pitsirikos : 7 Ιουνίου 2012 (από το ημερολόγιο του Yosebu)

Σήμερα το απόγευμα, καθώς έγραφα ένα τεράστιο κομμάτι, με παίρνουν πάλι τηλέφωνο από μια εταιρεία κινητής τηλεφωνίας…ήταν μια κοπέλα…με τρελαίνουν κάθε φορά που με καλούνε αυτά τα τρελόμουνα…είχα και όρεξη για βαθιά συζήτηση…κλασσικά, δεν πρόλαβα ούτε καλησπέρα να πω…το πήρε μονοκοπανιά 9 λεπτά σερί χωρίς ανάσα…λέω θα σκάσει αυτή…μετά από 9 λεπτά και αφού μου έχει πει όλη την ιστορία:
-Τι πιστεύετε; Πώς σας φαίνεται το πακέτο μας;
Της απαντώ αμέσως με την εκπληκτική φωνή μου:
-Θέλω να σου γλείψω το μουνί.
Παύση για λίγα δεύτερα.
-Ορίστε κύριε;
-Πιστεύω όταν δεν αφήνουμε τις αισθήσεις ελεύθερες αντιλαμβανόμαστε περιοριστικά κι έτσι χάνουμε εντούτελα την επαφή μας με τις διαδικασίες της ζωής και την κατανόηση των λειτουργιών της.
Παύση μεγαλύτερη.
-Δεν σας καταλαβαίνω κύριε, γίνετε πιο σαφής.
Λέω να γίνω πιο σαφής και της ξαναλέω με σταθερή φωνή:
-Θέλω να σου γλείψω την κλειτορίδα τελικά.
-Σας ενημερώνω ότι η κλήση καταγράφεται.
Α, λέω, δεν πρόκειται να το κλείσει ποτέ αυτή, παραμένω όμως ήρεμος.
-Άκου να σου πω παλιοανώμαλη…με καλείς με αυτή την καυλοφωνάρα και μου έχεις κάνει το πουλί σαν φρατζόλα με τις ιστορίες για τις χαμηλές χρεώσεις σου και μου λες ότι με καταγράφεις κιόλας και με καυλώνεις πιο πολύ…πες μου ότι θα το δείξεις και στις φίλες σου, πες το μου αυτό και σου υπόσχομαι να χτυπήσω τώρα το πουλί μου με το κινητό.
Μου το έκλεισε στα μούτρα η παλιοανώμαλη και έτσι συνέχισα να γράφω…θα μου λείψει και αυτό το κορίτσι…μόλις φτερνίστηκα…αυτή θα με σκέφτεται.

pitsirikos
Από pitsirikos.net

Ετικέτες: ΚΟΙΝΩΝΙΑ,ΣΧΟΛΙΑ