Εν πρώτοις να αναφέρω ότι έγραφα την 14.09.2014 σε τούτο εδώ το
ιστολόγιο: «Πριν αρχίσω τη γκρίνια οφείλω να σημειώσω ότι διαπίστωσα επί
τέλους μία ορατή μεταρρύθμιση. Συνεδέθησαν ηλεκτρονικώς τα Δημοτολόγια
με την ΕΛ.ΑΣ., εξ ου και κατέστη δυνατή η έκδοση ταυτότητος εντός
μερικών λεπτών χωρίς την προσκομιδή δικαιολογητικών
κ.λπ.».Επλανήθην για πολλοστή φορά πλάνη οικτράν δἰνοντας πίστη στις ανακοινώσεις του αρμόδιου υπουργείου.
Η διαδικασία έχει πλέον ως εξής: μεταβαίνει ο πολίτης στο Αστυνομικό Τμήμα και υποβάλλει αίτηση, προκειμένου να αναζητήσει η Αστυνομία ηλεκτρονικώς το πιστοποιητικό γεννήσεώς του. Μετά από 3-4 ημέρες, οπότε η Αστυνομία έχει την πληροφορία περί της γεννήσεως, εγγραφής κ.λπ. σε Δήμο του ενδιαφερομένου, ο τελευταίος μεταβαίνει στην Αστυνομία και υποβάλλει την αίτηση για έκδοση ταυτότητος. Δεν έχει δε ο ενδιαφερόμενος την ευχέρεια να εξασφαλίσει ο ίδιος εντός λεπτών το πιστοποιητικό γεννήσεως από τον Δήμο του.
Άρα, δεν μεταρρυθμίσθηκε τίποτε. Απλώς με τη νέα διαδικασία αποκλείεται η περίπτωση να προσκομισθεί από τον ενδιαφερόμενο στην Αστυνομία πλαστό πιστοποιητικό. Αδίκως χάρηκα λοιπόν. Ας πάω τώρα σε δύο βαρυσήμαντες δηλώσεις.
Επιστρέφοντας από το τελευταίο του ταξίδι στο Βερολίνο προέβη ο Κάρολος σε μία ακόμη βαρυσήμαντη δήλωση που σπάει κόκκαλα:
«Για μια ακόμη φορά φεύγω απογοητευμένος από την υπό κατασκευή πρεσβεία
μας στο Βερολίνο, ένα έργο που έπρεπε να έχει ήδη τελειώσει. Δεν έχει
τελειώσει, έχει γίνει της Άρτας το γεφύρι. Νομίζω ότι πρέπει να
αναζητηθούν οι υπεύθυνοι αυτής της μεγάλης καθυστέρησης - καθυστέρησης
ετών - και επιτέλους πρέπει να αναληφθεί μια πολύ σοβαρή προσπάθεια για
να τελειώσει αυτό το πολύ αναγκαίο έργο, έργο σημαντικής εκπροσώπησης
της Ελλάδας σε μια μεγάλη πρωτεύουσα όπως είναι το Βερολίνο και μάλιστα
σε αυτόν τον πολύ ωραίο χώρο και σε αυτό το πολύ ωραίο κτίσμα».
Μόλις διάβασα τη δήλωση, πήγε ο νους μου σ’ αυτό που έζησα προς δύο
ημερών μπροστά σε ένα φωτεινό σηματοδότη. Περίμενα ν’ ανάψει πράσινο,
όταν το μάτι μου πήρε τη φιγούρα μιας ξερακιανής γυναίκας, γύρω στα 40,
που βάδιζε δίπλα από τα αυτοκίνητα πουλώντας χαρτομάντηλα. Καθώς
πλησίασε στο πριν από μένα αυτοκίνητο πρόσεξα ότι περπατούσε με ένα
δεκανίκι κάτω από την αριστερή μασχάλη. Έλλειπε το αριστερό πόδι της.
Έβαλα αυτόματα το χέρι στην τσέπη να ψαρέψω ένα μεταλλικό νόμισμα.
Βιαζόμουν καθώς είχε ανάψει πράσινο. Είχα ψαρέψει μόνον 50Λ. Της τα
έδωσα λέγοντας: «Συγγνώμη, αλλά δεν προλαβαίνω να ψάξω για περισσότερα».
«Τί λέτε κύριέ μου. Αυτά είναι πολλά λεφτά. Σας ευχαριστώ» αποκρίθηκε.
Με τα 50Λ θα αγοράσει λίγο ψωμί, σκέφτηκα, και, έτσι, θα πληρώσει και
ΦΠΑ για να μετάσχει στην προσπάθεια του κράτους να ολοκληρώσει, μεταξύ
άλλων, το κτήριο της πρεσβείας μας στο Βερολίνο, ώστε να εκπροσωπείται
και αυτή η γυναίκα επάξια στο εξωτερικό.
Διάβασα, επίσης, ότι έκανε από έδρας την ακόλουθη βαρυσήμαντη δήλωση ο Αντιπρόεδρος του ΣτΕ κ. Σακελλαρίου:
«Το Α’ Τμήμα το επόμενο χρονικό διάστημα πρόκειται να δημοσιεύσει μία
σειρά πολύ σημαντικών αποφάσεων. Οι δικαστές του Α’ Τμήματος είναι
νομικά άρτιοι, ασπάζονται την κοινωνία, και θα ανταποκριθούν στο καθήκον
με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Βρίσκομαι στη δυσάρεστη θέση, ως Πρόεδρος
του Α’ Τμήματος και Αντιπρόεδρος τούτου του Δικαστηρίου, να διαψεύσω
από τη θέση αυτή επί της έδρας, δημοσιεύματα στον Τύπο, ότι ολοκληρώθηκε
η διάσκεψη στην υπόθεση των ασφαλισμένων της Ασπίδας και πως εκδόθηκε
απόφαση. Δεν θέλω να σχολιάσω περαιτέρω τα δημοσιεύματα αυτά. Κάθε
υπόθεση για την οποία δεν έχει δημοσιευτεί απόφαση βρίσκεται εν
διασκέψει, όπως λέει ο νόμος».
Αναρωτήθηκα γιατί ο κ. Αντιπρόεδρος είπε μόνον ότι οι δικαστές είναι
νομικά άρτιοι και δεν συμπλήρωσε ότι είναι άτεγκτοι και αδέκαστοι
αποφαινόμενοι κατά συνείδηση και μόνον.
Επίσης: όταν μία απόφαση του ΣτΕ
γράφει ότι απεφασίσθη την 27.01.2000 [δύο χιλιάδες] και δημοσιεύθηκε
την 23.10.2002 [δύο χιλιάδες δύο], τούτο σημαίνει ότι το δικαστήριο
τελούσε εν διασκέψει επί 33 μήνες; Αν ναι, ποιός νόμος το ορίζει αυτό; Η
ίδια απόφαση δημοσιεύθηκε σε νομικό περιοδικό τον Φεβρουάριο του 2004,
αλλά η καθαρογραφή της ολοκληρώθηκε μόλις την 07.07.2004, οπότε και
μόνον επετράπη στον πολίτη - διάδικο να λάβει αντίγραφο αυτής. Ποιός
νόμος ή ποιά θεμιτή πρακτική επιτάσσουν τέτοιες διαδικασίες;
Σωτήριος Καλαμίτσης
Επιστήθιος φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και ομόκελλος σε φυλακἐς τύπου Γ ΄