Ο ενθουσιασμός για τον τάφο της Αμφίπολης έδωσε την θέση του στην
απογοήτευση, αφού η ανασκαφή πλησιάζει στο τέλος της και τα ευρήματα δεν
ανταποκρίνονται στις προσδοκίες κοινού και αρχαιολόγων. Αυτά παθαίνεις,
όταν εναποθέτεις όλες τις ελπίδες σου σε ένα τάφο. Θάβεις μόνος σου τις
ελπίδες.
Δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς περίμεναν να βρουν οι αρχαιολόγοι στον τάφο της Αμφίπολης, ούτε γιατί τόσοι πολλοί Έλληνες έπαθαν ντελίριο με έναν αρχαίο τάφο.
Ό,τι κι αν είναι ένας τάφος, τάφος είναι. Σιωπή. Μούγκα. Νέκρα.
Βέβαια, και η σημερινή Ελλάδα ένας τάφος είναι. Ένας αρχαίος τάφος.
Μπαίνεις στη σημερινή Ελλάδα και έχεις μεγάλες προσδοκίες -εξαιτίας του ένδοξου παρελθόντος του τόπου- αλλά γρήγορα απογοητεύεσαι.
Σκάβεις, σκάβεις αλλά τίποτα δεν βρίσκεις.
Οι σημερινοί «πνευματικοί άνθρωποι» της χώρας -όλοι κρατικοδίαιτοι- είναι παντελώς άγνωστοι στο εξωτερικό και δεν αφορούν κανέναν πέρα από χαζογκόμενες του Facebook.
Θλιβερές παρέες «διανοουμένων» αλληλοαποθεώνονται και γίνονται οι τζουτζέδες και οι σφουγγοκωλάριοι της εκάστοτε κυβέρνησης.
Σχεδόν κάθε Έλληνας πιστεύει πως είναι μια παρεξηγημένη και αδικημένη μεγαλοφυΐα που έχει κάποια ιστορική αποστολή σε αυτό τον κόσμο -ένα ζουρλομανδύα γρήγορα- αλλά το τέλος της ημέρας τον βρίσκει αγκαλιά με τον Παντελίδη και τον Σεφερλή.
Τα αρχαία μνημεία είναι εκεί αλλά είναι σε πλήρη αναντιστοιχία με τους σημερινούς Έλληνες και τον «πολιτισμό» τους.
Ο μόνος λόγος που διατηρούνται τα αρχαία μνημεία στην Ελλάδα είναι για να πληρώνουν εισιτήριο οι τουρίστες.
Αν σταματήσουν να έρχονται οι τουρίστες να πληρώνουν εισιτήριο, τα μνημεία θα ρημάξουν.
Αν ρωτήσεις τους Έλληνες περαστικούς στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου τι είναι και τι συμβολίζει η Ακρόπολη, δεν θα βρεις πολλούς που να ξέρουν την απάντηση.
Δεν είναι τυχαίο που οι πρώτες σκέψεις που έγιναν μετά την ανακάλυψη του τάφου της Αμφίπολης ήταν πως θα έρθουν τουρίστες και θα πέσει κονόμα στην περιοχή.
Και τώρα απογοήτευση.
Για να πουλήσεις τον τάφο, πρέπει να ξέρεις ποιος ήταν ο νεκρός· έχει και ο τουρίστας τις απαιτήσεις του· θέλει να ξέρει το όνομα του νεκρού.
Τι θα πει ο τουρίστας στους φίλους του όταν τους δείχνει τις φωτογραφίες από τον τάφο;
«Πήγα στον τάφο ενός άγνωστου;»
Εσύ, όμως, ξέρεις ποιος είναι ο νεκρός.
Ο νεκρός είναι η Ελλάδα.
Όλη η χώρα ένας τάφος.
Και έρχονται οι τουρίστες.
Αλλά όσοι Έλληνες είναι ακόμα ζωντανοί φεύγουν.
(Θα ενθουσιάζονταν ποτέ οι αρχαίοι Έλληνες επειδή βρήκαν έναν παλαιότερο τάφο;)
pitsirikos
30 Οκτ, ’14
Δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς περίμεναν να βρουν οι αρχαιολόγοι στον τάφο της Αμφίπολης, ούτε γιατί τόσοι πολλοί Έλληνες έπαθαν ντελίριο με έναν αρχαίο τάφο.
Ό,τι κι αν είναι ένας τάφος, τάφος είναι. Σιωπή. Μούγκα. Νέκρα.
Βέβαια, και η σημερινή Ελλάδα ένας τάφος είναι. Ένας αρχαίος τάφος.
Μπαίνεις στη σημερινή Ελλάδα και έχεις μεγάλες προσδοκίες -εξαιτίας του ένδοξου παρελθόντος του τόπου- αλλά γρήγορα απογοητεύεσαι.
Σκάβεις, σκάβεις αλλά τίποτα δεν βρίσκεις.
Οι σημερινοί «πνευματικοί άνθρωποι» της χώρας -όλοι κρατικοδίαιτοι- είναι παντελώς άγνωστοι στο εξωτερικό και δεν αφορούν κανέναν πέρα από χαζογκόμενες του Facebook.
Θλιβερές παρέες «διανοουμένων» αλληλοαποθεώνονται και γίνονται οι τζουτζέδες και οι σφουγγοκωλάριοι της εκάστοτε κυβέρνησης.
Σχεδόν κάθε Έλληνας πιστεύει πως είναι μια παρεξηγημένη και αδικημένη μεγαλοφυΐα που έχει κάποια ιστορική αποστολή σε αυτό τον κόσμο -ένα ζουρλομανδύα γρήγορα- αλλά το τέλος της ημέρας τον βρίσκει αγκαλιά με τον Παντελίδη και τον Σεφερλή.
Τα αρχαία μνημεία είναι εκεί αλλά είναι σε πλήρη αναντιστοιχία με τους σημερινούς Έλληνες και τον «πολιτισμό» τους.
Ο μόνος λόγος που διατηρούνται τα αρχαία μνημεία στην Ελλάδα είναι για να πληρώνουν εισιτήριο οι τουρίστες.
Αν σταματήσουν να έρχονται οι τουρίστες να πληρώνουν εισιτήριο, τα μνημεία θα ρημάξουν.
Αν ρωτήσεις τους Έλληνες περαστικούς στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου τι είναι και τι συμβολίζει η Ακρόπολη, δεν θα βρεις πολλούς που να ξέρουν την απάντηση.
Δεν είναι τυχαίο που οι πρώτες σκέψεις που έγιναν μετά την ανακάλυψη του τάφου της Αμφίπολης ήταν πως θα έρθουν τουρίστες και θα πέσει κονόμα στην περιοχή.
Και τώρα απογοήτευση.
Για να πουλήσεις τον τάφο, πρέπει να ξέρεις ποιος ήταν ο νεκρός· έχει και ο τουρίστας τις απαιτήσεις του· θέλει να ξέρει το όνομα του νεκρού.
Τι θα πει ο τουρίστας στους φίλους του όταν τους δείχνει τις φωτογραφίες από τον τάφο;
«Πήγα στον τάφο ενός άγνωστου;»
Εσύ, όμως, ξέρεις ποιος είναι ο νεκρός.
Ο νεκρός είναι η Ελλάδα.
Όλη η χώρα ένας τάφος.
Και έρχονται οι τουρίστες.
Αλλά όσοι Έλληνες είναι ακόμα ζωντανοί φεύγουν.
(Θα ενθουσιάζονταν ποτέ οι αρχαίοι Έλληνες επειδή βρήκαν έναν παλαιότερο τάφο;)
pitsirikos
30 Οκτ, ’14