Σφύριγμα λήξης - Του Γιάννη Λαζάρου

Η πρώτη αφρικανική τριτοκοσμική χώρα που είναι κράτος-μέλος της ΕΕ, είναι η Ελλάδα. Όπως οι τσέπες μας είναι άδειες από τα ευρωπαϊκά νομίσματα , έτσι πλέον είναι άδειο και το σακούλι που κουβαλούσε ο καθένας μας και μέσα είχε Ελλάδα. Μάς έμεινε ένα σακούλι αδειανό, ούτε ψίχουλο πατρίδας μέσα.

 

Απομονωμένοι στον μικρόκοσμο του εγωκεντρισμού μας αφήσαμε τα πάντα να γίνουν σκόνη νομίζοντας ότι η Ιστορία θα μάς σώσει για άλλη μια φορά, η Παναγία θα μάς σώσει για άλλη μια φορά, η θεά Τύχη θα μάς σώσει για άλλη μια φορά. 

 

Φθάσαμε στο σημείο να παρομοιάζουμε το γκολ του ποδοσφαιριστή Σαμαρά σαν αυτό που θα τύχει και σε εμάς γιατί είμαστε Έλληνες, αλλά ουδείς σκέπτεται ότι για εμάς διαιτητής δεν σφύριξε μέσα σε 5 χρόνια ούτε ένα πέναλτι υπέρ μας την ώρα που παίζαμε στο δικό μας γήπεδο που λεγόταν «Ελλάδα», θα σφυρίξει τώρα που το γήπεδο ανήκει σε άλλους; 

 

Μελέτες σχεδιασμού είναι ήδη φτιαγμένες για το πως θα πρέπει να ζεις για τα επόμενα 30 χρόνια. 

 

650,000 Έλληνες θα πρέπει να αλλάξουν είδος εργασίας. 20 χρόνια οικοδόμος και τώρα θα πρέπει να μάθεις πώς να ανακατεύεις μπεσαμέλ για μια θέση σε εστιατόριο για βόρειους τουρίστες. 500,000 εργαζόμενοι θα πρέπει να μεταναστεύσουν εσωτερικά από τη Αθήνα και την Θεσσαλονίκη για να βρουν μεροκάματο. 

 

Να πάνε μισό εκατομμύριο εργάτες στο χαμό σε μια άλλη πόλη και στον χαμό να ζητήσουν μεροκάματο από ποιον; Έχουν αποφασίσει μετακίνηση εργατικού δυναμικού κι εμείς ακόμη λέμε ότι είμαστε ελεύθεροι επειδή δεν είμαστε φυλακή. 

 

Ο αναγκαστικός περιορισμός κατ’ οίκον που έχουν επιβάλλει στους Έλληνες αφού ούτε ποδήλατο δεν έχουν να μετακινηθούν, τον λένε ελευθερία. Καλύτερα τότε στην φυλακή να έχεις και παρέα γιατί η μοναξιά της απόγνωσης και της αναμονής της απώλειας στέγης είναι αβάσταχτες. 

 

Ποιοι θα είναι αυτοί οι Έλληνες που θα πάνε σε χωριά και νησιά να χτίσουν ξενοδοχεία αφού με την τροπολογία που πέρασε ο Μανιάτης για τον πολεοδομικό σχεδιασμό, δεν υπάρχει περιορισμός κλινών σε περιοχές κάτω των 2,000 κατοίκων. 

 

Αφού κατέστρεψαν οικογένειες επί δύο δεκαετίες με οικοτουρισμούς και ξενώνες 5 δωματίων, που κόστισαν με τις μίζες σε επιτροπές ελεγκτών όσο 10 πολυκατοικίες, έρχεται τώρα ο υπουργός να τα κάνει όλα ίσιωμα. Κάτσε εσύ που περίμενες με ένα room to let στα Κύθηρα και στην Σαμοθράκη να βγάλεις μεροκάματο. Όπως θα στηθεί το πολυτελές τέρας του Άραβα ή του Γάλλου επενδυτή δίπλα στην θάλασσα ή πάνω στον Όλυμπο δεν θα έχεις ούτε room να κοιμίσεις την οικογένειά σου. 

 

Και σαν να μην έφτανε το ξεπούλημα το δικό σου αλλά πάνω από όλα της ελληνικής γης, η κυβέρνηση λέει το ασύλληπτο μέσα στην Βουλή: «αν θέλουμε να παράγουμε πλούτο χωρίς δανεικά, από την αγοραπωλησία και όχι από άυλους τίτλους, τότε χρειαζόμαστε επενδύσεις». Τα συμβόλαια που δίνουν γη και ύδωρ για την κυβέρνηση είναι «άυλοι τίτλοι», μόνο αέρας και γη. Γι αυτό κατευθείαν να χτίσουν οι επενδυτές για να υπάρχει πλούτος. Πλούτος για ποιον; Για την Ελλάδα που έδωσε ελληνική κυριαρχία και ο Μανιάτης το ονομάζει αυτό «άυλο τίτλο»; 

 

Αυτό ακούστηκε μέσα στην Βουλή που ψήφιζαν οι κυβερνήτες και αντί οι αντιπολιτευόμενοι να κάνουν το Α’ Θερινό Τμήμα της Βουλής πραγματικά θερινό μην αφήνοντας καρέκλα και έδρανο στην θέση του, είπαν απλά ΟΧΙ. Το «ΟΧΙ» δεν είναι λέξη, κύριοι της αντιπολιτευόμενης συμπολίτευσης, είναι πράξη. Αλλά εσείς τον χαβά σας. Κουβέντες, κουβέντες, κουβέντες να τσουλάνε οι μέρες και οι «άυλοι τίτλοι» να δίνονται άνευ αντίδρασης. 

 

Ειλικρινά, είναι να αναρωτιέται κανείς τι έχει μέσα στο κεφάλι του ο κάθε ένας που ακόμα δεν έχει πάρει είδηση του τι έχει συμβεί και τι θα συμβεί αποδεδειγμένα από το 2015 και μετά. 

 

Νομίζει ότι θα πέφτει ο παράς μήνας μπαίνει-μήνας βγαίνει; Θεωρεί ότι θα συνεχίσει να κόβει χρήμα η ΕΕ για να τον πληρώνει; Να τον πληρώνει να τον κάνει τι; Να τον ντύσει δημόσιο υπάλληλο τσολιά και να φωνάζει έξω από τις ελληνικές ταβέρνες «edo to kalo germaniko loukaniko”; Θεωρεί ότι οι συντάξεις των γερόντων θα τον σώσουν; Θεωρεί ότι θα γυρίσει ο τροχός; Θεωρεί ότι τα δύσκολα πέρασαν; 

 

Πέρασαν τα δύσκολα, αλλά όχι για εμάς αλλά για την Δημοκρατία του Σαμαρά ο οποίος στο Αμερικανοεβραϊκό Συνέδριο στις Βρυξέλλες δεν είδε καμία ρατσιστική επίθεση εναντίον του ελληνικού λαού αντιθέτως μέσα στην αλαζονεία του νικητή δήλωσε: «Στην Ελλάδα η Δημοκρατία παρά τα πλήγματα που δέχθηκε από λαϊκιστές, στάθηκε όρθια» χαρακτηρίζοντας ότι όποιος στραφεί ενάντια στην δική του Δημοκρατία είναι τρομοκράτης. 

 

Εκεί φθάσαμε. Χαρακτηρισμένοι τριτοκοσμικοί μετανάστες μέσα στην ίδια μας την χώρα, κατ’ οίκον περιορισμένοι σε ένα σπίτι προς κατάσχεση χωρίς μερτικό δικαιοσύνης και με την σφραγίδα του τρομοκράτη χαραγμένη στο χέρι μας. Ευχαριστούμε Ellada.- 

Γιάννης Λαζάρου
26-6-2014
Στον τοίχο 

Ετικέτες: ΑΠΟΨΕΙΣ,ΓΝΩΜΕΣ,ΕΛΛΑΔΑ,ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ,ΠΟΛΙΤΙΚΗ