Ακούω
ακόμη δημοσιογράφους να διερωτώνται με έντονη δυσφορία γιατί δεν
προφυλακίσθηκε ο μεγαλοδιακινητής υλικού παιδικής πορνογραφίας πορνοπαιδίατρος.
«3. Προσωρινή κράτηση μπορεί να επιβληθεί … μόνο αν ο κατηγορούμενος
διώκεται για κακούργημα και δεν έχει γνωστή διαμονή στη χώρα ή έχει
κάνει προπαρασκευαστικές ενέργειες για να διευκολύνει τη φυγή του ή κατά
το παρελθόν υπήρξε φυγόποινος ή φυγόδικος ή κρίθηκε ένοχος για απόδραση
κρατουμένου ή παραβίαση περιορισμών διαμονής, εφόσον από τη συνδρομή
των παραπάνω στοιχείων προκύπτει σκοπός φυγής ή κρίνεται αιτιολογημένα
ότι αν αφεθεί ελεύθερος είναι πολύ πιθανό, όπως προκύπτει από
προηγούμενες αμετάκλητες καταδίκες του για ομοειδείς αξιόποινες πράξεις
να διαπράξει και άλλα εγκλήματα. Εάν η αποδιδόμενη στον κατηγορούμενο
πράξη απειλείται στο νόμο με ισόβια κάθειρξη ή πρόσκαιρη κάθειρξη με
ανώτατο όριο τα είκοσι έτη, προσωρινή κράτηση μπορεί να επιβληθεί και
όταν με βάση τα συγκεκριμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κρίνεται
αιτιολογημένα ότι αν αφεθεί ελεύθερος είναι πολύ πιθανό να διαπράξει και
άλλα εγκλήματα….».
Και τούτο, διότι ήθελε να βάλει φραγμό στις προφυλακίσεις, ο αριθμός των
οποίων ήταν υπερβολικός. Αντί να καταπολεμήσει με αποτελεσματικά μέτρα
την υπερβολική εγκληματικότητα, ήθελε να καταπολεμήσει την προφυλάκιση.
Έτσι, αν ο κατηγορούμενος για κακούργημα δεν είναι ύποπτος φυγής, μπορεί
να προσωποκρατηθεί μόνον αν κρίνεται ότι αφιέμενος ελεύθερος είναι
«πολύ πιθανό» να διαπράξει και άλλα εγκλήματα. Το «πολύ πιθανό»
προκύπτει από «προηγούμενες αμετάκλητες καταδίκες το για ομοειδείς
αξιόποινες πράξεις». Αν, όμως, η απειλούμενη ποινή είναι ισόβια ή το
πολύ 20 ετών κάθειρξη, μπορεί να επιβληθεί προσωρινή κράτηση ανεξαρτήτως
προηγούμενων αμετάκλητων καταδικών [περίπτωση βουλευτών ΧΑ]. Άρα, αφού ο
πορνοπαιδίατρος κατηγορείται για κακούργημα τιμωρούμενο με ανώτατο όριο
ποινής τα 10 έτη και δεν είχε προηγούμενες αμετάκλητες καταδίκες για
ίδια πράξη, δεν είναι δε και ύποπτος φυγής, ορθώς δεν προφυλακίσθηκε.
Με τον ν. 4205/2013 καθιερώθηκε αντί της προσωρινής κράτησης ο κατ’
οίκον περιορισμός με βραχιολάκια, ο οποίος επιβάλλεται υπό τους ίδιους
όρους που επιβάλλεται η προσωρινή κράτηση, εφ’ όσον η απειλούμενη ποινή
είναι ισόβια ή κάθειρξη μέχρι 20 έτη «όταν, με βάση τα συγκεκριμένα
ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της πράξης και την εν γένει προσωπικότητα του
κατηγορουμένου, κρίνεται αιτιολογημένα, ότι το μέτρο αυτό παρέχει βάσιμα
την προσδοκία ότι ο τελευταίος δεν θα διαπράξει άλλα εγκλήματα».
Τα
βραχιολάκια, όμως, δεν επιβάλλονται για ορισμένα αδικήματα, όπως είναι η
εγκληματική οργάνωση και η διωκόμενη σε βαθμό κακουργήματος διακίνηση
υλικού παιδικής πορνογραφίας. Στην περίπτωση αυτή είτε θα επιβληθούν
περιοριστικοί όροι [εγγύηση, απαγόρευση εξόδου, εμφάνιση στο ΑΤ] είτε
προσωρινή κράτηση.
Για να επιβληθεί, όμως, προσωρινή κράτηση στην περίπτωση της παιδικής
πορνογραφίας, πρέπει να συντρέχουν οι προαναφερθείσες προϋποθέσεις.
Αφού, λοιπόν, ο γιατρός δεν ήταν ύποπτος φυγής, κατηγορείται για
κακούργημα απειλούμενο με κάθειρξη μέχρι 10 ετών και δεν έχει
αμετάκλητες καταδίκες για διακίνηση πορνογραφικού υλικού, δεν μπορούσαν
ανακριτής και εισαγγελέας να τον προφυλακίσουν.
Αυτά ορίζει και ο νόμος 4205/2013, τον οποίο δεν ψήφισαν δικαστές, αλλά η
Βουλή. Τώρα, το γεγονός ότι εκ των ψηφισάντων τον νόμον μόνον ο Χ.
Αθανασίου αντιλαμβανόταν ως πρώην ανώτατος δικαστικός τί ψηφίζει, είναι
παντελώς αδιάφορο.
Μην τα βάζουμε, λοιπόν, συνέχεια με τους δικαστικούς λειτουργούς. Νόμους
εφαρμόζουν, τους οποίους ψηφίζουν αυτοί που εμείς εκλέγουμε.
Σωτήριος Καλαμίτσης
Επιστήθιος φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και ομόκελλος

Τρίτη, Μαΐου 06, 2014

Ετικέτες: