Ανακοινώνει π.χ. ένας αστροφυσικός ότι ανεκάλυψε έναν εξωπλανήτη κάπου
μακρυά στο αχανές σύμπαν. Δισεκατομμύρια έτη φωτός από την παραλία, όπου
λουζόμαστε υπό τον ζωοδότη ήλιο του μικρού μας κόσμου. Διαθέτει ο
επιστήμων και τα στοιχεία που αποδεικνύουν του λόγου του το αληθές.
Τελεία και παύλα.
Έρχονται και οι επιστήμονες της στατιστικής, όπως π.χ. ο κ. Γεωργίου της
ΕΛΣΤΑΤ, και εξάγουν συμπεράσματα από έρευνες, τις οποίες διεξάγουν με
παρατηρήσεις και ερωτηματολόγια, στα οποία απαντούν χιλιάδες άνθρωποι
που βρίσκονται στην ίδια περίπου κατάσταση. Εξάγεται το αποτέλεσμα και
πληροφορούμεθα ότι τόσο ποσοστό τρώει ένα σουβλάκι την ημέρα, τόσο
ποσοστό τρώει σουβλάκι μέρα πάρα μέρα, τόσο δύο φορές την εβδομάδα
κ.ο.κ. Αφού η έρευνα διεξήχθη από επιστήμονες με βάση τους κανόνες της
επιστήμης και υπό την αιγίδα διεθνούς φήμης Πανεπιστημίου, με ποια φόντα
θα αμφισβητήσω το αποτέλεσμα εγώ ο άσχετος με τη στατιστική; Το
αποδέχομαι, λοιπόν, και πάω παρακάτω.
Διάβασα, όμως, ότι «Μετά από μια από κοινού έρευνα του Carnegie
Mellon University και του London School of Economics οι αναλυτές
κατέληξαν στην διαπίστωση πως δεν υπάρχει κανένας συσχετισμός μεταξύ
χρήσης κινητού και τροχαίων ατυχημάτων. … Τα αποτελέσματα της
έρευνας δεν επιδέχονται οιασδήποτε αμφισβήτησης καθώς, την σοβαρότητά
της δεν υποστηρίζεται μόνο από τους κορυφαίους φορείς που την
διενήργησαν αλλά και το απίστευτο μεγάλο δείγμα, που μέσα στα τρία
χρόνια που διήρκεσε, έφτασε το ιλιγγιώδες νούμερο των 8.000.000 τροχαίων
ατυχημάτων!
Αξίζει να σημειωθεί πως τα αποτελέσματα της έρευνας,
πρώτους εξέπληξαν τους ίδιους τους επιστήμονες οι οποίοι επεξεργάστηκαν
τα δεδομένα, καθώς και οι ίδιοι ήταν εξ αρχής βέβαιοι πως θα έβρισκαν
κάποια μεγάλη σύνδεση μεταξύ κινητού τηλεφώνου και ατυχήματος. Είδαν
μάλιστα πως, όχι απλά δεν υπάρχει μεγάλη σύνδεση των δύο, αλλά ούτε και
μικρή !
Η έκπληξή τους όταν είδαν για πρώτη φορά τα στοιχεία ήταν
τέτοια, που πίστεψαν πως έγινε κάποιο λάθος κατά την εισαγωγή των
δεδομένων, και αναγκάστηκαν να τα εισάγουν και δεύτερη φορά, για να
πάρουν, και τη... δεύτερη φορά, τα ίδια ακριβώς αποτελέσματα.
Ο
Dr.Pathania δήλωσε χαρακτηριστικά, στο BBC ότι «έμειναν έκπληκτοι από τα
αποτελέσματα». «Στην αρχή πιστεύαμε ότι είχαμε κάνει λάθος στα
στοιχεία. Επαναλάβαμε τη διαδικασία αλλά και πάλι καταλήξαμε στα ίδια:
Καμία σχέση ομιλίας στο κινητό και ατυχήματος, ή, σε κάθε περίπτωση, τα
ποσοστά ατυχήματος μεταξύ εκείνων που μιλούσαν στο κινητό κατά την
οδήγηση με εκείνα όσων δεν μιλούσαν, ήταν ακριβώς τα ίδια !»
Άρα, μπορούμε να μιλάμε άφοβα στο τηλέφωνο καθώς οδηγούμε [ή «οδηγάμε»
που λένε οι μορφωμένοι], αφού διατρέχουμε τους ίδιους ακριβώς κινδύνους
με εκείνους που οδηγούν χωρίς να μιλάνε στο κινητό. Συνεπώς, η ΕΛ.ΑΣ.
που έχει ξεσκιστεί στα τηλεοπτικά σποτάκια υπενθυμίζοντάς μας μονότονα
ότι η ομιλία στο κινητό αποσπά την προσοχή του οδηγού και είναι το αίτιο
πολλών τροχαίων ατυχημάτων, απλώς μας ζαλίζει με παπαριές;
Κάτι τέτοιες έρευνες με κάνουν καχύποπτο. Γιατί εμένα να μην πάει το
μυαλό μου, στο ότι οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας παρήγγειλαν την εν
λόγω έρευνα, ή μάλλον το πόρισμα της εν λόγω έρευνας, ώστε να ξεχυθούν
όλοι οι οδηγοί/καταναλωτές στους αυτοκινητόδρομους μιλώντας ακαταπαύστως
στο τηλέφωνο εν ώρα οδήγησης καταναλώνοντας τηλεφωνικές υπηρεσίες, αφού
μπορούν να οδηγούν άφοβα ενόσω ομιλούν εις το κινητόν των μη
διατρέχοντες περισσότερους κινδύνους από όσους εκείνοι που οδηγούν χωρίς
να ομιλούν εις το κινητόν των;
Εγώ ο μικρόνους, αν όχι άλογος, μίαν απορία έχω: οι εν λόγω επιστήμονες
ερεύνησαν αν όσοι προκάλεσαν ατύχημα, ενώ ομιλούσαν εις το κινητόν των,
θα το είχαν προκαλέσει, αν οδηγούσαν χωρίς να ομιλούν εις το κινητό των;
Όταν, λοιπόν, η επιστήμη προσβάλλει τη λογική μας, δικαιούμεθα να
προσβάλουμε τους επιστήμονες αναφωνώντας: «Τσάμπα σας πληρώνουν τα
Πανεπιστήμια. Αν σας πληρώνουν άλλοι, είναι αλλουνού παπά Ευαγγέλιο».
Όπως εγώ πληρώνω τσάμπα τον Γεωργίου.
Σωτήριος Καλαμίτσης
Φίλος του γιατρού Γωγούση