Ευτυχώς που ο αρχιεπίσκοπος πιστεύει πως «δεν χρειάζονται συλλαλητήρια και φωνές», όπως είχε δηλώσει στον πρωθυπουργό στις 18 Ιανουαρίου. Να όμως που τελικά ευλόγησε το αυριανό συλλαλητήριο.
Ευτυχώς που ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει ταχθεί υπέρ της σύνθετης ονομασίας με ομιλία του στις 9 Ιανουαρίου. Να όμως που στηρίζει την αυριανή συγκέντρωση, η οποία έχει ως μοναδικό (φανερό) στόχο να μη γίνει αποδεκτή σύνθετη ονομασία με τον όρο Μακεδονία ή τα παράγωγά του.
Ευτυχώς που ο Πάνος Καμμένος «έχει εμπιστοσύνη στον υπουργό Εξωτερικών», όπως είπε στις 4 Ιανουαρίου. Να όμως που κι εκείνος υποστηρίζει την αυριανή συγκέντρωση, που έχει ως (κρυφό) στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης στην οποία μετέχει.
Αυτό είναι το σουρεαλιστικό πλαίσιο μέσα στο οποίο συγκροτείται το αυριανό συλλαλητήριο. Φυσικά υπεισέρχονται και άλλοι παίκτες, όπως η Χρυσή Αυγή από τη μία πλευρά, ή ο Μίκης Θεοδωράκης και η Ζωή Κωνσταντοπούλου από την άλλη.
Αλλά το έργο το ’χουμε ξαναδεί. Ήταν Ιούνιος του 2000, όταν η Εκκλησία αποφάσισε να αντιδράσει δυναμικά στην απόφαση της κυβέρνησης Σημίτη να απαλειφθεί το θρήσκευμα από τις αστυνομικές ταυτότητες για λόγους εναρμόνισης με τα ισχύοντα στην ΕΕ. Στις δύο «λαοσυνάξεις», Θεσσαλονίκη – Αθήνα και τότε, συμμετείχε μέγα πλήθος, αλλά εκδηλώθηκε και όλη η γκάμα των γραφικοτήτων που είδαμε τις προάλλες.
Η τότε ηγεσία της ΝΔ είχε ακολουθήσει στάση ανάλογη με την τωρινή, χωρίς να πρωτοστατήσει αλλά επιτρέποντας στα στελέχη της να αποφασίσουν κατά την κρίση τους αν θα συμμετάσχουν, ενώ ο Κώστας Καραμανλής είχε υπογράψει το σχετικό κείμενο διαμαρτυρίας.
Αξίζει να σημειωθεί το κεντρικό σύνθημα των λαοσυνάξεων: «Όταν το ράσο γίνεται σημαία, η νίκη είναι βεβαία». Για το πόσο βεβαία ήταν η νίκη, αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στην αστυνομική του ταυτότητα…
Πρώτη δημοσίευση στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ, 3.2.2018
kasdaglis.wordpress.com