Τετάρτη, Δεκεμβρίου 24, 2025

Χριστούγεννα: Η μαγεία, οι μάγοι και οι μάγκες

Η μαγεία των Χρι­στου­γέν­νων δεν είναι υπόσχεση ευτυ­χίας, αλλά μία πιστο­ποίηση της ανθρώ­πι­νης ευθραυ­στότη­τας. 



Έχει δίκιο ο Μητσο­τάκης όταν λέει ότι υπάρ­χουν δύο Ελλάδες. Πάντοτε υπήρ­χαν. Αυτή που απο­θε­ώ­νει τον Πιερ­ρα­κάκη ως το απόλυτο success story κι αυτή που βρίσκε­ται στους δρόμους, είτε με τα τρα­κτέρ είτε με άδειο πορ­το­φόλι. Κρίμα που ο πρω­θυ­πουρ­γός δεν μοίρασε σε όλους τους πολίτες το αση­μένιο γούρι με τα αρχικά του ονόμα­τός του, μήπως αλλάξει η τύχη τους την και­νούρ­για χρο­νιά. 



Υπάρ­χουν επίσης δύο «Χρι­στούγεννα»: των παπα­δια­μα­ντι­κών ηρώων που θα αρκε­στούν ανα­γκα­στικά σε ένα εορ­τα­στικό δείπνο στο σπίτι τους και σε αυτούς που θα το απο­λαύσουν σε κάποιο πολυ­τε­λές εστια­τόριο ή μπου­ζου­κο­μάγαζο. Οι πρώ­τοι θα περάσουν καλύτερα, διότι αντί για τα τετριμ­μένα ανέκδοτα, θα επα­να­λαμ­βάνουν ατάκες από την εξε­τα­στική και θα γελάνε μέχρι δακρύων. Θα ξεχα­στούν για λίγο και δεν θα χαζέψουν τα δια­χρο­νικά σκίτσα του Μποστ με τη Μαμά Ελλάδα να μαλώ­νει τον γιο της: «Πει­να­λέων δεν πρω­σέχεις/ κε τον νουν αλλού τον έχεις/ κάνεις το μυαλό σου είνε στο πέζειν κε εις τας πεζο­δρο­μίας/ και δεν μελε­τάς τας τημάς της αγω­ρα­νο­μίας». 

Ωστόσο λόγω ακρι­βού ηλε­κτρι­κού ρεύμα­τος τα φωτάκια στα στο­λι­σμένα δέντρα και τα μπαλ­κόνια θα ανα­βο­σβήνουν με βάρ­διες. Θα λείψουν από τη φάτνη και τα αρνάκια που τα θέρισε η ευλο­γιά. Θα λείψει ή του­λάχι­στον θα περιο­ρι­στεί η κατα­να­λω­τική υστε­ρία άλλων επο­χών, αφού είμα­στε η τελευ­ταία χώρα ως προς την αγο­ρα­στική δύναμη. Κανένας Αρθουρ Μίλερ δεν θα μας εξη­γήσει τον θάνατο του εμπο­ράκου, πώς δούλε­ψαν οι μυλόπε­τρες του άγριου καπι­τα­λι­σμού και τον έκα­ναν αλεύρι. Οι μάγοι ανέβα­λαν το ταξίδι τους στη Βηθλεέμ, νιώ­θο­ντας άσχημα που τα δώρα τους είναι σμύρνα, χρυ­σός και λιβάνι και αρνήθη­καν να συμ­με­τάσχουν στο birthday party ενός θείου βρέφους, όταν χιλιάδες παι­διά βρήκαν τον θάνατο από τον σύγ­χρονο Ηρώδη στη Γάζα. 

Μόνο στην Ελλάδα, με μια επι­τυ­χη­μένη πλα­στο­προ­σω­πία οι μάγοι έγι­ναν οι τρεις μάγκες: Φρα­πε­σάρ, Χασα­πόρ και Μαγει­ρίσαρ. Και ο Άγιος Βασίλης το σκέφτε­ται αν θα έρθει. Όλοι Ferrari και Porsche του ζητάνε. Πού να χωρέσουν στο έλκη­θρο! 

Λέγε­ται ότι το «επί γης ειρήνη» δεν θα ακου­στεί φέτος στην Ευρω­παϊκή Ένωση. Η χορω­δία των ηγε­τών της ΕΕ θα ψάλει το «μάχαι­ραν έδω­κας, μάχαι­ραν θα λάβεις» σε ανοι­χτή ακρόαση με το Κρεμ­λίνο. Στη χώρα μας ο χρι­στου­γεν­νιάτι­κος εφιάλ­της δεν θα είναι οι καλι­κάν­τζα­ροι με τα πριόνια, αλλά η φωνή από τα «γαλάζια παπα­γα­λάκια» των ΜΜΕ που θα ακούμε σε ένα πυρη­νικό κατα­φύγιο να μας λέει ότι ο Πούτιν ετοι­μάζε­ται να κατα­λάβει τη Μακε­δο­νία και να υψώ­σει τη ρωσική σημαία στον Λευκό Πύργο. 

Γι’ αυτό τελικά η μαγεία των Χρι­στου­γέν­νων να μην είναι υπόσχεση ευτυ­χίας, αλλά μία πιστο­ποίηση της ανθρώ­πι­νης ευθραυ­στότη­τας που τη γλυ­καίνουμε με κου­ρα­μπιέδες και μελο­μα­κάρονα. Ας ανα­ζη­τήσουμε μια μαγεία εσω­τε­ρική, όχι αφελή αλλά γεν­ναία κι αυτό δεν σημαίνει ήττα ούτε συνθη­κο­λόγηση. Ας πετάξουμε στην άκρη τις φαντα­χτε­ρές γιρ­λάντες και τα πλα­στικά συναι­σθήματα, το σύν­δρομο της ηθι­κο­λο­γίας ή της υπο­κρι­τι­κής ευσέβειας, ας αντι­κα­τα­στήσουμε τα χρυ­σο­ποίκιλτα άμφια με την ταπει­νότητα της φάτ­νης. Εκεί, μέσα στην ανε­πι­τήδευτη εγγύτητα, ίσως ο κόσμος να μοιάζει λιγότερο εχθρι­κός και αλη­θινά μαγι­κός κι έτσι να ξανα­βρούμε και το χαμένο νήμα της γιορ­τής. 

photos EUROKINISSI

Χρύσα Κακατσάκη / documentonews.gr



 

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More