Αν θέλαμε να επικεντρώσουμε την προσοχή μας σε δύο ζητήματα που έχουν
παρελθόν αλλά και μέλλον, τα οποία αξιολογούνται ως κορυφαία, το ένα
είναι τα εθνικά, κυρίως οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, και το άλλο το
προσφυγικό. Και στα δύο αυτά ζητήματα η σημερινή κυβέρνηση έσπειρε
ανέμους ως αξιωματική αντιπολίτευση, για να εισπράξει σήμερα θύελλες
ολόκληρη η χώρα.
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Οτι ο σημερινός πρωθυπουργός, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αξιοποίησε τα εθνικά ζητήματα και το προσφυγικό με ακραία λαϊκιστικό τρόπο απέναντι στην προηγούμενη κυβέρνηση, μη διστάζοντας να συμμαχήσει με την Ακροδεξιά μέσα και έξω από το κόμμα του;
Οτι με τον τρόπο που πολιτεύτηκε για να κερδίσει τις εκλογές, πέτυχε να κινητοποιήσει υπέρ των θέσεων που υποστήριζε τότε όλο τον ακραίο συντηρητικό και ρατσιστικό συρφετό της κοινωνίας; Δύσκολα θα βρει κανείς στη σύγχρονη ελληνική πολιτική ιστορία αντίστοιχο παράδειγμα κοντόφθαλμης και ανεύθυνης συμπεριφοράς.
Τις τελευταίες ημέρες, τα δύο αυτά ζητήματα «συναντήθηκαν» στα σύνορα της χώρας, δηλαδή στα νησιά του Βορείου Αιγαίου, απέναντι από τα τουρκικά παράλια. Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς τι ακριβώς εννοούμε.
Το προσφυγικό, ένα πρόβλημα με πανευρωπαϊκή διάσταση που απειλεί τις αντοχές της χώρας, ο Κυρ. Μητσοτάκης επιχείρησε να το αντιμετωπίσει με όρους καταστολής. Με τους μόνους όρους που έδειξε να αντιλαμβάνεται την αντιμετώπιση άλλων προβλημάτων στη χώρα, αν κρίνει κανείς από όσα συνέβησαν στο πρόσφατο παρελθόν στο Κουκάκι, στα Εξάρχεια και στα πανεπιστήμια.
Το αποτέλεσμα; Τραυματίστηκαν βαριά οι σχέσεις κράτους και κοινωνίας στα ακριτικά νησιά. Διαταράχθηκε επικίνδυνα ο κοινωνικός ιστός σε ευαίσθητες εθνικά περιοχές. Και, το χειρότερο, με τη βάρβαρη συμπεριφορά των δυνάμεων καταστολής που στάλθηκαν εκεί, χτυπώντας αδιακρίτως ανθρώπους, αποκαλώντας τους «τουρκόσπορους» και καταστρέφοντας περιουσίες, δημιουργήθηκε ένα ρήγμα που δύσκολα θα κλείσει στις συνειδήσεις των ανθρώπων, οι οποίοι αισθάνονται πρώτοι τις απειλές σε βάρος της εθνικής ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας.
Η ζημιά είναι εθνική και ασφαλώς δεν είμαστε εμείς οι οποίοι θα προσδιορίσουμε το αδίκημα που διαπράχθηκε. Θα τονίζουμε όμως πως η πληγή δεν θα κλείσει αν δεν πέσουν κεφάλια. Και στην κυβέρνηση. Πρώτα σ' αυτήν.
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ - Feb 28, 2020
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Οτι ο σημερινός πρωθυπουργός, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αξιοποίησε τα εθνικά ζητήματα και το προσφυγικό με ακραία λαϊκιστικό τρόπο απέναντι στην προηγούμενη κυβέρνηση, μη διστάζοντας να συμμαχήσει με την Ακροδεξιά μέσα και έξω από το κόμμα του;
Οτι με τον τρόπο που πολιτεύτηκε για να κερδίσει τις εκλογές, πέτυχε να κινητοποιήσει υπέρ των θέσεων που υποστήριζε τότε όλο τον ακραίο συντηρητικό και ρατσιστικό συρφετό της κοινωνίας; Δύσκολα θα βρει κανείς στη σύγχρονη ελληνική πολιτική ιστορία αντίστοιχο παράδειγμα κοντόφθαλμης και ανεύθυνης συμπεριφοράς.
Τις τελευταίες ημέρες, τα δύο αυτά ζητήματα «συναντήθηκαν» στα σύνορα της χώρας, δηλαδή στα νησιά του Βορείου Αιγαίου, απέναντι από τα τουρκικά παράλια. Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς τι ακριβώς εννοούμε.
Το προσφυγικό, ένα πρόβλημα με πανευρωπαϊκή διάσταση που απειλεί τις αντοχές της χώρας, ο Κυρ. Μητσοτάκης επιχείρησε να το αντιμετωπίσει με όρους καταστολής. Με τους μόνους όρους που έδειξε να αντιλαμβάνεται την αντιμετώπιση άλλων προβλημάτων στη χώρα, αν κρίνει κανείς από όσα συνέβησαν στο πρόσφατο παρελθόν στο Κουκάκι, στα Εξάρχεια και στα πανεπιστήμια.
Το αποτέλεσμα; Τραυματίστηκαν βαριά οι σχέσεις κράτους και κοινωνίας στα ακριτικά νησιά. Διαταράχθηκε επικίνδυνα ο κοινωνικός ιστός σε ευαίσθητες εθνικά περιοχές. Και, το χειρότερο, με τη βάρβαρη συμπεριφορά των δυνάμεων καταστολής που στάλθηκαν εκεί, χτυπώντας αδιακρίτως ανθρώπους, αποκαλώντας τους «τουρκόσπορους» και καταστρέφοντας περιουσίες, δημιουργήθηκε ένα ρήγμα που δύσκολα θα κλείσει στις συνειδήσεις των ανθρώπων, οι οποίοι αισθάνονται πρώτοι τις απειλές σε βάρος της εθνικής ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας.
Η ζημιά είναι εθνική και ασφαλώς δεν είμαστε εμείς οι οποίοι θα προσδιορίσουμε το αδίκημα που διαπράχθηκε. Θα τονίζουμε όμως πως η πληγή δεν θα κλείσει αν δεν πέσουν κεφάλια. Και στην κυβέρνηση. Πρώτα σ' αυτήν.
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ - Feb 28, 2020