Πέμπτη, Απριλίου 17, 2025
Από το euro2day -
ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ: Σημαντική εξέλιξη ο χάρτης του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού που ανακοινώθηκε χθες. Κάλλιο αργά παρά ποτέ που λέει και ο Γιάννης Μανιάτης του ΠΑΣΟΚ, που κάτι ξέρει από… βέσπα.
Στην ουσία η Ελλάδα κατέγραψε το εύρος των επιδιώξεων της και το ενέταξε στα ευρωπαϊκά κείμενα, την ίδια μέρα που στα τουρκικά ΜΜΕ, κυκλοφορούσε ο αντίστοιχος δικός τους χάρτης (προς το παρόν ημιεπίσημος) που διχοτομεί το Αιγαίο και αναμένεται να κατατεθεί στον ΟΗΕ, αφού εκείνοι δεν ανήκουν στην ΕΕ.
Κρίμα που αυτό συμβαίνει -κατά… σύμπτωση υποθέτουμε- την ώρα που έχουμε τα γνωστά τραβήγματα με το καλώδιο (ή μάλλον τα καλώδια γιατί έρχεται και αυτό της ΔΕΗ), όπως σας ενημερώσαμε χθες.
Διότι τι αποδεικνύουμε με τις ενέργειες μας; Ότι στα χαρτιά ή επι…χάρτου αν προτιμάτε, απεικονίζουμε τα δικαιώματα μας μια χαρά και μαξιμαλιστικά. Μεγάλη ικανοποίηση για τους απανταχού πατριώτες.
Όταν έρχεται όμως η ώρα να εξασκήσουμε δικαιώματα «επί του πραγματικού πεδίου», δικαιώματα που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο και δεν χρειάζονται ούτε ΑΟΖ, ούτε υφαλοκρηπίδες ούτε τίποτα, όπως με το καλώδιο του GSI, εκεί αρχίζουν οι δισταγμοί, οι «προθέσεις» και η αναζήτηση του… «κατάλληλου χρόνου».
Ίσως βρε αδελφέ, να περιμένουμε πότε θα είναι… παχιές οι μύγες.
ΓΙΩΡΓΑΡΟΣ: Enter o φοβερός Γιώργος Γεραπετρίτης, ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας, που βγήκε χθες στη τηλεόραση του Σκαϊ να μας μιλήσει για τα παραπάνω και μας εξέπληξε σε βαθμό που από δω και μπρος θα τον αποκαλούμε «Γιώργαρο».
Πρώτον έσπευσε να μας διαβεβαιώσει ότι η Ελλάδα ασκεί τα δικαιώματα της «στο πεδίο», εννοώντας μάλλον το διπλωματικό πεδίο της… χαρτογράφησης, κι όχι το κανονικό πεδίο, ξέρετε εκείνο που πάνε τα πλοία και κάνουν έρευνες κι άλλα τέτοια πρακτικά.
Δεύτερον, μας είπε εν πολλοίς ότι δεν τους χρειαζόμαστε τους Αμερικάνους, διότι δεν έχουν δουλειά με τέτοια θεματάκια, όπως το ότι δεν μπορούμε ούτε έρευνες για το καλώδιο να κάνουμε, επειδή δε γουστάρουν οι Τούρκοι. Διότι πλέον μιλάμε απευθείας με τα… καρντάσια μας και τις λύνουμε τις παρεξηγήσεις, χωρίς η ένταση να γίνει κρίση.
Δεν το είπε, αλλά μάλλον έχουμε βρει και πολύ αποτελεσματικό τρόπο. Αν κάτι τους ενοχλεί, απλά το στέλνουμε στις… καλένδες.
Τρίτον, αλλά σημαντικό, έσπευσε να μας θυμίσει ότι η εξωτερική πολιτική της χώρας καθορίζεται από τον πρωθυπουργό (και το ΚΥΣΕΑ), αφήνοντας να εννοηθεί σαφώς ότι έ δεν έχει τελικά και την ευθύνη για το τι γίνεται. Οδηγίες του Κυριάκου Μητσοτάκη εκτελεί ο άνθρωπος και κάνει… ό,τι μπορεί και δύναται.
Τέταρτο και σημαντικότερο, όλοι έχουμε καταλάβει λάθος. Όχι ρε παιδιά δεν έχουμε δισταγμούς, oύτε «αμφιθυμία», ούτε υπάρχει παρασκήνιο, επειδή φωνάζει και απειλεί η Τουρκία για το καλώδιο. Απλά, εδώ και 4-5-6 μήνες ψάχνουμε τη… χωροταξία για τις NAVTEX που πρέπει να εκδώσουμε για να γίνουν οι έρευνες!
Κάπου έχει πέσει, θα τη βρούμε και θα προχωρήσουμε.
Το είπε ξεκάθαρα ο Γιώργαρος, εντελώς… ειλικρινής, όπως ο ίδιος επισήμανε, παίρνοντας μάλιστα και ύφος αυστηρό, για να απαντήσει σε ερώτηση αν φοβόμαστε τη τουρκική αντίδραση:
«Η απάντηση είναι κατηγορηματική, δεν υπάρχει κανένας απολύτως δισταγμός, η Ελλάδα δεν ετεροκαθορίζεται, δεν υπάρχει περίπτωση να καθορίσουμε την εξωτερική πολιτική με βάση τις επιθυμίες ή τις προσλαμβάνουσες οποιοδήποτε άλλου κράτους».
Αισθανθήκαμε πολύ εθνικά υπερήφανοι, να το πούμε κι αυτό, αλλά είμαστε και ρομαντικοί. Άμα ακούμε τέτοια… λιώνουμε Δείτε τα κι εσείς μήπως και το μοιραστούμε το συναίσθημα:
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: (Για να σοβαρευτούμε). Οι συνομιλίες στο τρίγωνο Ελλάδα-Ισραήλ-ΗΠΑ, δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα. Ειδικά η ψυχρολουσία που έφαγε ο Νετανιάχου μέσα στο Οβάλ γραφείο, να ακούει τον θείο Τραμπ (κατά το θείος Σάμ) να εκθειάζει τον … Ερντογάν και να του λέει περιπου «μην ανησυχείς Βενιαμίν μου, άμα προκύψει κάνα πρόβλημα, πάρε με τηλέφωνο να στο… λύσω, με το φιλαράκι μου τον Ταγίπ», μάλλον μας έκοψε τα γόνατα.
Οπότε αφήσαμε το καλώδιο και το γυρίσαμε στο… τσάμικο βγάζοντας το χάρτη (επι του οποίου είχαμε ενημερώσει και τη Τουρκία), καθότι οι γείτονες, όπως θα έχετε καταλάβει, δεν δίνουν την ίδια σημασία με μας στο «διεθνές δίκαιο».
Γιατί ξέρουν ότι αυτό που μετράει, είναι αν εφαρμόζεται ή όχι, επί του πεδίου.
ΚΙΝΔΥΝΟΣ: Κι εδώ ελλοχεύει ο μεγάλος κίνδυνος. Να κάνουμε εμείς ασκήσεις επί χάρτου, στα πλαίσια της πίστης μας στο Διεθνές Δίκαιο, περιμένοντας μήπως φιλοτιμηθούν οι Τούρκοι να πάμε σε διαιτησία, αλλά να μην γίνεται το παραμικρό στα θαλάσσια έργα (καλώδια, υπεράκτια αιολικά κ.λπ.), μη τυχόν και ξεσπάσει μεγάλη ένταση.
Όπως σημειώνει και ο Ευάγγελος Βενιζέλος (που δεν τον λες και επαγγελματία τουρκοφάγο) στο άρθρο του στον φετινό Turning Points του Euro2day.gr με τους Νew York Times:
«‘Όποιος πιστεύει ότι η επίκληση του Διεθνούς Δικαίου συνιστά μια ολοκληρωμένη και ασφαλή στρατηγική, προφανώς σφάλλει και μπορεί να σφάλλει επικίνδυνα.
Ισχυρισμός ναι, μπορεί να είναι η επίκληση του Διεθνούς Δικαίου, αλλά ένας ισχυρισμός ο οποίος δυστυχώς, όπως βλέπουμε, σαρώνεται μέσα στο εργαστήριο της ιστορίας και κανένας άλλος κλάδος του δικαίου δεν επικοινωνεί με την ιστορία τόσο άμεσα όσο το Διεθνές Δίκαιο. Γιατί εκεί βλέπουμε τι σημαίνει ισχύς και τι σημαίνει αδυναμία. Δηλαδή τι σημαίνει συσχετισμός δυνάμεων».
ΥΓ: Ας μας συγχωρέσει ο κ. Γεραπετρίτης για το καυστικό ύφος. Nothing personal, εκείνος την (πολιτική) δουλειά του κάνει. Ακούμε όμως μερικές τοποθετήσεις του και βγαίνουμε από τα ρούχα μας...
ΧΑΜΑΙΛΕΩΝ
Πηγή: euro2day.gr
Ετικέτες: 
