Τρίτη, Αυγούστου 12, 2014

Πότε θ’ αδειάσουν αυτά τα έρμα τα σύννεφα; - Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Πάλι πέσαμε από τα σύννεφα, αλλά δεν γκρεμοτσακιστήκαμε, ώστε να ξανασκαρφαλώσουμε, για να είμαστε έτοιμοι να ξαναπέσουμε. Νέος χαμός στην επικράτεια. 
 
Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους απεφάνθη εν Ολομελεία με ψήφους 14-10 ότι μπορεί το όργανο του Δημοσίου που εκτελεί αναγκαστικώς τίτλο είσπραξης χρεών προς το Δημόσιο, να εισέρχεται στα σπίτια μας και να κατάσχει ό,τι βρίσκει εκ των δυναμένων να κατασχεθούν χωρίς την παρουσία εκπροσώπου της δικαστικής Αρχής. 
 
Έψαξα να βρω τη γνωμοδότηση απλώς για να δω τί είπε η μειοψηφία, αλλά δεν την βρήκα. Πάντως η είδηση αφορά σε κατάσχεση κατ’ οίκον. Και τούτο, διότι το άρθρο 25 ν. 4174/2013 προβλέπει για την είσοδο των ελεγκτών στην οικία του ελεγχομένου φορολογουμένου τα εξής:
 
«3. Ο επιτόπιος φορολογικός έλεγχος διενεργείται στις εγκαταστάσεις του φορολογούμενου κατά το επίσημο ωράριο εργασίας της Φορολογικής Διοίκησης και μπορεί να παρατείνεται μέχρι την ολοκλήρωση του. Η Φορολογική Διοίκηση δύναται να διενεργεί επιτόπιο φορολογικό έλεγχο και εκτός του επίσημου ωραρίου εργασίας εφόσον απαιτείται από το είδος των δραστηριοτήτων του φορολογούμενου. Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να γίνεται ειδική μνεία στην εντολή φορολογικού ελέγχου. Η είσοδος στην κατοικία του φορολογούμενου επιτρέπεται μόνο με εντολή του αρμόδιου Εισαγγελέα».
 
Άρα, για την είσοδο του ελεγκτού στην οικία φορολογουμένου προς διενέργεια ελέγχου, όχι κατάσχεσης, απαιτείται απλώς εντολή και όχι παρουσία Εισαγγελέα.
 
Όσον αφορά, όμως, στην αναγκαστική εκτέλεση, η είσοδος και κατάσχεση στην οικία του οφειλέτη επιτρέπεται από το 1974. Ιδού η διάταξη του άρθρου 11 ν.δ. 356/1974:
 
«Εξουσίαι ενεργούντος κατάσχεσιν κινητών εις χείρας του οφειλέτου
Αρθρον 11.
1. Ο ενεργών την κατάσχεσιν έχει την εξουσίαν, εφ’ όσον ο σκοπός της αναγκαστικής εκτελέσεως απαιτεί τούτο, να εισέρχεται εις την οικίαν ή εις πάντα έτερον χώρον ευρισκόμενον εν τη κατοχή του καθ` ου η εκτέλεσις, να ανοίγη τας θύρας και να προβαίνη εις ερεύνας, ως και να ανοίγη κεκλεισμένα έπιπλα, σκεύη ή δοχεία.
2. Ο ενεργών την κατάσχεσιν δύναται να ζητή την συνδρομήν της αρμοδίας διά την τήρησιν της τάξεως Αρχής η οποία υποχρεούται να παρέχη την συνδρομήν ταύτην.
3. Κατά την διάρκειαν της νυκτός, τας Κυριακάς και τας νόμω εξαιρετέας ημέρας δεν δύναται να επιβληθή κατάσχεσις κινητών εις χείρας του οφειλέτου πλην αν το μέτρον λαμβάνεται κατ` εφαρμογήν του άρθρου 8 του παρόντος οπότε παρίσταται ως μάρτυς αντί του ενηλίκου προσώπου, Δήμαρχος ή Πρόεδρος Κοινότητος ή Δημοτικός ή Κοινοτικός Σύμβουλος ή δημόσιος υπάλληλος ή αστυνομικόν όργανον.
«Σε βάρος επιχειρήσεων που λειτουργούν «και» κατά τα ανωτέρω χρονικά διαστήματα και έχουν συνολική βεβαιωμένη ληξιπρόθεσμη οφειλή, αποκλειστικά προς το Δημόσιο, άνω του ποσού των 50.000 ευρώ, επιτρέπεται, κατά παρέκκλιση του προηγούμενου εδαφίου, η κατάσχεση κινητών στα χέρια του οφειλέτη εντός της επιχείρησης κατά τις ώρες λειτουργίας αυτής και καθ` όλη τη διάρκεια του έτους. Στη κατάσχεση κατά τις νυχτερινές ώρες παρίσταται ως μάρτυρας δημόσιος υπάλληλος ή αστυνομικό όργανο».
[Τα εντός «» εδάφια προστέθηκαν με το άρθρο 1 της από 7/8/2013 ΠΝΠ, η οποία κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 4218/2013 με έναρξη ισχύος από 9/8/2013]
 
Τα ίδια προβλέπει ανέκαθεν και ο Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας, προκειμένου για την είσπραξη ιδιωτικών χρεών:
«΄Αρθρο 929.- 1. Ο δικαστικός επιμελητής έχει την εξουσία, εφόσον το απαιτεί ο σκοπός της αναγκαστικής εκτέλεσης, να εισέρχεται στην κατοικία ή και σε κάθε άλλο χώρο που βρίσκεται στην κατοχή εκείνου κατά του οποίου στρέφεται η εκτέλεση, να ανοίγει τις πόρτες και να κάνει έρευνες, καθώς και να ανοίγει κλειστά έπιπλα, σκεύη ή δοχεία.
2. Ο δικαστικός επιμελητής μπορεί να ζητεί τη βοήθεια της αρχής που είναι αρμόδια για την τήρηση της τάξης, η οποία οφείλει να παρέχει τη συνδρομή της.
3. Κατά τη νύχτα, τα Σάββατα, τις Κυριακές και τις ημέρες τις κατά νόμο εξαιρετέες δεν μπορεί να γίνει πράξη της αναγκαστικής εκτέλεσης, εκτός αν ο ειρηνοδίκης του τόπου της εκτέλεσης δώσει τη σχετική άδεια, κατά τη διαδικασία των άρθρων 686 επ.»
Προς τί λοιπόν ο κλαυθμός και ο οδυρμός; Απλώς η κυβερνησάρα μας απεφάσισε να εφαρμὀσει τον νόμο, ώστε να εισπράξει από τους μη έχοντες μέχρι να καταλήξει, εάν και τί θα κάνει με τη λίστα Lagarde, τη λίστα των 54.000, τη λίστα των 7.000 κ.ο.κ. Άλλωστε, ξεπουλώντας δημόσιες εκτάσεις και κερδοφόρες δημόσιες επιχειρήσεις δεν εισέπραξε τα αναμενόμενα, για να ικανοποιηθούν οι δανειστές. Βλέπεις, οι μίζες δεν καταλήγουν ποτέ στα θυλάκια των δανειστών.
 
Αν, βέβαια, τίθεται θέμα εφαρμογής της διάταξης του Συντάγματος* περί του ασύλου της κατοικίας, περί του οποίου κατά τη γνώμη μου δεν πρόκειται, και κρίνει η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, στην οποία παρεπέμφθη το θέμα, ότι δεν επιτρέπεται κατάσχεση χωρίς την παρουσία εκπροσώπου της δικαστικής εξουσίας, τότε θα πρέπει να τροποποιηθεί και το άρθρο 929 του Κώδικος Πολιτικής Δικονομίας, για το οποίο ουδείς παραπονέθηκε μέχρι σήμερα. Είναι και θέμα πρακτικό. Πόσοι δικαστικοί λειτουργοί θα πρέπει να διατεθούν για τις αναγκαστικές εκτελέσεις που διενεργούνται καθημερινά;
 
 
Σωτήριος Καλαμίτσης
Επιστήθιος φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και ομόκελλος
 
* Άρθρο 9 Συντάγματος του 1975
1. Η κατοικία του καθενός είναι άσυλο. Η ιδιωτική και οικογενειακή ζωή του ατόμου είναι απαραβίαστη. Καμία έρευνα δεν γίνεται σε κατοικία, παρά μόνο όταν και όπως ορίζει ο νόμος και πάντοτε με την παρουσία εκπροσώπων της δικαστικής εξουσίας.
2. Οι παραβάτες της προηγούμενης διάταξης τιμωρούνται για παραβίαση του οικιακού ασύλου και για κατάχρηση εξουσίας και υποχρεούνται σε πλήρη αποζημίωση του παθόντος, όπως νόμος ορίζει.
Αρθρον 13 Συντάγματος του 1968
1. Η κατοικία εκάστου είναι άσυλον. Ουδεμία κατ’ οίκον έρευνα ενεργείται ειμή όταν και όπως ο νόμος ορίζει.
2. Οι παραβάται της ανωτέρω διατάξεως τιμωρούνται επί παραβιάσει του οικιακού ασύλου, υποχρεούνται δε εις πλήρη αποζημίωσιν του παθόντος και εις ικανοποίησιν αυτού δια χρηματικού ποσού, ως νόμος ορίζει.
Αρθρον 12 Συντάγματος του 1952
 
 
Η κατοικία εκάστου είναι άσυλον. Ουδεμία κατ’ οίκον έρευνα ενεργείται, ει μη ότε και όπως ο νόμος διατάσσει.
 
 
Οι παραβάται των διατάξεων τούτων τιμωρούνται επί καταχρήσει της εξουσίας της αρχής, υποχρεούνται δε εις πλήρη αποζημίωσιν του παθόντος και προσέτι εις ικανοποίησιν αυτού δια χρηματικού ποσού, ως νόμος ορίζει.





Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More