Δευτέρα, Νοεμβρίου 30, 2015
Η συναίνεση έληξε πριν αρχίσει, ο – δύσβατος – δρόμος του τρίτου Μνημονίου γίνεται εξαιρετικά μοναχικός για την κυβέρνηση, κι ο Αλέξης Τσίπρας επιλέγει ως άμυνα τη διμέτωπη επίθεση: Ενώπιον μιας απρόβλεπτης μάχης για το ασφαλιστικό κι ενός βαθιά κουρασμένου εκλογικού σώματος, ο πρωθυπουργός πετά ταυτόχρονα το γάντι στη διαπλοκή και το παλιό πολιτικό σύστημα, ποντάρει στην συσπείρωση της κυβερνητικής πλειοψηφίας κι επιχειρεί να κάψει τα σενάρια της… δεύτερης αριστερής παρένθεσης.
Μετά το προαναγγελθέν – και, κατά ορισμένες πηγές, προσχεδιασμένο – ναυάγιο της σύσκεψης των αρχηγών, στο Μαξίμου θεωρούν ότι έως το ορόσημο της πρώτης αξιολόγησης η κυβέρνηση θα βρει μπροστά της τρεις μεγάλες προκλήσεις: Τις ισχνές πλέον κοινωνικές αντοχές, την συμπιεσμένη κοινοβουλευτική πλειοψηφία και την αναζωπύρωση των σχεδίων για «οικουμενικά» σχήματα και «εθνικές ομάδες σωτηρίας».
Οι γραμμές άμυνας στο ασφαλιστικό
Στο πρώτο μέτωπο, εκείνο της διαφύλαξης των κοινωνικών συμμαχιών και συνοχής, η γραμμή άμυνας είναι η διασφάλιση μιας συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης που, αν μη τι άλλο, δεν θα πλήττει τα ασθενέστερα στρώματα. Στελέχη του οικουμενικού επιτελείου διαμηνύουν ότι αποτελεί ειλημμένη απόφαση να δοθεί «σκληρή μάχη» με τους δανειστές για να μην υπάρξουν μειώσεις στις κύριες συντάξεις και τις «χαμηλές επικουρικές» (κάτω των 200 ευρώ). Το κατά πόσον η γραμμή αυτή θα περάσει από τους πιστωτές και, κυρίως, από το – ιδιαίτερα σκληρό στο θέμα του ασφαλιστικού – ΔΝΤ είναι ένα κομβικό ερώτημα. Εξίσου ανοιχτό ερώτημα, δε, παραμένει και το εάν εν τέλει θα υπερισχύσει ως προτεραιότητα η πάσει θυσία διαφύλαξη της κοινωνικής συνοχής ή ο στρατηγικός στόχος που επιβάλει να κλείσει άμεσα η αξιολόγηση για να ανοίξει το κεφάλαιο της απομείωσης του χρέους.
Η εσωτερική συσπείρωση
Στο έτερο μέτωπο, εκείνο της κοινοβουλευτικής συνοχής, η εκτίμηση είναι πως η «ανεύθυνη» και «υπονομευτική στάση» της αντιπολίτευσης οδηγεί ήδη σε συσπείρωση της κυβερνητικής πλειοψηφίας. «Κανένας βουλευτής δεν θέλει να διευκολύνει τα σχέδια αποσταθεροποίησης», σημείωνε χθες έμπειρος κυβερνητικός παράγοντας. Στο Μαξίμου επίσης εκτιμούν ότι ο προϋπολογισμός, και ενδεχομένως και το δεύτερο πακέτο των προαπαιτούμενων, θα περάσει από τη Βουλή με περισσότερες από 153 ψήφους, καθώς θεωρείται πολύ πιθανό το επιπλέον «ναι» - τουλάχιστον - του ανεξάρτητου Νίκου Νικολόπουλου. Ως τακτικό “Plan B”, δε, και προκειμένου να κερδηθεί χρόνος επανέρχεται σε συζήτηση και το σενάριο που θέλει το ασφαλιστικό να «σπάει» στα δύο, με το δημοσιονομικό σκέλος να περνά τον Δεκέμβρη και το δεύτερο και δυσκολότερο, εκείνο της δομικής μεταρρύθμισης, να παραπέμπεται στον Ιανουάριο.
Η διαπλοκή και η ταύτιση με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ
Το τρίτο μέτωπο βρίσκεται σε απόλυτη συνάρτηση με την κοινοβουλευτική «μοναξιά» του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ. Στην κυβέρνηση θεωρούν ότι η αρνητική, έως και εμπρηστική στάση με την οποία προσήλθαν στη σύσκεψη των αρχηγών ΝΔ και ΠΑΣΟΚ συνδέεται άμεσα με τα νέα σενάρια για οικουμενικά σχήματα και αποχώρηση Τσίπρα – σενάρια που, κατά τις ίδιες πηγές, εκπορεύονται απ’ ευθείας από τα «κέντρα της διαπλοκής». Εξ ου και η σκληρή χθεσινοβραδινή επίθεση του Μαξίμου κατά «συγκεκριμένων συγκροτημάτων ΜΜΕ», με τα οποία μάλιστα η κυβέρνηση ταύτισε τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
«Η ιδέα της οικουμενικής καλλιεργείται ανάμεσα σε εξωθεσμικούς κύκλους που βρίσκονται σε μεγάλη δυσκολία εξαιτίας του γεγονότος ότι η δικαιοσύνη αρχίζει να διερευνά σοβαρές οικονομικές υποθέσεις, χωρίς κυβερνητικές παρεμβάσεις», ανέφεραν κυβερνητικές πηγές προσθέτοντας: «Τα κέντρα αυτά, επιθυμούν αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης, καθώς αισθάνονται να απειλείται το σύστημα της διαπλοκής το οποίο τα προηγούμενα χρόνια προωθούσε ανεμπόδιστα τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις του». Οι ίδιες πηγές έσπευσαν να προσθέσουν ότι «τα δύο κόμματα του παλιού πολιτικού κατεστημένου, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, συντάχθηκαν ολοκληρωτικά με τα κέντρα αυτά».
Ο Σαμαράς κι ο Βενιζέλος
Στην ουσία, κυβερνητικά στελέχη βλέπουν πίσω από το μέτωπο άρνησης της αντιπολίτευσης να επιχειρείται ένας ανασχεδιασμός του σεναρίου της «αριστερής παρένθεσης». «Είναι ένα σχέδιο που, στην πραγματικότητα, δεν εγκαταλείφθηκε ποτέ και οι θιασώτες του έχουν συγκεκριμένα ονοματεπώνυμα», έλεγε χθες κυβερνητικός παράγοντας. Η εκτίμηση, δε, στο κυβερνητικό στρατόπεδο είναι πως πέραν των «συγκεκριμένων συγκροτημάτων ΜΜΕ» οι πλέον δραστήριοι πίσω από τις κουίντες του εν λόγω σχεδίου είναι οι ομάδες Σαμαρά και Βενιζέλου, με τον τελευταίο να βγαίνει, εμφανώς, ξανά μπροστά το τελευταίο διάστημα και να χαράσσει τη γραμμή του ΠΑΣΟΚ. Οι ίδιες πηγές υπενθυμίζουν την πρόσφατη πρόταση Βορίδη για «επιστροφή σε κυβέρνηση υπό τον Σαμαρά», ενώ σημειώνουν ότι «ακόμη και η φρασεολογία που χρησιμοποίησε η Φώφη Γεννηματά πριν και μετά τη σύσκεψη των αρχηγών, ήταν ακριβώς η ίδια με εκείνη που χρησιμοποίησε ο Βενιζέλος» όταν έβαλε κατά του Προέδρου της Δημοκρατίας και όταν ζήτησε αποχώρηση Τσίπρα.
Οι διαφορές, πάντως, ανάμεσα στα σενάρια της «πρώτης» και της «δεύτερης αριστερής παρένθεσης» είναι ουκ ολίγες. Με σημαντικότερη, ίσως, όλων τις μεταβαλλόμενες προτεραιότητες, συσχετισμούς και συμμαχίες στην Ευρώπη. Όπου για αρκετούς εκ των εταίρων και δανειστών πλέον, μηδέ των ευρω-σοσιαλιστών εξαιρουμένων, ο προτιμητέος πόλος σταθερότητας στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή δείχνει να είναι η κυβέρνηση Τσίπρα…
Ετικέτες: 
