Στην Κάρπαθο ο Ποσειδώνας παίρνει το Όπλο του, ή πως θα καταστρέψουμε γρήγορα και τελεσίδικα το οικοσύστημα…

Γράφουν Μανώλης Δημελλάς & Καλλιόπη Μαλλόφτη

Το Γαϊδουρονήσι, είναι ένα από τα τρία νησάκια που βλέπουμε στην είσοδο του λιμανιού της Καρπάθου. Είναι το τρίτο και μικρότερο της ομάδας, όμως έτρεφε και συνεχίζει να θρέφει, μια εξαιρετικά πλούσια και απο τις πλέον απειλούμενες της Μεσογείου χλωρίδα, με 45 είδη από αγγειοσπέρματα, από σπάνια μικρά φυτά.

Τρία από τα είδη αυτά, δεν υπάρχουν πουθενά στη Γη, εκτός από τις μικρές βραχονησίδες του Αιγαίου.

Λατινικά (η
 επιστημονική ονομασία) είναι:

Convolvulus oleoides subsp. scopulorum, Silene holzmannii, και Trigonella rechingeri.

Το γαιδουρονήσι δεν είναι πια νησί, ενωμένο με την υπόλοιπη Κάρπαθο προσπαθεί να σταθεί στη δεδομένη φθορά του χρόνου που φέρνει το ανόητο μα μοιραίο χνάρι του ανθρώπου.

Ο μπερντές του καραγκιόζη ανεβαίνει. Η καταστροφή ξεκίνησε.

Στην Κάρπαθο το αποφάσισαν, θα επαναφέρουν τον Ποσειδώνα, θα του ξεθάψουν και την τρίαινα, θα τον κάτσουν σε θρόνο και θα αποφασίσει για το που τραβά ο βοράς και που ο Νότος.

Άμα θελήσει ας αλλάξει και τη δύση, αρκεί να αφήσει και τον ήλιο να κάμει τη δουλειά του.

Άγαλμα λοιπόν, μεγαλεία δεκάμετρα, με θεό θαλασσινό να κραδαίνει το όπλο του και να σκεπάζει τα πάθη κάτω από τα βλοσυρά του μάτια. Γενειάδα τακτοποιημένη κουρεμένη από Αλβανό, συγνώμη, μετανάστη, κουρέα.

Ψηφίστηκε στο δημοτικό συμβούλιο, 40.000 ευρώ προυπολογισμός, η κρίση γίνεται η ευκαιρία του γλύπτη να αναδείξει το ταλέντο του και να σταθεί στην αιωνιότητα. Μαζί με αυτόν και το δημοτικό συμβούλιο που σύσωμο συμφώνησε, με την γοργόνα, ζει ο βασιλιάς και του πρέπει η Κάρπαθος.

-Τι κι αν πεινούν συνάνθρωποι.

-Τι κι αν μετανάστης από την Αίγυπτο έβγαλε δόντι από την ανέχεια με μια τανάλια, μόνος του, και από αιμορραγία παραλίγο να συναντήσει τους κάτω Θεούς.

-Τι κι αν στο βαπόρι της άγονης ένας κοριός τσίμπησε ταξιδιώτη, δικό μας, καρπάθιο και τον έστειλε στο νοσοκομείο.

Μα εάν τα επίγεια είναι δεύτερα, αν οτι τρέχει γύρω μας είναι ένα παραμύθι και το μυαλό γυρνά στο μύθο, μήπως πρέπει να σταθούμε στη βραχονησίδα, στη θέση, που μελετούν να στήσουν, να θεμελιώσουν, το μνημείο του νεκρού από χρόνια Θεού;

Στο Γαιδουρονήσι που επέλεξαν αυτοφυούν όχι ένα, μα δύο μοναδικά στο κόσμο λουλούδια.

Εντυπωσιάζει η επιστημονική ανακοίνωση του Γερμανού καθηγητή Dr. Werner Greuter και των συνεργατών του, ιδιαίτερα του Thomas Raus που έχει και την διδακτορική του εργασία, οι οποίοι πραγματοποίησαν από το 1962 έως το 1988 εκτεταμένες ερεύνες και δημοσίευσαν τους χλωριδικούς καταλόγους της Καρπάθου και των γύρω μικρότερων νησιών.

Μιλήσαμε μαζί του, δεν πιστεύε πως ακόμη και σήμερα, τα μικρά φυτά θα επιβίωναν. Άλλωστε η μανία του ανθρώπου έχει καταδικάσει σε αφανισμό ένα σωρό άλλους μεγαλύτερους οργανισμούς.

Συνολικά στο νησί της Καρπάθου έχουν καταγραφεί 922 είδη φυτών, με μεγάλο ποσοστό ενδημικών ειδών.

Υπάρχουν 10 φυτά (είδη και υποείδη) που δεν παρατηρούνται πουθενά αλλού παρά μόνο στην Κάρπαθο και στη γειτονική Σαρία. Τα ενδημικά της Καρπάθου: Ricotia isatoides, Trifolium barbeyi, Dianthus fruticosus ssp. carpathus, Silene ammophila ssp. carpathae, Silene insularis, Carthamus rechingeri, Origanum vetteri, Limonium carpathum, Ophrys aegaea aegaea.

Τα δύο από αυτά αναπτύσσονται και σήμερα (οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες την 1/5/2012), στο βράχο που θα γίνει (;) η μόνιμη κατοικία του καθιστού και αγουροξυπνημένου, από βαθύ λήθαργο, Ποσειδώνα.

Τα λουλουδάκια είναι ζωντανά, αναπνέουν χρόνια ολόκληρα αναπαράγονται σιωπηλά δεν ενοχλούν κανέναν.

Χαρίζουν την απλότητα και το καθαρό της φύσης που το βιάζουμε στο όνομα της δικιάς μας ξέφρενης μα μοιραίας εξέλιξης.

Η ψυχολόγος που πέρασε από το νησί, η Αφροδίτη, εντόπισε ένα θέμα του νησιού. Την αυξημένη ψυχολογική ανάγκη που έχουμε εμείς οι Καρπάθιοι. Αυτοκτονίες, ψυχοφάρμακα, μια ανάγκη για υποστήριξη του χτυπημένου υπερεγώ μας. Δεν καταφέραμε να κρατήσουμε την θεραπεύτρια στον τόπο, μας έμεινε όπως συμβαίνει το άλυτο, κρυφό πρόβλημα.

Άλλωστε οι θεοί μας το χρωστούσαν, αρπάξαμε όλα τα καλά τους. Κάπως έτσι πήραμε λέει και ο μύθος το όνομα μας, ΑρπάΘεοι, Καρπάθιοι...

Για τις φωτογραφίες:

Silene holzmannii: Το Φυτό είναι ένα τρωτό είδος, ενδημικό του Αιγαίου, το οποίο προστατεύεται απο την Συνθήκη της Βέρνης και την Ελληνική Νομοθεσία (Προεδρικό Διάταγμα 67/81)

Convolvulus oleifolius subsp. Scopulorum

Δεν βρέθηκε το Trigonella rechingeri, το οποίο και προφανώς εξαφανίστηκε.

Απο το sibilla.blogspot.com

Ετικέτες: ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ,ΚΟΙΝΩΝΙΑ,ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ,ΦΥΣΗ