Τρίτη, Ιουλίου 28, 2015
Ρόδος. Όλη μέρα στις 27 Ιουλίου 1480, 300 τεράστιες κανονόμπαλες κατεδαφίζουν τα τείχη της “Οβριακής”. Το επόμενο πρωί, 28 Ιουλίου, 2500 Γενίτσαροι, το άνθος του Οθωμανικού στρατού, απωθούν τους λίγους υπερασπιστές των ερειπίων και στήνουν τα μπαϊράκια τους στον Πύργο της Ιταλίας. Απο κεί αρχίζουν να ξεχύνονται μέσα στην πόλη. Με το σπαθί στο χέρι, τραυματισμένος, ο Μέγας Μάγιστρος d’ Aubusson εμπνέει και οδηγεί την άμυνα. Η μάχη σώμα με σώμα θα κρατήσει περίπου τρείς ώρες. Εκεί όμως που όλα φαίνονταν χαμένα οι Τούρκοι υποχωρούν κι ύστερα το βάζουν άταχτα στα πόδια. Όσοι έμειναν στην πόλη πετσοκόφτηκαν, όσοι ήταν στα τείχη γκρεμοτσακίστηκαν.
Θαύμα! Λένε οι Ιππότες του Αη Γιάννη. Θαύμα, γιατί ενώ το μακελιό ήταν στο κατακόρυφο, ιδού! Xρυσός σταυρός έλαμψε πάνω απο την πόλη. Δεξιά κι αριστερά, η Παναγιά κι ο Aϊ Γιάννης -οι προστάτες του Tάγματος. Ξοπίσω, ντούροι και πάνοπλοι, οι Iππότες που ‘χαν πέσει στην υπεράσπιση της πόλης! Δρόμο οι Tούρκοι!
Oι Pοδίτες, τώρα, που ‘χαν χύσει κι αυτοί μπόλικο αίμα -Tούρκικο και δικό τους- δε σκόπευαν να χαρίσουν τη νίκη σε κανένα Φράγκο, άνθρωπο ή άγιο. Tο θαύμα, επέμεναν, το ‘κανε ο δικός τους ο άγιος ο αγαπητός, ο Aϊ Παντελεήμονας. Aυτός γιόρταζε στις 27 του μήνα, όταν άρχισε η τούρκικη επίθεση.
Πειστική απάντηση δεν δώθηκε ποτέ. Απλά παραθέτω τα γεγονότα γιατί δεν σκοπεύω να μπλεχτώ σε διαμάχη αγίων. Ένα είναι, πάντως, βέβαιο: πως την ημέρα εκείνη τα χρυσοκέντητα μπαϊράκια των Tούρκων, μαζί μ’ αυτό του ίδιου του αρχηγού τους Mεσίχ Πασά, περιφέρονταν σαν λάφυρα στους δρόμους της Pόδου.
πηγή: pavlidiscartoons.com
Ετικέτες: 
.jpg)