Καλή τύχη

Η Ολομέλεια της Βουλής –με ψήφους 167 κατά, έναντι 119 υπέρ- απέρριψε χθες την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για το Μνημόνιο. Αν και ο Αντώνης Σαμαράς έλεγε άλλα πέρσι -και άλλα πρόπερσι-, η απόφαση ήταν απόλυτα αναμενόμενη και κανείς δεν πρέπει να παριστάνει σήμερα τον έκπληκτο και τον θιγμένο.

Δεν ήταν η Ολομέλεια της Βουλής που απέρριψε την πρόταση για σύσταση εξεταστικής επιτροπής για το Μνημόνιο.

Ήταν οι Έλληνες πολίτες που την απέρριψαν, με την ψήφο τους στις εκλογές του Ιουνίου.

Τον περασμένο Ιούνιο, οι Έλληνες ψήφισαν και έκαναν κυβέρνηση τα δυο κόμματα –Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ- που οδήγησαν την Ελλάδα στην χρεοκοπία και στο Μνημόνιο.

Ήταν οι Έλληνες πολίτες που «αθώωσαν» τους κύριους υπεύθυνους για την χρεοκοπία της χώρας.

Τα περί εκβιασμού για έξοδο από το ευρώ τα ακούω βερεσέ. Η Δικαιοσύνη και η Δημοκρατία είναι πιο σκληρά –και πιο σταθερά- νομίσματα από το ευρώ.

Τώρα δεν μου φταίνε οι πολιτικοί. Ούτε οι Γερμανοί, ούτε οι μετανάστες. Τώρα μου φταίμε εμείς. Εδώ που έφτασαν τα πράγματα, οι πολιτικοί θα κάνουν αυτό που θέλουμε εμείς. Δεν έχουν άλλη επιλογή. Αλλά εμείς δεν θέλουμε.

Δεν θέλουμε Δικαιοσύνη και θα το πληρώσουμε πολύ ακριβά.

Δεν θα κουραστώ να γράφω πως το μεγάλο πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι η χρεοκοπία αλλά η απουσία Δικαιοσύνης.

Δεν θα κουραστώ να γράφω πως με λιγότερα μπορούμε να ζήσουμε αλλά χωρίς Δικαιοσύνη είμαστε καταδικασμένοι.

Στο θέμα της απαίτησης απόδοσης Δικαιοσύνης θα έπρεπε να συμφωνήσουμε δεξιοί, αριστεροί, κεντρώοι, και όλοι οι υπόλοιποι. Δεν το κάναμε.

Η ελληνική κοινωνία είναι διαλυμένη και ο εκφασισμός της συνεχίζεται με γοργούς ρυθμούς, χιλιάδες πολίτες είναι πια εξαθλιωμένοι, η οικονομία πάει από το κακό στο χειρότερο, η πλειοψηφία των πολιτών κοιτάει την πάρτη της και κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν βλέπει πού οδηγείται η χώρα.

Όλοι ξέρουμε και κάναμε τις επιλογές μας. Και οι επιλογές έχουν και συνέπειες.

Ο καθένας μόνος του λοιπόν. Αποδείχτηκε –για μια ακόμα φορά- πως η αλληλεγγύη είναι μόνο για τους αναρχικούς.

Καλή τύχη.

(Για τους φίλους που μου γράφουν «γράψε για αυτό» και «γράψε για εκείνο», να πω πως νομίζω ότι έχω γράψει για όλα αυτά τα τρία τελευταία χρόνια. Τουλάχιστον με το μυαλό και τις γνώσεις που διαθέτω – αυτά μπορούσα, αυτά έγραψα. Εδώ και καιρό, έχω την αίσθηση πως επαναλαμβάνομαι. Τι νόημα έχει να γράφω τα ίδια και τα ίδια; Αν δεν ζούσα από το γράψιμο, δεν θα έγραφα τίποτα. Τώρα πια δεν νιώθω οργή, νιώθω αηδία. Σιχαίνομαι. Από μικρός σιχαινόμουν. Τώρα πιο πολύ.)

pitsirikos
Από pitsirikos.net 

Ετικέτες: ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ,ΚΟΙΝΩΝΙΑ,ΠΟΛΙΤΙΚΗ,ΣΧΟΛΙΑ