Τρίτη, Ιανουαρίου 31, 2017
Και αμέσως εξηγεί ότι πρόκειται για την εύρεση μιας εντυπωσιακής κλίμακας κι ενός δρόμου (μονοπατιού) που συνέδεε τον πετρώδη λόφο Κάβο της Κέρου με τη βραχονησίδα Δασκαλιό, περιοχές οι οποίες στην αρχαιότητα συνδέονταν μεταξύ τους με μια λεπτή λωρίδα γης (και τον καταποντισμένο σήμερα δρόμο). Τα ευρήματα, όπως αναφέρει το δημοσίευμα, χρονολογούνται την εποχή των Πυραμίδων της Αιγύπτου.
«Το αρχαιότερο νησιωτικό ιερό στον κόσμο», σύμφωνα με τον γνωστό Βρετανό αρχαιολόγο, Σερ Κόλιν Ρένφριου, που ερευνά εδώ και χρόνια την περιοχή, βρίσκεται στο απόμερο και ακατοίκητο νησί της Κέρου στα νότια των Κυκλάδων, μεταξύ Νάξου και Σαντορίνης, επίσης σημαντικά κέντρα της Εποχής του Χαλκού. Όπως αναφέρουν οι Times, εκεί όπου ο δρόμος συναντά την απότομη πλαγιά του Κάβου, οι πρόσφατες ανασκαφές έχουν φέρει στην επιφάνεια μια σκάλα, που ανεβαίνει την πλαγιά προς τις δυο περιοχές όπου γίνονταν οι «τελετουργικές εναποθέσεις».
Πρόκειται για τις εναποθέσεις εκατοντάδων σπασμένων κομματιών από μαρμάρινα κυκλαδικά ειδώλια, καθώς και από μαρμάρινες λεκάνες και ασυνήθιστα κεραμικά αγγεία πόσης κρασιού, που φέρουν το παρατσούκλι «σαλτσιέρες» εξαιτίας του σχήματός τους.
Είναι εντυπωσιακό ότι σχεδόν κανένα από τα μαρμάρινα κομμάτια δεν «κολλάει» με άλλο και κανένα ολόκληρο ειδώλιο ή αγγείο δεν έχει βρεθεί, αλλά ούτε και κάποιο ίχνος από θραύση στη γύρω περιοχή, γεγονός που υποδηλώνει ότι τα κομμάτια έρχονταν στον Κάβο ήδη σπασμένα από άλλο μέρος.
Επιπλέον, κανένα από τα 500 και πλέον κομμάτια ειδωλίων ή τα 2.500 περίεργα κομμάτια μαρμάρινων λεκανών δεν έχει βρει το ταίρι του σε κάποιο κυκλαδικό αντικείμενο που εντοπίστηκε αλλού ή αποκτήθηκε μέσω της αγοράς παράνομης διακίνησης αρχαιοτήτων.
«Φαίνεται ότι υπήρχε ένα είδος υποχρέωσης να φέρνουν ένα κομμάτι σπασμένου ειδωλίου και να το αποθέτουν στο ιερό νησί της Κέρου, πιθανότατα διαμένοντας μερικές μέρες στο Δασκαλιό κατά τη διάρκεια της ολοκλήρωσης της τελετής», είχε υποθέσει πριν έξι χρόνια ο καθηγητής Ρένφριου (The Times, June 18, 2011).
Το ύφος της κεραμικής, αλλά και οι ραδιοχρονολογήσεις, αποδεικνύουν ότι οι τελετουργικές εναποθέσεις έγιναν κυρίως μεταξύ 2750 και 2550 π. Χ., με σταδιακή μείωση στον επόμενο ενάμιση αιώνα. Η πρόσφατα ανακαλυφθείσα σκάλα είναι «συνομήλικη» της τελετουργικής δραστηριότητας.
Σύμφωνα με τον κ. Ρένφριου, είναι «το μεγαλύτερο γνωστό κτίριο της Πρωτοκυκλαδικής Περιόδου», η δε περιοχή «έχει την πιο εντυπωσιακή δημόσια αρχιτεκτονική στις Κυκλάδες για την εποχή, που όμοιά της δεν υπάρχει πουθενά στην ευρύτερη περιοχή του Αιγαίου».
Επιπλέον, όπως είχε γίνει γνωστό το 2008, μέσα στο κτίριο εντοπίστηκαν τρία χάλκινα τσεκούρια, τα οποία ζυγίζουν περισσότερο από ένα κιλό, γεγονός πολύ σημαντικό για τη μεταλλουργία του νησιού, που πιθανόν έπαιξε τον ρόλο της στη σπουδαιότητα της εγκατάστασης, ενώ ένα μικρότερο κυκλικό κτίριο στο Δασκαλιό, που έκρυβε 350 θαλάσσια βότσαλα στο εσωτερικό του και βρέθηκε στην ίδια ανασκαφική περίοδο, δείχνει τελετουργικές πρακτικές και στη θέση της σημερινής βραχονησίδας.
«Η σημασία του ιερού της Κέρου ως το πρώτο σημαντικό θρησκευτικό κέντρο στο Αιγαίο της Εποχής του Χαλκού ενισχύεται από τα νέα ευρήματα στην εγκατάσταση του Δασκαλιού» δήλωσε πρόσφατα ο κ. Ρένφριου, σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα.
«Οι κύριες τελετουργικές εναποθέσεις σπασμένων μαρμάρινων ειδωλίων και αγγείων, καθώς και κεραμικών αγγείων πόσης, έγιναν στον Κάβο της Κέρου, χωρίς να συνοδεύονται από την παρουσία εντυπωσιακών κατασκευών ή κάποιου μεγάλου συγκροτήματος κτιρίων», τόνισε, συμπληρώνοντας:
«Αντίθετα, αυτά τα μνημειώδη κτίρια κατασκευάστηκαν στον οικισμό του Δασκαλιού, ο σχεδιασμός και τα μνημειώδη χαρακτηριστικά του οποίου τώρα αρχίζουν να γίνονται κατανοητά. Ήταν σαφώς το σημαντικότερο τελετουργικό κέντρο των Κυκλάδων στο κέντρο του Αιγαίου από τις αρχές της 3ης χιλιετίας π. Χ., αναμφισβήτητα κάπου 500 χρόνια νωρίτερα από οποιοδήποτε άλλο τελετουργικό κέντρο στο προϊστορικό Αιγαίο», ανέφερε ο Βρετανός καθηγητής.
Πηγή: Ελένη Μάρκου (AMΠΕ)
----
Βρίσκεται, τελικά, στην Κέρο ο αρχαιότερος τόπος λατρείας του κόσμου;
Σύμφωνα με τον Βρετανό αρχαιολόγο Sir Colin Renfrew, ο οποίος ερεύνησε την περιοχή για 10 χρόνια, η Κέρος φιλοξενεί το «αρχαιότερο νησιώτικο ιερό στον κόσμο». Όπως εξηγεί ο Renfrew στη βρετανική εφημερίδα, πρόκειται για μια εντυπωσιακή κλίμακα κι ένα μονοπάτι που συνέδεαν τον πετρώδη λόφο του Κάβου της Κέρου με τη βραχονησίδα Δασκαλιό. Οι δύο περιοχές συνδέονταν στην αρχαιότητα με μια λεπτή λωρίδα γης, η οποία έχει πλέον καταποντιστεί. Όπως μάλιστα αναφέρει το δημοσίευμα, τα εν λόγω ευρήματα χρονολογούνται από την εποχή των Πυραμίδων της Αιγύπτου.
Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν στον Κάβο εκατοντάδες σπασμένα κομμάτια μαρμάρινων κυκλαδίτικων ειδωλίων και μαρμάρινων λεκανών, καθώς και ασυνήθιστα κεραμικά αγγεία για πόση κρασιού και προσφορές για τελετουργίες. Ωστόσο, κανένα από τα μαρμάρινα κομμάτια που ανακάλυψαν δεν αποτελεί συμπλήρωμα κάποιου άλλου προκειμένου να ολοκληρώσει ένα ενιαίο αντικείμενο, κάτι που υποδεικνύει πως τα αντικείμενα ήταν ήδη σπασμένα όταν ήρθαν στον Κάβο.
«Φαίνεται πως υπήρχε κάποιου είδους υποχρέωση να φέρει ένα κομμάτι σπασμένου ειδωλίου και να το καταθέσεις στο ιερό της Κέρου. Πιθανότατα θα έπρεπε και να μείνεις στο Δασκαλιό για λίγες ημέρες, μέχρι να ολοκληρωθεί η τελετή», είχε πει ο καθηγητής Renfrew στους The Times το 2011.
Το στυλ της κεραμικής υποδεικνύει πως οι τελετουργικές εναποθέσεις έλαβαν χώρα μεταξύ 2750π.Χ. και 2550π.Χ., με σταδιακή μείωση στον ενάμιση αιώνα που ακολούθησε. Η σκάλα που ανακαλύφθηκε πρόσφατα, θεωρείται πως ήταν κομμάτι της τελετουργικής δραστηριότητας.
Το 2008 είχαν εντοπιστεί κατάλοιπα του πέτρινου τελετουργικού κτιρίου στο Δασκαλιό, το οποίο χρονολογείται μεταξύ 2550π.Χ. και 2400π.Χ. και φαίνεται πως εγκαταλείφθηκε περίπου το 2000π.Χ. Πρόκειται για «το μεγαλύτερο γνωστό κτίριο της Πρωτοκυκλαδικής Περιόδου» σύμφωνα με τον καθηγητή Renfrew, ενώ η ίδια η περιοχή «έχει την πιο εντυπωσιακή δημόσια αρχιτεκτονική στις Κυκλάδες, για εκείνη την εποχή, με όμοιά της να μην υπάρχει πουθενά στην ευρύτερη περιοχή του Αιγαίου».
«Η σημασία του ιερού της Κέρου ως το πρώτο σημαντικό θρησκευτικό κέντρο στο Αιγαίο της Εποχής του Χαλκού ενισχύεται από τα νέα ευρήματα στην εγκατάσταση του Δασκαλιού» δήλωσε ο καθηγητής στους The Times. «Οι κύριες τελετουργικές εναποθέσεις σπασμένων μαρμάρινων ειδωλίων και αγγείων, καθώς και κεραμικών αγγείων πόσης, έγιναν στον Κάβο της Κέρου, χωρίς να συνοδεύονται από την παρουσία εντυπωσιακών κατασκευών ή κάποιου μεγάλου συγκροτήματος κτηρίων», τόνισε ο Renfrew, συμπληρώνοντας: «Αντίθετα, αυτά τα μνημειώδη κτήρια κατασκευάστηκαν στον οικισμό του Δασκαλιού, ο σχεδιασμός και τα μνημειώδη χαρακτηριστικά του οποίου τώρα αρχίζουν να γίνονται κατανοητά. Ήταν σαφώς το σημαντικότερο τελετουργικό κέντρο των Κυκλάδων στο κέντρο του Αιγαίου από τις αρχές της 3ης χιλιετίας π. Χ., αναμφισβήτητα κάπου 500 χρόνια νωρίτερα από οποιοδήποτε άλλο τελετουργικό κέντρο στο προϊστορικό Αιγαίο».
Να σημειωθεί πως το Υπουργείο Πολιτισμού δεν έχει πάρει ακόμη επίσημη θέση για το θέμα.
Πηγή: huffingtonpost - Jan 31, 2017
Ετικέτες: 
