Το χωριό «φάντασμα» της Ρόδου που είχαν εγκατασταθεί υλοτόμοι από το Φιέμε και είχαν εξοχικά πλούσιοι Ιταλοί. Πτήση με drone πάνω από τα εγκαταλελειμμένα κτίρια (Photos - Video)

Το αποκαλούν χωριό φάντασμα γιατί τα σπίτια του είναι εγκαταλελειμμένα μετά τον πόλεμο. Βρίσκεται μάκρυα από την πόλη της Ρόδου στο βουνό του Προφήτη Ηλία και δημιουργήθηκε το 1935, την περίοδο της ιταλικής κατοχής του νησιού. Κατοικήθηκε από Ιταλούς ξυλοκόπους και τις οικογένειες τους. Σήμερα τα έρημα κτίρια έχουν παραδοθεί στη φθορά του χρόνου και προκαλούν δέος στον ανύποπτο επισκέπτη. 

Οι Ιταλοί είχαν ονομάσει το χωριό Καμποκιάρο, ενώ σήμερα έχει επικρατήσει η ονομασία Αγία Ελεούσα. Βρίσκεται σε υψόμετρο 270 μέτρων και χτίστηκε στα πρότυπα των δασικών χωριών στις Ιταλικές Άλπεις. Όπως τα περισσότερα ιταλικά χωριά είχε εντυπωσιακά κτίρια με έντονα χρώματα που περιβάλλονταν από πεύκα και ρέματα....

Το χωριό κατοικήθηκε από Ιταλούς από το 1935 ως το 1947. Οι περισσότεροι κάτοικοι που εγκαταστάθηκαν εκεί, κατάγονταν από την κοιλάδα του Φιέμε της Ιταλίας και ασχολούνταν με την υλοτομία...

Το χωριό ήταν και τόπος παραθερισμού πλουσίων Ιταλών που επισκεπτόταν το νησί. Για τον λόγο αυτό χτίστηκαν πολλές εξοχικές κατοικίες.
Οι Ιταλοί παρέμειναν στο χωριό μέχρι το 1947, όποτε υπογράφηκε η ένωση των Δωδεκανήσων με την Ελλάδα.
Όταν οι Ιταλοί αποχώρησαν, τα κτίρια εγκαταλείφθηκαν και το χωριό ερήμωσε. Κοντά στην πλατεία του χωριού, σε ένα κτίριο που λειτουργούσε παλαιότερα σχολείο, στεγάστηκε το 1947 το Σανατόριο των Δωδεκανήσων.
Η τοποθεσία ήταν ιδανική για την απομόνωση των ασθενών. Το χωριό ήταν ακατοίκητο και δεν υπήρχε κίνδυνος οι πάσχοντες από φυματίωση να έρθουν σε επαφή με τους κατοίκους του νησιού....

Το σανατόριο ονομάστηκε «Βασίλισσα Φρειδερίκη» και στα 23 χρόνια λειτουργίας του νοσηλεύτηκαν περίπου 1.581 από τη Βόρεια Ελλάδα και τα Δωδεκάνησα. Ο Φυματιολόγος Εμμανουήλ Γ. Κωσταρίδης διετέλεσε Επιστημονικός Διευθυντής του Σανατορίου... 

Στο χωριό βρίσκεται και μια τεχνητή κυκλική λίμνη, όπου έχουν αναπτυχθεί και κολυμπούν μοναδικά μικρά ψάρια, τα γκιζάνια.
Τα γκιζάνια είναι είδος προς εξαφάνιση και ζουν μόνο στο νησί της Ρόδου.
Το ψαράκι ανακαλύφτηκε το 1900 στα νερά των υδροβιότοπων του νησιού από έναν Ιταλό καθηγητή Alessandro Ghigi που το πρωτοσυνέλλεξε και πήρε το όνομά του.
Το ψάρι θεωρείται ένας μικρός πρωταθλητής της επιβίωσης, γιατί καταφέρνει να ζει στο εξαιρετικά ασταθές περιβάλλον των ρεμάτων. Από εκεί φαίνεται ότι μεταπήδησε στην υδατοδεξαμενή του χωριού....

Το ψάρι που ζει στη λίμνη ονομάζεται Γκιζάνι, Ladigesocypris ghigii (Pisces, Cyprinidae) πήρε το όνομά του από τον Ιταλό καθηγητή Alessandro Ghigi που πρώτος το εντόπισε.

Το γκιζάνι είναι ένα μικρό κυπρινοειδές και είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό στις αλλαγές του καιρού τον χειμώνα και το καλοκαίρι. Το μέγιστο μήκος του φθάνει τα 10-12 εκατοστά, αλλά συχνότερα βρίσκουμε γκιζάνια μήκους 3-5 εκατοστών. Έχουν γκρι χρώμα και τρέφονται με φύκη, υδρόβια ασπόνδυλα και λάρβες εντόμων....

Το γκιζάνι προστατεύεται από την ελληνική νομοθεσία. Αναπαράγεται την Άνοιξη και το καλοκαίρι.’Εχει μεγάλη αντοχή στις χαμηλές χειμωνιάτικες θερμοκρασίες του νερού (περίπου 10 °C), όσο και στις υψηλές του καλοκαιριού (περίπου 30 °C) αλλά απειλείται από την ξηρασία και τα σκουπίδια...

Δείτε βίντεο από τον συνεργάτη μας Haanity που πέταξε με drone πάνω από την Ελεούσα της Ρόδου και την δεξαμενή του χωριού....

*
Πηγή: mixanitouxronou - Jun 22, 2016

Ετικέτες: ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ,ΙΣΤΟΡΙΑ,ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ,ΡΟΔΟΣ,ΤΑΞΙΔΙΑ,ΦΥΣΗ