Για να τα βάλεις με τα τέρατα πρέπει να είσαι και σύ τέρας.
Και τί είναι τέρας;
Τί άλλο από ένα ανθρωπόμορφο κτήνος, παραμορφωμένο. Λιγότερο στην όψη και πιό πολύ στην ψυχή.
Μιά ύπαρξη αποκομμένη από οποιοδήποτε ανθρώπινο και ανθρωπιστικό συναίσθημα.
Ένα θλιβερό έμβιο που κινείται μόνο από τα ένστικτά του. Της αυτοσυντήρησης και της διαιώνισης του είδους.
Ανίκανο να χαρεί στην ζωή τίποτα που δεν περιέχει κτηνώδη δύναμη, εξουσία και χρήμα.
Τέτοια κτήνη έχουμε να αντιπαλέψουμε.
Τέτοια ανθρωπόμορφα τέρατα πρέπει να αντιμετωπίσουμε.
Και δυστυχώς αυτά δεν αντιμετωπίζονται ούτε με ιδεολογίες, ούτε με δημοκρατικές και ανθρωπιστικές ανησυχίες.
Πρέπει, πρόσκαιρα, να γίνουμε σαν κι αυτούς.
Να βάλουμε μπροστά το ένστικτο της δικής μας αυτοσυντήρησης.
Με οδηγό το μόνο συναίσθημα που αναγνωρίζουν και φοβούνται τα κτήνη, το μίσος, να παλέψουμε για τις ζωές μας.
Μόνον έτσι θα απαλλαγούμε από αυτά.
Το μόνο ευγενικό συναίσθημα που μας επιτρέπεται:
Η αγάπη προς την πατρίδα και την ελευθερία..