Ο γίγας δάσκαλός μου Γκίκας - Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Είμαι φοιτητής του Τμήματος Χρηματοοικονομικής και Τραπεζικής Διοικητικής του Πανεπιστημίου Πειραιώς και έχω την τύχη να με διδάσκει και ο καθηγητής Γκίκας Χαρδούβελλης, ο οποίος είναι φορτωμένος με διεθνείς περγαμηνές για το συγγραφικό και καθηγητικό του έργο. Αυτήν την τεράστια προσωπικότητα είχε επιλέξει ο Λουκάς για οικονομικό Σύμβουλο και αργότερα ο Αντώνης για υπουργό Οικονομικών. Έζησε ο καημένος το PSI και εξέφραζε σε ιδιωτικές συναντήσεις τον πόνο του για τους μικροομολογιούχους και τα Ασφαλιστικά Ταμεία.

Όταν ανέλαβε τα ηνία της ελληνικής οικονομίας, όλοι αναφωνήσαμε ότι η οικονομική πωλητική του Σημίτη συνεχίζεται από τα άξια τέκνα του. Προσπαθούσε ο γίγας να μας κρατήσει στο ευρώ για το καλό μας. Παρακολουθούσε με συγκατάβαση τις κομπορημοσύνες του Μπένι που καυχιόταν για το μεγαλύτερο κούρεμα που έγινε ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητος, χωρίς, βέβαια, να διευκρινίζει ότι το κούρεμα ήταν εσωτερικό, αφού οι ξένοι μεγαλοομολογιούχοι θα έπαιρναν την αξία των ομολόγων τους μέχρι δεκάρας. Ούτε ότι το κούρεμα των καταθέσεων των Ελλήνων είχε ήδη αρχίσει εμμέσως με τις βαρύτατες φορολογίες που έχουν επιβληθεί, με αποτέλεσμα να αναγκάζονται οι Έλληνες να πληρώνουν φόρους από τις αποταμιεύσεις τους.

Ο γίγας δάσκαλός μου άκουγε σιωπηλός και τον Άδωνι να λέει προ των εκλογών της 25.01.2015 ότι, αν νικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, θα πάρει τις καταθέσεις του και θα φύγει, ότι δεν θα μείνει ευρώ για ευρώ στα ΑΤΜ, αλά και την κερά Σοφία που φοβόταν ότι την 26.01.2015 δεν θα υπάρχει ούτε κωλόχαρτο στα ράφια των super market [εννοούσε η καημένη ότι δεν θα υπάρχει χαρτί να σκουπιστούμε καθώς θα ήμασταν χεσμένοι από τη χαρά μας με την ήττα της ΝΔ]. Δεν μιλούσε ο γίγας δάσκαλός μου, διότι ήξερε, ως δεινός οικονομολόγος που είναι, ότι δεν θα συνέβαινε τίποτε από όλα αυτά τα τραγικά. Δεν μιλούσε, διότι διαφορετικά θα έριχνε τη ΝΔ τουλάχιστον 8 πόντους κάτω από τα δημοσκοπικά ποσοστά της, έστω και φουσκωμένα καθώς τα έδιναν οι δημοσκόποι.

Ο γίγας δάσκαλός μου ήταν πάντοτε μετρημένος. Όπως και στη διάρκεια της διδασκαλίας του, όπου με το μειλίχιο ύφος του μας μυούσε στα μυστικά της μακροοικονομίας, της μικροοικονομίας, της διοίκησης τραπεζών και του συστήματος των αγορών εν γένει. Τον παρακολουθούσα κοιτάζοντάς το στα μάτια, ρουφώντας κάθε του λέξη. Και τί δεν μου μάθαινε το άτομο. Πόσο ήθελα να του μοιάσω. Ήταν το ίνδαλμά μου.

Σήμερα διάβασα ότι όσο εκείνος πάλευε να κρατήσει τη χώρα στο ευρώ με νύχια και με δόντια μπηγμένα στις σάρκες του απλού λαού, πράγμα που ο μπαμπάς μου δεν εννοούσε να καταλάβει ως μη διάσημος οικονομολόγος που είναι, τις δικές του νόμιμες και φορολογημένες οικονομίες, όπως του μπαμπά μου, μετέφερε λίγες-λίγες στο εξωτερικό. Ο μπαμπάς μου δεν τις μετέφερε. Ενώ ο γίγας καθηγητής μου προσπαθούσε να μας πείσει όλους πόσο κακό είναι να βγάζουμε τα λεφτά μας έξω απογυμνώνοντας, έτσι, τις τράπεζες που αποτελούν τον πρώτο πυλώνα της Τραπεζικής Δημοκρατίας, εκείνος μεθοδικά, ως επιστήμων που είναι, έβγαζε έξω τις δικές του αποταμιεύσεις σε μικρά ποσά, ώστε να μη δημιουργεί υποψίες και χτυπήσει κάποιο καμπανάκι.

Αύριο θα πάω στο Πανεπιστήμιο. Έχω μάθημα με τον κ. Γκίκαντα. Θα τον κοιτάζω και πάλι στα μάτια, αλλά αυτή τη φορά με απορία ανάμεικτη με ισχυρή δόση πικρίας, και θα αναρωτιέμαι «Με ποιο ανάστημα με διδάσκεις; Κάθε επιστήμονας, κάθε δάσκαλος πρέπει πρώτ’ απ’ όλα να διαθέτει ήθος και να διδάσκει ήθος. Συ, όμως, απέδειξες ότι είσαι μια κουφάλα». Είμαι προετοιμασμένος για το αυριανό μάθημα και περίεργος να δω τί θα αναφέρει σχετικώς, αν αναφέρει κάτι. Αλλά περισσότερο απ’ όλα έχω μια κρυφή ελπίδα. Ότι το Προεδρείο του φοιτητικού συλλόγου μας θα έχει χτίσει την είσοδο του γραφείου του με τούβλα φέροντα παράσταση του χαρτονομίσματος των πεντακοσίων ευρώ. Νομίζω ότι του αξίζει, κι’ άσε τους Φορτσάκηδες και το υπόλοιπο καθηγητικό κατεστημένο να σκούζουν. Δεν έχω ακούσει, άλλωστε, ποτέ να ελέγχεται πειθαρχικώς πανεπιστημιακός για παράβαση των ηθών.

Σωτήριος Καλαμίτσης – αιωνίως μετεξεταστέος φοιτητής στο μάθημα της μακρολαμογίας

Υ.Γ. Η φωτογραφία μπήκε κατά λάθος, αλλά κατά κάποιο περίεργο τρόπο δεν κατόρθωσα να την αφαιρέσω. Ίσως δείχνει νεαρό φοιτητή του γίγαντα να χαρίζει ένα ζευγάρι παπούτσια σε εξαθλιωμένο ξυπόλυτο συμπατριώτη, ο οποίος έχει κληθεί από την κυβέρνηση του success story να ανακεφαλαιοποιήσει τις τράπεζες, επειδή πολλοί άλλοι έχουν απιθώσει τις αποταμιεύσεις τους στις γερμανικές, γαλλικές, ολλανδικές κ.λπ. τράπεζες.

Από το makpress, Δευτέρα, Μαρτίου 09, 2015

Ετικέτες: ΑΡΘΡΑ,ΓΝΩΜΕΣ,ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ,ΠΟΛΙΤΙΚΗ,SUCCES STORY