Κυριακή, 27 Απριλίου 1941.Σαν σήμερα, πριν 73 χρόνια, Κυριακή του Θωμά τότε όπως και σήμερα, η Αθήνα πέφτει στα χέρια των Γερμανών.Η ημέρα όπου τα πρώτα Γερμανικά στρατεύματα μπαίνουν
στην Αθήνα. Επιτροπή των αρχών της πόλεως δηλώνει στον επικεφαλής
Γερμανό Αξιωματικό Χέρμαν φον Σέφεν στο καφενείο «Παρθενών» που
βρισκόταν στην συμβολή Κηφισίας και Αλεξάνδρας στους Αμπελοκήπους ότι η
Αθήνα είναι ανοχύρωτη πόλη.
Ο πνευματικός κόσμος πενθεί. Ο Βασίλης Τσιτσάνης εμπνέεται την «Συννεφιασμένη Κυριακή», ο Εύζωνας Κωνσταντίνος Κουκίδης πέφτει από την Ακρόπολη τυλιγμένος με την ελληνική σημαία. Οι κάτοικοι της πρωτεύουσας θα ζήσουν χρόνια μαρτυρικά. Ο Ραδιοφωνικός σταθμός Αθηνών δια στόματος Κώστα Σταυρόπουλου ανακοινώνει:
«Έλληνες, ύστερα από λίγα λεπτά ο ραδιοφωνικός μας σταθμός δεν θα είναι ελληνικός... αδέρφια ψηλά τις καρδιές...».
Η προσωρινή Γερμανική Διοίκηση εγκαθίσταται για λίγο στο ξενοδοχείο» Μεγάλη Βρετανία» ενώ γερμανικό απόσπασμα ανεβαίνει στην Ακρόπολη, και υπό τον λοχαγό Γιάκομπι και τον υπολοχαγό Έλσνιτς , υψώνει την Γερμανική Σημαία με το αγκυλωτό σταυρό.
Η θέα της σημαίας με στην σβάστικα από το παράθυρο της Αρχιεπισκοπής είναι αβάσταχτη κάνοντας τον αρχιεπίσκοπο Χρύσανθο να γράψει στο ημερολόγιο του, «είμαι περίλυπος μέχρι θανάτου».
Ο πνευματικός κόσμος πενθεί. Ο Βασίλης Τσιτσάνης εμπνέεται την «Συννεφιασμένη Κυριακή», ο Εύζωνας Κωνσταντίνος Κουκίδης πέφτει από την Ακρόπολη τυλιγμένος με την ελληνική σημαία. Οι κάτοικοι της πρωτεύουσας θα ζήσουν χρόνια μαρτυρικά. Ο Ραδιοφωνικός σταθμός Αθηνών δια στόματος Κώστα Σταυρόπουλου ανακοινώνει:
«Έλληνες, ύστερα από λίγα λεπτά ο ραδιοφωνικός μας σταθμός δεν θα είναι ελληνικός... αδέρφια ψηλά τις καρδιές...».
Η προσωρινή Γερμανική Διοίκηση εγκαθίσταται για λίγο στο ξενοδοχείο» Μεγάλη Βρετανία» ενώ γερμανικό απόσπασμα ανεβαίνει στην Ακρόπολη, και υπό τον λοχαγό Γιάκομπι και τον υπολοχαγό Έλσνιτς , υψώνει την Γερμανική Σημαία με το αγκυλωτό σταυρό.
Η θέα της σημαίας με στην σβάστικα από το παράθυρο της Αρχιεπισκοπής είναι αβάσταχτη κάνοντας τον αρχιεπίσκοπο Χρύσανθο να γράψει στο ημερολόγιο του, «είμαι περίλυπος μέχρι θανάτου».