Τρίτη, Ιανουαρίου 07, 2014

Ελλάς, πρόεδρος Ε.Ε. – Greece, President of the E.U. - του Βαγγέλη Παυλίδη

Νά’μαστε λοιπόν στην κορυφή, στην προεδρία της ενωμένης ή “ενωμένης” Ευρώπης, ή της Κοινής Αγοράς που λέγαμε παλιότερα και που ο όρος πιστεύω δεν έχει χάσει την αξία του.

Εκεί λοιπόν εμείς και οι εταίροι μας με το όπλο παραπόδα να μας περιμένουν στην γωνία ή και στην μέση του δρόμου ακόμα.  Μήνες τώρα ο ευρωπαϊκός τύπος μα και επίσημες φωνές διατυπώνουν αμφιβολίες όχι μόνο για το αν και κατα πόσο η Ελλάδα είναι σε θέση μα ακόμα και άν δικαιούται καν να αναλάβει την προεδρία.

Η αντιρρήσεις πολλές, όχι αβάσιμες όλες.  Πώς μπορεί να κάνει κουμάντο σε μια απο τις μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου μια χώρα χωρίς υπόληψη, που τά ‘χει κάνει θάλασσα στο εσωτερικό της και παραλίγο να στείλει στον πάτο και το ίδιο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.

Διατυπώνονται όμως κι άλλες αντιρρήσεις, από βασισμένες σε κακή πληροφόρηση στην καλύτερη περίπτωση, μέχρι ειρωνικές και ρατσιστικές, με στερεότυπα και την υπεροψία του δήθεν ανώτερου και πλέον, υποτίθεται, πολιτισμένου: οι Έλληνες είναι τεμπέληδης, παράσιτα που θέλουν να ζούν σε βάρος των άλλων.  Περνάνε τις ώρες τους στις ταβέρνες και κοιμούνται το μεσημέρι αντί να δουλεύουν.  Έχουν μαύρα μουστάκια και χορεύουν συρτάκι και στα νησιά βάφουν τα παράθυρα μπλε για να διώχνουν τα κακά πνεύματα.  Ο πολιτισμός τους είναι πιο κοντά στον Τούρκικο παρά τον Ευρωπαϊκό.  Πολλοί απ’ αυτούς φορούν φουστανέλλα.

Δεν τα βγάζω απο το μυαλό μου αυτά.  Τα διαβάζουμε στον διεθνή τύπο αλλά τ’ ακούμε κιόλας, στον τουριστικό, πολυπολιτισμικό τόπο που ζούμε, όπου καθημερινά συναναστρεφόμαστε με λογιών λογιών κόσμο.

Αυτά βέβαια τα τελευταία, τα ρατσιστικά και αστοιχείωτα, αν και έχουν την σημασία τους στην διαμόρφωση της κοινής γνώμης των λαών μπορούμε και τα επιστρέφουμε και με τόκο.  Τα άλλα όμως, το ότι τα κάναμε θάλασσα απο ανικανότητα, διαφθορά, ανωριμότητα… αυτά είναι αλήθεια.

Όμως δεν καταλαβαίνω καλά την ανησυχία των “εταίρων”.  Πρώτα, γιατί η Ελλάδα θα είναι κατ’ όνομα και μόνο πρόεδρος της Ευρώπης.  Ο έλεγχος της κάθε κίνησης θα είναι τόσο ασφυκτικός, η παρακολούθηση της κάθε πράξης τόσο άμεση και κοντινή που ούτε φύλλο στον πλάτανο του χωριού μου δεν θα μπορεί να κουνήσει η Ελλάδα απο μόνη της.  Ύστερα, γιατί η κυβέρνησή μας έχει αποδειχθεί τόσο πιστός υπηρέτης των θελήσεων της τρόικας που, ακόμα κι αν μπορούσε, δεν θα έκανε κάτι αντίθετο μ΄αυτές.  Τα διαπιστευτήρια υποταγής έχουν δοθεί, ποιός ο φόβος λοιπόν;




Of course, those last racist and misinformed comments -though important in shaping the public opinion-  we can return with interest.  Everything else though -incompetence, corruption, immaturity, well… those are real and we have to accept them as such.

What I don’t understand though is the worries of our partners.  First of all, Greece will only nominally be the president of the EU.  Control and close scrutiny of her every move will be so tight she will not be able to make a leaf fall from the tree in the square of my village without previous permission.  And then, our government has proven to be such a faithful servant of the wishes of the “Troika” that it wouldn’t disobey them even if it could.  The credentials of submission have been presented, what’s there to be afraid of?

Still, there other doubts and objections being expressed.  Many based on misinformation at best, others ironical, even racist, with cliches and stereotypes typical of the arrogance of someone supposedly superior and more “civilized”: Greeks are lazy, parasites who live at the expense of others.  They spend their time in the taverns and they sleep siesta instead of working.  They have long black mustaches, they dance syrtaki and in the islands they paint their windows blue to keep off the evil spirits.  Their culture is closer to Turkey than Europe and many of them wear short white skirts. 

I do not imagine all that.  We read it in the international press an we hear it all the time in this multicultural, touristy country of ours, where we meet all kinds of people.

Here we are, and our partners with their gun at the ready waiting for us to make a slip, the slightest of mistakes.  For months now the European press but also official voices have been expressing doubts not only if Greece is capable but even if it has the right at all to be the president of the union.  How can a country  of such bad repute, a country that has made such a mess of her internal affairs, a country that has threatened to send the European ship to the bottom, how can it manage the affairs of one of the biggest economies of the world?

So, here we are at the top, at the Presidency of the united or “united” Europe, or the Common Market as we used to say.



Από  pavlidiscartoons

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More