«Κάτω απ’ τις παράγκες, κάτω απ’ τα γιαπιά, ζούνε κάτι Ελλάδες, σαν
θηρία, σαν θηρία. Κι όταν πια ξεσπάσουν, δεν θα είν’ αργά, έτσι γράφεις
πάντα Ιστορία με τα δάχτυλα».
Λέω στις παρέες μου -και το έχω γράψει κιόλας- πως δεν γράφονται πια λαϊκά τραγούδια να μπουν στα στόματά μας και στις καρδιές μας.
Το τραγούδι «Κάτι Ελλάδες» είναι αυτό το λαϊκό τραγούδι που έλεγα πως δεν γράφεται πια.
Γράφτηκε. Και αναφέρεται στη σημερινή Ελλάδα.
Το έγραψε ο Νίκος Μερτζάνος σε στίχους του Νίκου Μωραΐτη.
Η Δάφνη Λέμπερου, γνωστή και αγαπημένη από τη συμμετοχή της στην Σπείρα Σπείρα, έχει αυτή τη φωνή-μνήμη που με κάνει να νιώθω πως ανήκουμε σε αυτό τον τόπο και ερχόμαστε από ένα μεγάλο ταξίδι μέσα στον χρόνο.
Και θα τα καταφέρουμε.
«θα μιλήσουνε κάποτε οι ζωές…»
pitsirikos
3 Ιουν, ’14
Λέω στις παρέες μου -και το έχω γράψει κιόλας- πως δεν γράφονται πια λαϊκά τραγούδια να μπουν στα στόματά μας και στις καρδιές μας.
Το τραγούδι «Κάτι Ελλάδες» είναι αυτό το λαϊκό τραγούδι που έλεγα πως δεν γράφεται πια.
Γράφτηκε. Και αναφέρεται στη σημερινή Ελλάδα.
Το έγραψε ο Νίκος Μερτζάνος σε στίχους του Νίκου Μωραΐτη.
Η Δάφνη Λέμπερου, γνωστή και αγαπημένη από τη συμμετοχή της στην Σπείρα Σπείρα, έχει αυτή τη φωνή-μνήμη που με κάνει να νιώθω πως ανήκουμε σε αυτό τον τόπο και ερχόμαστε από ένα μεγάλο ταξίδι μέσα στον χρόνο.
Και θα τα καταφέρουμε.
«θα μιλήσουνε κάποτε οι ζωές…»
pitsirikos
3 Ιουν, ’14