Τετάρτη, Μαρτίου 26, 2014
Μπαίνω σε τέτοιες σκέψεις, καθότι ο Αλέξης έχει μιλήσει για λύσεις εντός ευρώ, όμως τέτοιες λύσεις δεν γίνονται, εκτός αν αλλάξει εντελώς η Ευρώπη.
Επίσης, όταν πήγε σε διάφορα μέρη του κόσμου, δεν πέρασε και από την Ισλανδία, ή τον Ισημερινό. Θα ήταν πολύ ισχυροί συμβολισμοί, αν τα έκανε.
Ελπίζω ότι απλά δεν ανοίγει τα χαρτιά του. Και, όταν θα έρθει η ώρα, θα κάνει αυτά που πρέπει, χωρίς αυταπάτες. Να είμαστε καλά, για να δούμε.
Καλά κουράγια,
Θανάσης
Υ.Γ. Όταν αναφέρεσαι στο ΚΚΕ, λες τα καλύτερά σου. Είσαι ο καλύτερος ΚΚΕλόγος που γνωρίζω στην πιάτσα!! Τα σέβη μου.
(Αγαπητέ φίλε, έχετε γίνει εξαιρετικά καχύποπτος. Λογικό είναι. Κι εγώ είμαι καχύποπτος πια. Επίσης, μεγάλωσα πια και δεν εμπιστεύομαι κανέναν πολιτικό. Βέβαια, θα πρέπει να είμαστε πρώτα καχύποπτοι με τους εαυτούς μας για αυτούς που ψηφίζαμε επί δεκαετίες. Από την άλλη, μου φαίνεται κάπως υπερβολική η σκέψη να πηγαίνει η Λιάνα Κανέλλη στην εκπομπή του Πρετεντέρη, στην οποία δεν συμμετέχουν εδώ και μήνες οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ εξαιτίας του άρθρου του «Ζωή Κασιδιάρη» -και αυτό η Κανέλλη το ξέρει- και να εξαπολύει επίθεση στον Αλέξη Τσίπρα, για να κάνει τους Έλληνες να ψηφίσουν τον Τσίπρα. Πέρα από τη δεδομένη συστημικότητα των τηλεοπτικών προσώπων, ανεξαρτήτως πολιτικών χώρων, νομίζω ότι συμβαίνει κάτι πολύ πιο απλό: τα πρόσωπα που εμφανίζονται πολύ στην τηλεόραση αγαπούν πολύ τον εαυτό τους και την εικόνα τους, και παίζουν ρόλους -συνήθως τη Μάρθα Βούρτση και τον Νίκο Ξανθόπουλο-, για να γίνουν συμπαθείς στο τηλεοπτικό κοινό. Τα τηλεοπτικά πρόσωπα δεν είναι αριστερά, ούτε δεξιά. Είναι ειδική κατηγορία ανθρώπων και έχουν ανάγκη να αρέσουν και να τραβούν την προσοχή. Από τα τηλεοπτικά πρόσωπα που έχω γνωρίσει, μόνο τρεις μου φάνηκαν να είναι κανονικοί άνθρωποι. Οι υπόλοιποι ήταν σαν καρτούν. Ο ΣΥΡΙΖΑ, αν πουλήσει τους ψηφοφόρους του, δεν θα αντέξει ούτε μήνα στην εξουσία. Έτσι νομίζω τουλάχιστον. Για να είμαι ειλικρινής, δεν με ενδιαφέρει ιδιαίτερα τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ -αν και θα ήθελα να πετύχει-, γιατί δεν περιμένω τίποτα από κανέναν. Επίσης, οι Έλληνες που έπρεπε να φάνε σαράντα χρόνια στη μάπα την Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ -με τους Καραμανλήδες, τους Παπανδρέου και τις άλλες ιερές οικογένειες- και έπρεπε να χρεοκοπήσει η χώρα τους για να αποφασίσουν να ψηφίσουν ένα άλλο κόμμα, είναι για γέλια· για να μην πω τίποτα χειρότερο. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, ο ΣΥΡΙΖΑ -μαζί με άλλα κόμματα- έπρεπε να είχε γίνει κυβέρνηση στις εκλογές του 2012. Τότε θα μας ήταν πιο χρήσιμος. Οι Έλληνες δεν το θέλησαν. Τότε φοβήθηκαν οι Έλληνες μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ αριστερός, τώρα φοβούνται μήπως είναι πολύ συστημικός. Ε, ας κάτσουν με τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο, για να είναι σίγουροι για την επιτυχία. Μόνο να βγάλουν τον σκασμό, γιατί, και μαζοχισμός, και γκρίνια, δεν λέει. Τα σχόλιά μου για το ΚΚΕ τα βρίσκετε πετυχημένα, μάλλον επειδή, όταν οι Έλληνες ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, έπαιρναν δάνεια, φούσκωναν κάρτες, έπαιζαν στο Χρηματιστήριο και χόρευαν πάνω στα τραπέζια, εγώ ψήφιζα ΚΚΕ. Ψήφιζα ΚΚΕ επειδή μόνο αυτοί ήταν στους δρόμους τότε· οπότε πήγαινα κι εγώ μαζί τους. Οι υπόλοιποι νόμιζαν ότι η Ελλάδα είχε γίνει Λας Βέγκας. Βέβαια, στην κρίσιμη ώρα της χρεοκοπίας της χώρας -και την στιγμή που το λαϊκό κίνημα ήταν πιο έτοιμο από ποτέ άλλοτε να φουντώσει- , το ΚΚΕ εξαφανίστηκε. Μετά από 100 χρόνια, θα μάθουμε γιατί έγινε αυτό. Να είστε καλά.)
pitsirikos
26 Μαρ, ’14
Ετικέτες: 
