18 Oct - Τζίμης Πανούσης: Της πατρίδας μας το τρολ - ΄Ενα καταπληκτικό αφιέρωμα από το news247 - φωτο - 2 βίντεο

Έλληνας, αυτός ο Νεοέλληνας. Δεν κλείστηκε ποτέ σε γραφείο και έγινε αγρίμι. Ο ευρηματικός χειριστής του λόγου και της πολιτικής σάτιρας, μέσα από τις πιο ξεχωριστές ατάκες του. Αυτές που χαράχτηκαν στην ιστορία. Και όχι άδικα 

Τραγουδοποιός, συγγραφέας, πολυδιάστατος, αθυρόστομα πληθωρικός και οπτικοακουστικός σατιρικός που αποτυπώνει μέσα από στίχους και παραστάσεις, το πνεύμα των καιρών. Ο Τζίμης Πανούσης δεν χρειάζεται πολλές συστάσεις. Είναι ο άνθρωπος που μπορεί να χωρέσει μία ολόκληρη εποχή, σε μία ατάκα. Ετοιμόλογος, αδέσμευτος, ασυμβίβαστος, με πάνω από 100 δίκες στη θητεία του, εξοντώνει μέσα από το σπαρταριστό (ή οργισμένο) χιούμορ του, τις στάχτες των συμβιβασμών και τακτικισμών. Έχει φαν σε όλο τον πλανήτη και ορκισμένους εχθρούς (εκτός από τον Νταλάρα). Ίσως από τότε που βγήκε για πρώτη φορά στη σέντρα, με αντιπάλους τον Παπανδρέου, το ΚΚΕ, το ΠΑΜΕ, τον ΣΥΡΙΖΑ και την Εκκλησία.

Δεν δηλώνει αριστερός. Για την ακρίβεια, δεν πήρε ποτέ το μέρος κανενός. Αμπελοκηπιώτης (με σπίτι στο Ψυχικό, εξοχικό στην Άνδρο και καταφύγιο στην Αντίπαρο), αντιβαζελικός, γέννημα – θρέμμα ροκ, φαντάρος για 2 μέρες, απτόητος (Υδροχόος) όσο και στο πρώτο του ξεκίνημα στις «Μουσικές Ταξιαρχίες», αντιρρησίας «βραβείων» (για τον «Άνδρα της Χρονιάς», 2009) με μάνα στην ΕΠΟΝ, πατέρα στη Μακρόνησο και τη γιαγιά να του λέει για τη Σμύρνη, το Κατοχικό, το έχει μέσα του. Γι’ αυτό και στα τραγούδια του πηγάζει τόσο η βαθιά συντήρηση, όσο και η διάθεση ανατροπής. Στις παραστάσεις του, βρίζει, χτυπιέται, τραγουδά, μάχεται, σαρκάζει και αυτοσαρκάζεται, ενώ με τα αντισυμβατικά του ευρήματα και την γελωτοθεραπεία, επιδιώκει την one man show κάθαρση. Μέχρι να βγεις από το μαγαζί του και να σκοντάψεις πάλι πάνω σε μία ταμπέλα καθεστωτικής, διαπλεκόμενης τέχνης που δεν της έμαθαν ποτέ να κάνει δεύτερες σκέψεις για όσα βιώνουμε.

  Τρελαίνεται να ανακατεύει ανόμοια πράγματα μεταξύ τους. Είτε αυτά είναι εικόνες, είτε μουσική, είτε στιχάκια. Με άλλα λόγια, ο γνωστός «Τζιμάκος» των ερτζιανών είναι ο πρώτος καλλιτέχνης που πειραματίστηκε και εδραίωσε την τέχνη της δημιουργικής μετάλλαξης. Είναι αυτός που βγάζει το ψωμί του, επειδή έμαθε να τους γράφει όλους δεόντως και να μιλά για όλους και για όλα χύμα. Με ατάκες μυθικές, καθόλου εκλεπτυσμένες, προκλητικές, ιστορικές που σχεδόν συντάσσουν εγκυκλοπαίδεια. Γι’ αυτό και πλέον του αποδίδουν το σύγχρονο όρο «το εθνικό μας τρολ».

Αν και έμαθε να ζει δίχως πρότυπα, μαγεύεται από το (βλαχο) πορνό και το ποδόσφαιρο, αφού είναι οι ψυχεδελικοί καθρέφτες της πραγματικής κοινωνίας μας. «Εμείς οι Βλάχοι, όπως λάχει». Ακόμα και όταν χρειάστηκε να τα βάλει με γιατρούς και να παλέψει με την υγεία του, βγήκε νικητής. Τρεις φορές (καρδιακό, εγκεφαλικό, μπαλονάκια, πέτρες στους νεφρούς). Ψάχνει με τα χέρια τα ρούχα που θα βάλει και συνδυάζει εκτυφλωτικά χρώματα, ανάλογα με την ψυχοσύνθεσή του. Πίσω στο χρόνο; Ναι, θα ταξίδευε. Για να δει τον Νέρωνα να βάζει φωτιές και τον Καραϊσκάκη να δείχνει τον κ… του στους Τούρκους (όπως διαβάζουμε σε παλαιότερη συνέντευξή του). «Θέλω να δω ανθρώπους στο πριν και όχι το τώρα».


Ολόκληρο το Αφιέρωμα στον Τζιμάκο, με φωτογραφίες, 2 βίντεο και 48 ατάκες του που ξεχώρισαν
 (όχι μόνο μέσα από τους στίχους του) ΕΔΩ

Ετικέτες: ΑΦΙΕΡΩΜΑ,ΕΛΛΑΔΑ,ΣΑΤΙΡΑ