Τρίτη, Νοεμβρίου 25, 2025

Η Ελλάδα στην κορυφή της «υποκειμενικής φτώχειας» στην ΕΕ με 66,8% – Πώς επιδρά η εποχική εργασία στον τουρισμό



Η Ελλάδα εμφανίζει, αυτή τη στιγμή, το υψηλότερο ποσοστό «υποκειμενικής φτώχειας» στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με 66,8% των πολιτών να δηλώνουν ότι δεν τα βγάζουν πέρα οικονομικά. Τα νεότερα στοιχεία της Eurostat αναδεικνύουν μια έντονη αντίθεση: την ίδια στιγμή που ο μέσος όρος της ΕΕ υποχωρεί στο 17,4%, η χώρα μας παραμένει σε εξαιρετικά δυσμενή θέση, επιβεβαιώνοντας μια βαθιά κοινωνική ανησυχία που αποτυπώνεται στην καθημερινότητα των νοικοκυριών. Στο μεταξύ, η «υποκειμενική φτώχεια» δεν μετρά το εισόδημα με αυστηρούς οικονομικούς όρους· αποτυπώνει κάτι ακόμη πιο αποκαλυπτικό: το πώς αντιλαμβάνεται ένα νοικοκυριό την ικανότητά του να ανταποκριθεί στις βασικές του ανάγκες. Με άλλα λόγια, μετρά την ανασφάλεια, όχι μόνο τη στατιστική φτώχεια. 

Τι δείχνουν τα στοιχεία για την Ευρώπη 

Η υποκειμενική φτώχεια στην ΕΕ μειώθηκε από 19,1% σε 17,4% μέσα σε ένα έτος, επιβεβαιώνοντας ότι οι περισσότερες ευρωπαϊκές οικονομίες έχουν σταθεροποιηθεί μετά την ενεργειακή κρίση και τις πληθωριστικές πιέσεις.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, κατά ηλικιακή κατηγορία, στην Ευρώπη:

– το 20,6% των παιδιών κάτω των 18 ετών δηλώνει ότι ζει σε συνθήκες οικονομικής δυσκολίας,

– το 17,3% αφορά τους ενήλικες 18–64,

– και το 14,9% τους άνω των 65.

Η Ελλάδα διαφοροποιείται δραματικά από τα παραπάνω ποσοστά, δείχνοντας πως η οικονομική ανασφάλεια διαπερνά οριζόντια όλες τις ηλικίες.

Γιατί η Ελλάδα εμφανίζει τόσο υψηλή υποκειμενική φτώχεια

Σε τούτο το σημείο να τονιστεί ότι οι δείκτες αυτοί δεν προκύπτουν από συγκυριακή πίεση αλλά από μακροχρόνιες αντιφάσεις:

– το υψηλό κόστος στέγασης,

– το ενεργειακό κόστος,

– οι χαμηλοί μισθοί,

– η επισφαλής εργασία ειδικά στον τουριστικό κλάδο,

– και η διάβρωση της μεσαίας τάξης.

Τούτων λεχθέντων, η υποκειμενική φτώχεια στην Ελλάδα λειτουργεί ως θερμόμετρο κοινωνικής αντοχής και ως δείκτης που χρειάζεται στενή παρακολούθηση από την Πολιτεία.

Η διάσταση για τον τουρισμό και τις τουριστικές περιοχές

Σε τουριστικές οικονομίες –όπως π.χ. Κρήτη, Κυκλάδες, Δωδεκάνησα– το αίσθημα οικονομικής πίεσης συνδέεται ευθέως με το μοντέλο της εποχικής εργασίας. Οι εργαζόμενοι σε ξενοδοχεία, εστίαση και συναφείς υπηρεσίες αναφέρουν συχνά ότι τα εισοδήματά τους δεν επαρκούν για να καλύψουν το αυξημένο κόστος ζωής στους ίδιους τους προορισμούς στους οποίους εργάζονται.

Εξάλλου, η υψηλή τιμή υποκειμενικής φτώχειας δημιουργεί ένα ακόμη ζήτημα: τη δυνατότητα των τοπικών κοινωνιών να αντέξουν την οικονομική ένταση που δημιουργεί το τουριστικό μοντέλο. Με απλά λόγια, το τουριστικό προϊόν δεν μπορεί να ευημερεί αν οι τοπικές κοινωνίες νιώθουν ότι επιβαρύνονται δυσανάλογα.

Η Ελλάδα σε κρίσιμη καμπή

Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια πολύ κρίσιμη καμπή. Τα στοιχεία της Eurostat δείχνουν ότι, παρά τις θετικές μακροοικονομικές επιδόσεις, η καθημερινότητα των πολιτών επιβαρύνεται από ένα έντονο αίσθημα οικονομικής δυσπραγίας. Η πρόκληση για την Πολιτεία, την αγορά και τον τουριστικό κλάδο είναι κοινή: η ανασύνταξη ενός οικονομικού μοντέλου που προσφέρει πραγματική αίσθηση ασφάλειας στα νοικοκυριά.

Η συζήτηση για την υποκειμενική φτώχεια δεν είναι στατιστική· είναι βαθιά κοινωνική. Και αυτή τη στιγμή δεν αφήνει περιθώρια για εφησυχασμό, αλλά για στοχευμένες παρεμβάσεις σε εισοδήματα, κόστος ζωής και κοινωνική προστασία, ώστε οι πολίτες να αισθάνονται ότι ξαναβρίσκουν οικονομικό έδαφος σταθερό. 


Κώστας Χαλκιαδάκης

Πηγή: tornosnews.gr


Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More