ΦΡΑΧΤΗΣ ΣΦΑΧΤΗΣ - Του Χριστόφορου Κάσδαγλη

Όταν πρωτοξεκίνησε η συζήτηση για τον φράχτη του Έβρου, αρχικά απόρησα, ως μη ειδικός, με την ένταση της διαφωνίας που διατύπωναν αρκετοί ειδικοί (πολύ απ' αυτούς ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ). Σκεπτόμουν ότι ένας φράχτης δεν έχει τίποτα το επιθετικό - δεν είναι ναρκοπέδιο, δεν έχει κυνηγητό, αιματοχυσία, ανθρώπινα δράματα μέσα στα νερά του ποταμού. Απλώς αποτρέπει.

Τους τελευταίους μήνες έχει γίνει πλέον ολοφάνερη η ουσία αυτής της διαφωνίας. Όταν κλείνεις κάθε δίοδο από τον φυσικό δρόμο (πράγμα που απαγορεύεται από τις διεθνείς συμβάσεις), απλώς στέλνεις τους απελπισμένους να θαλασσοπνιγούν στο Αιγαίο.

Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες δεν υπάρχει περίπτωση να μη μετακινηθούν. Τους σπρώχνουν οι άνεμοι της ιστορίας και της ανάγκης, και όχι κάποιο καπρίτσιο. Εφόσον τους κλείσεις τον εύκολο δρόμο, απλώς τους ξαποστέλνεις στον δύσκολο. Εσύ μεν δεν επιτυγχάνεις το στόχο σου -την αποτροπή της μετακίνησης-, αλλά εκείνους τους οδηγείς κατευθείαν στο στόμα του λύκου.

Τους πρόσφυγες και τους μετανάστες (όσους γλιτώνουν από τα όπλα που πούλησαν οι εταιρείες όπλων ή από τη νεοαποικιακή υπανάπτυξη των πατρίδων τους), τελικά τους σκοτώνει ο φράχτης του Έβρου. Δηλαδή όσοι τον έχτισαν, όσοι τον συντηρούν και όσοι τον ανέχονται.


Χριστόφορος Κάσδαγλης 
Από το  facebook του

Ετικέτες: ΑΡΘΡΑ,ΓΝΩΜΕΣ,ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ,ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ,ΠΟΛΙΤΙΚΗ