές οι πολίτες θα επιβραβεύσουν αυτούς που δεν κάνουν απολύτως τίποτα πέρα από το να βάφονται για να μην γυαλίζουν στην κάμερα των καναλιών του Μπόμπολα και του Βαρδινογιάννη.
Ίσως ο χορός του Ζαλόγγου να μην έγινε ποτέ. Αλλά μπορεί να γίνει.
Καμιά φορά, οι εθνικοί μύθοι γίνονται πραγματικότητα.
(Τα περί εθνικών μύθων δεν τα λέει η κυρία Ρεπούση το 2013. Τα λένε, τα γράφουν και τα τεκμηριώνουν πιο σημαντικοί ιστορικοί από την κυρία Ρεπούση εδώ και δεκαετίες. Αλλά πρέπει να διαβάζουμε και κάνα βιβλίο.)
pitsirikos
Από pitsirikos.net
Ετικέτες: 
