ΜΟΝΙΜΟΙ ΣΤΑΥΡΩΤΕΣ

 ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ

"Αγαπητοί μου Χριστιανοί , ήρθατε  εδώ Μεγάλη Παρασκευή  και κλαίγετε!  ΤΡΙΑΚΟΣΙΕΣ ΕΞΗΝΤΑ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΩΝΕΤΕ ΚΑΙ ΦΥΛΑΤΕ ΜΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΑΝΑΣΤΗΣΕΤΕ και  ν' αναπαύσετε την συνείδηση  σας… Και με ρωτάτε, πως  να μετανοήσετε.... Ιδού ο τόπος ιδού και η ώρα. ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ!"

Ηλίας Μηνιάτης (1669-1714) Εκκλησιαστικός ρήτορας - Επίσκοπος Κερνίτζης και Καλαβρύτων

Με το παπαδαριό ουδέποτε τα πήγαινα καλά. Το ίδιο και με τα «πίστευε και μη ερεύνα» Στην Αλήθεια όμως πάντα υποκλινόμουν. Και τα παραπάνω λόγια του γίγαντα Μηνιάτη καθρεπτίζουν  μια από τις μεγαλύτερες αλήθειες που χαρακτηρίζουν διαχρονικά την ανθρωπότητα.

ΜΟΝΙΜΟΙ ΣΤΑΥΡΩΤΕΣ. Κι εγώ, κι εσύ κι ο δίπλα και ο παραδίπλα και όλοι μας. Μόνιμοι σταυρωτές της Αλήθειας, της Αγάπης, της Ηθικής, του Συνανθρώπου και όλων των ΑΞΙΩΝ που υποτίθεται πως........
αποδέχονται ως φώτα ζωής πιστοί και άπιστοι, θεοσεβούμενοι και άθεοι.  Ανεξάρτητα απ τον αν σταυροκοπιόμαστε, αν κάνουμε τεμενάδες με κελεμπίας και φέσια η αν χαμογελάμε ειρωνικά στο άκουσμα της έννοιας Θεός, όλες τις αξίες που Αυτός συγκεντρώνει ανεξάρτητα απ το πώς τον ονοματίζουμε, σε έναν σταυρό τις κρεμάμε!  Με την ελπίδα να πεθάνουν όσο δεν μας βολεύουν και να αναστηθούν κατά βούληση αν πρόκειται να λειτουργήσουν ως σύμμαχοί μας!

Ποια ΑΞΙΑ να διαλέξει κανείς? Αλήθεια? Δικαιοσύνη? Παιδεία? Ανθρώπινη ζωή? Αγάπη? Αξιοκρατία? Όποια και αν είναι η επιλογή μια κρεμάμενη επί ξύλου τη θέλουμε, μία θαμμένη στα σκοτάδια του Αδη και μία λουσμένη στο φως της Ανάστασης!

Πόσο μάλλον όταν συγκεντρώνουμε όλες τις αξίες μας στο όνομα Θεός. Σαν αυτόν τον ταπεινό Ιησού που σήμερα Κυριακή των Βαΐων τον υποδεχόμαστε μετά Βαϊων και κλάδων…

ΟΧΙ. Δεν είναι πάνω στο γαϊδουράκι, όσο και αν προσπαθούν να πείσουν περί του αντιθέτου οι ΛΙΜΟΥΖΙΝΑΤΟΙ ρασοφόροι «λειτουργοί» του. ΟΧΙ δεν θα ανέβει στο Σταυρό του μεθαύριο. Βρίσκεται ΗΔΗ ΚΡΕΜΑΣΜΕΝΟΣ ΕΚΕΙ. Από σήμερα, από χθες από προχθές, από πάντα!

ΟΧΙ, δεν τον κρεμάμε μια μέρα μόνο το χρόνο! Τον σταυρώνουμε ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ επί 364 μέρες το χρόνο όπως βροντοφώναζε πριν από τρεις αιώνες ο σοφός Ηλίας Μανιάτης. Και αυτή η ΜΙΑ και μοναδική μέρα που φυλάμε για να τον αναστήσουμε στην ουσία δεν είναι γι Αυτόν. Είναι για εμάς.  Είναι για την κουρασμένη συνείδησή μας. Την κουρασμένη συνείδηση των μόνιμων σταυρωτών, αλλά και των μόνιμα σταυρωμένων…

Καλό Πάσχα Έλληνες (Με λιγότερα καρφιά στις τσέπες και στα χέρια όλων μας…)

katsikas.george@gmail.com

Ετικέτες: ΚΟΙΝΩΝΙΑ