Διαβάζω στην ηλεκτρονική ΡΟΔΙΑΚΗ ένα πολύ ενδιαφέρον και κατατοπιστικό -όσο και επίκαιρο- άρθρο για τους καταστροφικούς σεισμούς που έχουν πλήξει ιστορικά την Ρόδο. Κύρια πηγή φαίνεται πως είναι το βιβλίο των Β. και Κ. Παπαζάχου “Οι σεισμοί της Ελλάδας”.
Χωρίς πρόθεση να αμφισβητήσω ή να “διορθώσω” τους έγκριτους σεισμολόγους -πώς θα μπορούσα, εξ άλλου- αλλά και τις άλλες πηγές θα ήθελα απλά να συμπληρώσω από ιστορικές πηγές τον μακρύ κατάλογο των καταστροφικών Ροδίτικων σεισμών:
–155 μ.Χ.. Σύμφωνα με τον Παυσανία, η Ρόδος, η Κως και οι πόλεις της Λυκίας καταστράφηκαν τελείως και ερημώθηκαν από δυνατό σεισμό. Τις ανοικοδόμησε ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Αντωνίνος ο Πίος και τις έκανε να ξανακατοικηθούν. Εικόνα της καταστροφής μας δίνει και ο Αίλιος Αριστείδης στον “Ροδιακό” λόγο του.
–1481 μ.Χ.. Λίγους μήνες μετά την άρση της 1ης πολιορκίας της Ρόδου η πόλη θα καταστράφεί από μεγάλο σεισμό που θα τον ακολουθήσει δεύτερος, μεγαλύτερος. Το κύμα της θάλασσας (τσουνάμι;) θα πετάξει πλοία στην ξηρά ενώ ο σεισμός συνοδευόταν απο καταρακτώδη βροχή. Τρίτος διαδοχικός σεισμός θα συμπληρώσει την καταστροφή. Θα ακολουθήσουν πολλοί μεγάλοι και μικροί σεισμοί με την θάλασσα να ξεχειλίζει, έτσι που οι τρομοκρατημένοι κάτοικοι θα καταφύγουν στην ύπαιθρο, σε πλατείες, εκκλησίες και σπηλιές νομίζοντας πως το νησί που γεννήθηκε απο την θάλασσα θα επέστρεφε σε αυτήν. Ο πύργος του Άγιου Νικολάου, το Κατάλυμμα της Προβηγκίας και άλλα κτίρια και οχυρώσεις θα γκρεμιστούν. Μεγάλες ζημιές έγιναν και στα χωριά της Ρόδου, καθώς και στην Κώ και το Πετρούμι.
Οι καταστροφές απο την πολιορκία σε συνδιασμό με αυτές από τον σεισμό έγιναν αφορμή για να ανοικοδομηθεί η πόλη και τα τείχη από τον Μ. Μάγιστρο d’ Aubusson και να πάρουν την σημερινή τους μορφή.
–1489 μ.Χ.. Σημειωματάρια του Homo Universalis της Αναγέννησης, του Λεονάρδο ντα Βίντσι, από την πρώτη περίοδο στο Μιλάνο. Αντιγράφω:
“Το ’89 έγινε σεισμός στην θάλασσα της Αττάλιας κοντά στην Ρόδο, που άνοιξε την θάλασσα, εννοώ τον πυθμένα. Και σ’ αυτό το άνοιγμα όρμησε τέτοιος όγκος νερού που επι τρείς ώρες ο πυθμένας ήταν ξέσκεπος, λόγω του νερού που είχε φύγει. Κι ύστερα έκλεισε πάλι στο αρχικό του επίπεδο.”
Όσο κι αν λάβουμε υπ’ όψη πως την εποχή εκείνη οι ειδήσεις μεταδίδονταν αργά και απο στόμα σε στόμα και πως στον δρόμο μπορούσε να παραμορφωθούν με σάλτσες και περικοκλάδες, δεν μπορεί παρά να πιστέψουμε πως ο σεισμός ήταν πράγματι πολύ ισχυρός.
ΠΗΓΕΣ.
Χ. Ι. Παπαχριστοδούλου, Ιστορία της Ρόδου, Αθήνα 1972
Iacomo Bosio, DELL’ ISTORIA DELLA SACRA RELIGIONE, Della Seconda Parte, Libro Duodecimo, 1594
The Notebooks of Leonardo da Vinci, Oxford University Press, 1998
pavlidiscartoons.com - Oct 22, 2016