«Ασθενήν έχομεν, εις τον γύψο τον βάλαμε»

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας, θα εκπροσωπήσει τελικά την Ελλάδα στη Σύνοδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το περίεργο είναι πως ο υπουργός Εξωτερικών, Δημήτρης Αβραμόπουλος -που επρόκειτο να αντικαταστήσει τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά- δεν γνώριζε πως μια χώρα εκπροσωπείται από τον Πρόεδρο ή τον αρχηγό του κράτους. Και είναι περίεργο επειδή ο κ. Αβραμόπουλος -πριν γίνει πολιτικός- ήταν διπλωμάτης.
Δεν είναι καλή ιδέα να εκπροσωπηθεί η Ελλάδα στη Σύνοδο Κορυφής από τον Κάρολο Παπούλια.
Όπως υποστηρίζει ο κ. Παπούλιας, έχει πολεμήσει τους Γερμανούς σε ηλικία 15 ετών, οπότε μπορεί οι Γερμανοί να εκλάβουν την παρουσία του κ. Παπούλια στη Σύνοδο Κορυφής ως εχθρική ενέργεια.
Οι γέροι μπορεί να μην θυμούνται τι έφαγαν χτες αλλά θυμούνται με κάθε λεπτομέρεια τι έκαναν πριν από 70 χρόνια, οπότε δεν αποκλείεται ο κ. Παπούλιας να θυμηθεί τα ανδραγαθήματά του κατά των Γερμανών, να θελήσει να τα διηγηθεί στη γερμανική αντιπροσωπεία και να έχουμε διπλωματικό επεισόδιο που θα έχει σαν αποτέλεσμα να μας βγάλουν από το ευρώ και να χάσουμε αυτή την αξιοπρεπή και πολυτελή ζωή που έχουμε την τύχη να απολαμβάνουμε.
Αφού ο Αντώνης Σαμαράς ασθενεί, θα ήταν καλύτερα η Ελλάδα να μην εκπροσωπηθεί στη Σύνοδο Κορυφής. Άλλωστε, τα τελευταία χρόνια οι εκπρόσωποι της Ελλάδας είναι μουγκοί. Όλοι οι εξαγορασμένοι είναι μουγκοί.
Παρακολουθώντας αυτή την ιστορία με την «ασθένεια» του Αντώνη Σαμαρά -που δεν του επιτρέπει να πάει στις Βρυξέλλες να επαναδιαπραγματευτεί, όπως υποσχέθηκε προεκλογικά-, σκέφτομαι πως ο Ανδρέας Παπανδρέου από εκεί ψηλά θα πρέπει να έχει ξεραθεί στα γέλια.
Γιατί ο Ανδρέας Παπανδρέου κυβέρνησε την Ελλάδα και νεκρός.
Δεν ξέρω αν ο Ανδρέας Παπανδρέου ζει -όπως υποστηρίζουν κάποιοι πασόκοι-, αλλά ο Σαμαράς είναι σίγουρα νεκρός.
Θεός σχωρέστον.

pitsirikos_____________________

Ο τσάρος είναι ξεβράκωτος

Μετά την άρνηση του Βασίλη Ράπανου να αναλάβει το υπουργείο Οικονομικών, αναζητείται με μεγάλη αγωνία ο νέος υπουργός Οικονομικών, αν και η χώρα δεν έχει πρωθυπουργό. Αλήθεια, γιατί υπάρχει τόσο μεγάλη πρεμούρα για το ποιος θα είναι ο νέος υπουργός Οικονομικών;
Σε μια χώρα που δεν έχει δικό της νόμισμα, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία ποιος θα είναι ο υπουργός Οικονομικών.
Σε μια χώρα που -εκτός του ότι δεν έχει δικό της νόμισμα- είναι και χρεοκοπημένη, υπουργός Οικονομικών θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε.
Δεν είναι τυχαίο -αν και κάποιοι επιμένουν- ότι έχουν αραιώσει τελευταία πομπώδεις φράσεις όπως «ο Τσάρος της Οικονομίας». Έχει και η ανοησία τα όριά της.
Ο νέος υπουργός Οικονομικών -όποιος κι αν είναι- θα είναι άοπλος. Με τα χέρια κάτω.
Το όνομα του νέου υπουργού Οικονομικών θα ταυτιστεί με την επιστροφή της χώρας στη δραχμή. Κανείς δεν θέλει να έχει αυτή την τιμή.
Κι όμως, αντί να φοβόμαστε την αλήθεια, ο νέος υπουργός Οικονομικών θα μπορούσε να μείνει στην ιστορία σαν ο άνθρωπος που προετοίμασε με τον καλύτερο τρόπο τη χώρα για αλλαγή νομίσματος και επιστροφή στη δραχμή.
Αλλά πώς μπορεί να γίνει αυτό από μια κυβέρνηση στην οποία ηγείται ένα κόμμα που προεκλογικά ούρλιαζε προς όλες τις κατευθύνσεις πως εγγυάται την παραμονή στο ευρώ;
Τα ψέματα τελειώνουν. Μαζί με τις «ασθένειες».

pitsirikos

Ετικέτες: ΚΟΙΝΩΝΙΑ,ΠΟΛΙΤΙΚΗ,ΣΧΟΛΙΑ