Η Ροδίτισσα ολυμπιονίκης Νίκη Ξάνθου είναι αυτή η οποία θα δώσει την
εκκίνηση στον δέκατο αγώνα- περπάτημα της εκδήλωσης "Η Ρόδος για τη Ζωή"
που διεξάγεται την Κυριακή 3 Νοεμβρίου.
Στη φετινή εκδήλωση αναμένεται οτι θα συμμετάσχουν και
πάλι χιλιάδες συμπολίτες μας, ενισχύοντας την προσπάθεια για τη μάχη
εναντίον του καρκίνου.
Για μια ακόμη χρονιά, αποδεικνύεται με τον καλύτερο
δυνατό τρόπο οτι "Η Ρόδος για τη Ζωή" είναι μια εκδήλωση που απευθύνεται
σε όλες τις ηλικίες, σε όλα τα επαγγέλματα, σε όλα τα θρησκεύματα και
τις φυλές, μια εκδήλωση κατά την οποία όλη η Ρόδος γίνεται "μια γροθιά"!
Με το φούξια να είναι το χρώμα που αναμένεται να
"πλημμυρίσει" η πλατεία δημαρχείου την Κυριακή, χρώμα της πρώτης χρονιάς
που διεξήχθη η εκδήλωση "Η Ρόδος για τη Ζωή", οι δράσεις φέτος είναι
ιδιαίτερα εορταστικές με αποκορύφωμα την ημέρα διεξαγωγής της εκδήλωσης-
θεσμού για το νησί μας.
Έτσι λοιπόν, την Κυριακή 3 Νοεμβρίου, λίγο μετά τις 10
το πρωί στην πλατεία Δημαρχείου, οι παρουσιαστές της εκδήλωσης, οι
δημοσιογράφοι κ.κ. Τέρης Χατζηιωάννου και Κώστας Σαμιωτάκης θα
ξεκινήσουν την παρουσίαση.
Στην πλατεία δημαρχείου και αφού ξεκινήσει ο κόσμος να
συγκεντρώνεται, θα απολαύσουμε το ρόδιο συγκρότημα Highway groove band, η
"Μπάντα δρόμου" του μουσικού σχολείου, τη φιλαρμονική Ρόδου και φυσικά
τη μικρή μας προθέρμανση με τον γυμναστή της εκδήλωσης, τον κ. Στέργο
Κουπάδη. Αξίζει να σημειωθεί πως για τη φετινή χρονιά επιλέχθηκε οι
δρομείς να ξεκινήσουν το τρέξιμο λίγο νωρίτερα απο τους υπόλοιπους
συντοπίτες μας που θα ξεκινήσουν με περίπου μισή ώρα διαφορά (11 ώρα
εκκίνησης δρομέων).
Ο ιδιαίτερα υψηλός στόχος, ένα νέο σύστημα
υπερηχοτομογραφίας το οποίο διαθέτει την τεχνική Shearwave ελαστογραφια
πραγματικού χρόνου, μία τεχνική που αναπτύχθηκε τα τελευταία χρόνια και
και αναμένεται να αναβαθμίσει το επίπεδο των παρεχομένων υπηρεσιών στο
νοσοκομείο της Ρόδου, επιβάλλει να συμμετέχουμε όλοι, για τον ίδιο
σκοπό.
Η αξία του μηχανήματος ανέρχεται στα 55 χιλιάδες ευρώ,
στόχος ιδιαίτερα υψηλός δεδομένου οτι η ΑΜΚΕ στηρίζεται σχεδόν
εξολοκλήρου από τις πωλήσεις των μπλουζών αξίας 6 ευρώ, τις οποίες και
φορούν οι χιλιάδες συντοπίτες μας στη διάρκεια της εκδήλωσης -και όχι
μόνο.
Μην ξεχνάτε πως το βασικό σημείο πώλησης των μπλουζών
είναι όπως κάθε χρόνο ο πεζόδρομος Πλαστήρα (πεζόδρομος Ακταίον), ενώ τα
ωράρια που το βρίσκετε ανοιχτό είναι καθημερινά μέχρι και την ημέρα της
εκδήλωσης, απο τις 10:00 έως και τις 20:00.
Πέθανε σε ηλικία 85 ετών ο μουσικοσυνθέτης Γιάννης Σπανός.
Σύμφωνα με πληροφορίες o αγαπημένος συνθέτης δεν αντιμετώπιζε τις τελευταίες ημέρες κάποιο πρόβλημα υγείας. Αντιθέτως ετοιμαζόταν πυρετωδώς για τις ζωντανές εμφανίσεις που θα πραγματοποιούσε στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο μαζί με τον Μίμη Πλέσσα και τον Γιώργο Χατζηνάσιο.
Γεννήθηκε στο Κιάτο Κορινθίας στις 26 Ιουλίου 1934. Ο Γιάννης Σπανός εισήλθε στην δισκογραφία με το τραγούδι “Μιά Αγάπη για το Καλοκαίρι”. Έχει γράψει πολλά τραγούδια για το λεγόμενο Νέο κύμα.
Σημαντικότεροι δίσκοι του:
1965 Ο Γιάννης Σπανός Παίζει Σπανό
1965 Αποδημίες – Καίτη Χωματά
1966 Η Σούλα Μπιρμπίλη σε τραγούδια του Γιάννη Σπανού και του Νότη Μαυρουδή
1967 Α’ Ανθολογία -Νέο Κύμα
1968 Β’ Ανθολογία -Νέο Κύμα
1968 Ο Γιάννης Σπανός Διευθύνει Γιάννη Σπανό
1969 Σκιές στην άμμο -Καίτη Χωματά, Μιχάλης Βιολάρης
1969 Μια Κυριακή -Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Σταμάτης Κόκοτας, Βίκυ Μοσχολιού
1969 Όλο το καλοκαίρι -Μπέμπα Μπλάνς
1971 Εκείνο το καλοκαίρι- Αφροδίτη Μάνου (Α’ Βραβείο Μουσικής Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης)
1972 Η γλυκειά Ίρμα -Έλλη Λαμπέτη
1973 Μέρες Αγάπης -Δήμητρα Γαλάνη
1974 Ο Μορμόλης – Χρήστος Λεττονός, Γιάννης Φέρτης, Ξένια Καλογεροπούλου , Τάνια Τσανακλίδου
1974 Οδός Αριστοτέλους -Γιάννης Πάριος, Χάρις Αλεξίου ,Γιάννης Καλατζής
1975 Γ’ Ανθολογία -Αρλέτα, Κώστας Καράλης
1976 η Αλέκα Κανελλίδου τραγουδάει Γιάννη Σπανό
1977 Η Βίκυ Μοσχολιού τραγουδάει Γιάννη Σπανό
1978 Μ’αγαπούσες θυμάμαι -Δήμητρα Γαλάνη
1981 Στου καιρού τα ρέματα -Μανώλης Μητσιάς
1982 Φίλε -Τάνια Τσανακλίδου
1984 Έξοδος Κινδύνου -Άλκηστις Πρωτοψάλτη
1985 Χάρτινες Καρδιές – Γιάννης Πουλόπουλος
1988 Προσωπικά -Ελένη Δήμου
1991 Ανάμεσα σε δυο αγάπες (β’ πλευρά με στίχους Αντ. Ανδρικάκη)-Χριστίνα Μαραγκόζη
1992 Η Τάνια Τσανακλίδου τραγουδάει Γιάννη Σπανό
1992 Να’χα δυο καρδιές να σ’αγαπώ -Κατερίνα Κούκα
1993 Ο Δημήτρης Μητροπάνος τραγουδάει Γιάννη Σπανό
1996 Άκου λοιπόν -Ελένη Δήμου
Τα πιο γνωστά τραγούδια του είναι: “Σαν με κοιτάς”, “Οδός Αριστοτέλους”, “Σπασμένο καράβι”, “Μια φορά θυμάμαι”, “Μαρκίζα”, “Είπα να φύγω”, “Βροχή και σήμερα”, “Θα με θυμηθείς”, “Στην αλάνα”, “Μια Κυριακή” κ.ά. Έχει συνεργαστεί με διάσημους Γάλλους μουσικούς και ηθοποιούς στην αρχή της καριέρας του.
Έχει μελοποιήσει στίχους των Λευτέρη Παπαδόπουλου, Γιώργου Παπαστεφάνου, αλλά και ποιήματα των Βασίλη Ρώτα, Γεωργίου Βιζυηνού, Μυρτιώτισσας, Νίκου Καββαδδία, Μίλτου Σαχτούρη κ.ά.
«Στο κέντρο του κόσμου» η Ρόδος! Στην ομότιτλη πολυβραβευμένη
εβδομαδιαία ταξιδιωτική εκπομπή “Center of the World” της σειράς
“Travelogue” της κρατικής Σερβικής τηλεόρασης RTV, θα προβληθεί η Ρόδος
τον Απρίλιο του 2020, μέσω ενός αφιερώματος - ντοκιμαντέρ που γύρισε στο
νησί μας το χρονικό διάστημα από 18 - 27 Οκτωβρίου 2019, ο επίσης
βραβευμένος για το έργο του δημοφιλής δημοσιογράφος και εκδότης στο
δίκτυο ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών της Σερβίας κ. Kamenko Milenkovic.
Στα δέκα χρόνια της μετάδοσής της η συγκεκριμένη σειρά έχει υψηλή
τηλεθέαση και έχει κερδίσει αρκετά διεθνή βραβεία στα φεστιβάλ tour film
στη Ρίγα, το Σπαλάτο, το Βελίκο Τύρνοβο και τη Βουδαπέστη. Για το 2020
η σειρά προβλέπει την παρουσίαση τριών ξένων προορισμών και από την
Ελλάδα επελέγη η Ρόδος.
Ο δημοσιογράφος κ. Kamenko Milenkovic κέρδισε πέρυσι το βραβείο
«Μάρκο Πόλο» της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Τουριστικών Δημοσιογράφων και
Συγγραφέων (FIJET ), της οποίας είναι μέλος. Συμμετείχε μάλιστα στο
διεθνές συνέδριο της FIJET που πραγματοποιήθηκε στις 20-25 Οκτωβρίου
2019 στη Ρόδο και το οποίο προέβαλε το νησί παγκοσμίως.
Στο πλαίσιο δε του συνεδρίου συνομίλησε με τον αντιδήμαρχο
Τουριστικής Ανάπτυξης, Πολιτισμού και Διεθνών Σχέσεων κ. Κώστα Ταρασλιά
για το σκοπό του ταξιδιού του στη Ρόδο και το αφιέρωμα στο νησί ως «Το
κέντρο του κόσμου» που θα προβληθεί στην σερβική τηλεόραση τον Απρίλιο
του 2020. Τον ευχαρίστησε μάλιστα για την όλη στήριξη και ενημέρωση που
του παρείχαν τα στελέχη της Διεύθυνσης Τουρισμού του Δήμου Ρόδου.
Είναι γεγονός ότι η Ελλάδα και η Σερβία έχουν παραδοσιακά καλές
σχέσεις και ότι η χώρα μας αποτελεί κορυφαίο προορισμό για τους Σέρβους
τουρίστες. Σύμφωνα μάλιστα με επίσημα στοιχεία το 2019 αναμένεται αύξηση
του τουριστικού ρεύματος από τη Σερβία προς την Ελλάδα, που σημειωτέον
το 2018 οι αφίξεις των Σέρβων τουριστών στη χώρα μας ξεπέρασαν το ένα
εκατομμύριο τουρίστες.
Ο κ. Milenkovic έχει επισκεφθεί αρκετές φορές την χώρα μας,
γνωρίζοντας δε τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Ρόδου που την καθιστούν
τουριστικό προορισμό υψηλών προδιαγραφών, από τις φυσικές ομορφιές της
μέχρι τη μακραίωνη ιστορία και τον πολιτισμό χιλιετιών, επέλεξε να
παρουσιάσει το νησί στην εκπομπή του “Center of the World- Το κέντρο του
κόσμου”.
Σκοπός του ταξιδιού ήταν η προβολή του νησιού στη σερβική αγορά ως
ιδανικού προορισμού για καλοκαιρινές και οικογενειακές διακοπές, αλλά
και η ανάδειξη άλλων πτυχών του, όπως ο πολιτισμός, η γαστρονομία και οι
δυνατότητες για εναλλακτικό τουρισμό.
Η ομορφιά του ροδίτικου τοπίου, τα αξιοθέατα της Ρόδου, τα Μνημεία, η
Μεσαιωνική Πόλη, η μοναδική ροδίτικη φιλοξενία και οι παραδοσιακές
γεύσεις του νησιού, εντυπωσίασαν τον γνωστό Σέρβο δημοσιογράφο. Από την
πόλη της Ρόδου μέχρι τη Λίνδο, δεν άφησε γωνιά που να μην επισκεφθεί. Με
την τηλεοπτική κάμερα αποτύπωσε την ομορφιά της Μεσαιωνικής Πόλης, τα
Τείχη, το Μανδράκι, το Ενυδρείο, την Ακρόπολη της Ρόδου στον λόφο του
Μόντε Σμιθ.
Επισκέφθηκε την Αρχαία Κάμειρο και την Σκάλα Καμείρου, την Κοιλάδα
των Πεταλούδων, τη Φάρμα Στρουθοκαμήλων, τη Φιλέρημο, τις Πηγές
Καλλιθέας, ανέβηκε στην Ακρόπολη της Λίνδου, στο Κάστρο της Κρητηνίας.
Γνώρισε τον τρόπο παραγωγής των ροδίτικων κρασιών στο οινοποιείο
Αναστασίας Τριανταφύλλου στον Καλαμώνα.
Σε μία δομή με χωρητικότητα για 816 άτομα και με 116 κοντέινερ στοιβάζονται 3.734 άνθρωποι -
Μια
«ανείπωτη κρίση συνθηκών υποδοχής» περιγράφει στην Κω η μη κυβερνητική
οργάνωση «Υποστήριξη Προσφύγων στο Αιγαίο» (RSA), μέλη της οποίας
επισκέφθηκαν το νησί στις 18 και 19 Οκτωβρίου.
Όπως περιγράφει σε σχετικό ενημερωτικό δελτίο, σε μία δομή με χωρητικότητα για 816 άτομα και με 116 κοντέινερ ζουν 3.734 άνθρωποι.
Καθώς στο νησί δεν υπάρχει άλλη δομή φιλοξενίας, ο αριθμός αυτός
συμπεριλαμβάνει και εκείνους που ζουν σε αυτοσχέδια παραπήγματα μέσα στο
hot-spot αλλά και στα ετοιμόρροπα εγκαταλελειμμένα κτίρια και σκηνές
έξω από αυτό. «O σοβαρός υπερπληθυσμός έχει οδηγήσει τις αρχές να
χρησιμοποιούν το προαναχωρησιακό κέντρο κράτησης (ΠΡΟΚΕΚΑ) και ως χώρο
διαμονής -υπό περιορισμό ελευθερίας- αιτούντων άσυλο συμπεριλαμβανομένων
ευάλωτων ατόμων, γυναικών και οικογενειών», σημειώνει.
«Εκατοντάδες πρόσφυγες», συνεχίζει, «είναι αναγκασμένοι να ζουν σε
κατασκευές από χαρτόκουτα και καλάμια και άλλα αυτοσχέδια παραπήγματα
έξω και μέσα στο hot-spot σε άκρως επισφαλείς και ακατάλληλες συνθήκες,
χωρίς πρόσβαση σε επαρκή ιατρική και νομική στήριξη».
«Ζούμε εδώ σαν τα ποντίκια. Ψάχνουμε να βρούμε χαρτόκουτα και καλάμια για να φτιάξουμε ένα μέρος να κοιμηθούμε.
Το βράδυ δεν έχει φως. Ψάχνεις να βρεις ελεύθερο χώρο ανάμεσα στους
άλλους, ακουμπάς το σώμα σου και προσπαθείς να κοιμηθείς», είπε στην RSA
ένα αγγλόφωνος άνδρας από το Καμερούν, ο οποίος ζει εδώ και δύο μήνες
σε ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο έξω από το hot-spot.
Την ίδια ώρα, επισημαίνει ότι ο αριθμός των μεταφορών ευάλωτων
προσφύγων από την Κω στην ενδοχώρα σε σύγκριση με τα υπόλοιπα νησιά
«είναι σημαντικά μικρότερος δημιουργώντας μία αφόρητη κατάσταση
εγκλωβισμού των προσφύγων».
Η «Υποστήριξη Προσφύγων στο Αιγαίο» καλεί τις ελληνικές αρχές να βάλουν τέλος «στην τοξική συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας
και να λάβουν επείγοντα μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης συνθηκών
υποδοχής και την παροχή στους αιτούντες διεθνούς προστασίας ασφαλών και
αξιοπρεπών συνθηκών όπως ορίζει το διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο». Καλεί,
επίσης, τα άλλα κράτη μέλη της ΕΕ «να επιδείξουν αλληλεγγύη και να
σταματήσουν τις επιστροφές αιτούντων άσυλο στην Ελλάδα, καθώς ενέχεται
σοβαρός κίνδυνος να εκτεθούν σε απαράδεκτες συνθήκες στα νησιά του
Αιγαίου και την ενδοχώρα».
Στην Αθήνα θα γίνει η δίκη για την πολύκροτη δολοφονία της Ελένης Τοπαλούδη, καθώς η διεξαγωγή της στα Δωδεκάνησα βρίσκει αντίθετο τον αρμόδιο Εισαγγελέα.
Σύμφωνα
με τον ANT1, με επίσημο έγγραφό του ο εισαγγελέας Εφετών Δωδεκανήσου
ζητά η εκδίκαση να γίνει στην Αθήνα, επικαλούμενος λόγους ασφαλείας, ενώ
σημειώνει ότι τυχόν διεξαγωγή της ακροαματικής διαδικασίας στην Ρόδο θα
διασαλεύσει την καθημερινότητα της ζωής στο νησί.
Συγκεκριμένα,
στο αίτημα του αναφέρει πως «υπάρχουν σοβαρότατοι λόγοι διασάλευσης της
δημόσιας τάξης και ασφάλειας, αν η υπόθεση δικαστεί στη Ρόδο».
Το
αίτημα του Εισαγγελέα Εφετών Δωδεκανήσου έγινε δεκτό. Η δίκη θα
προσδιοριστεί να γίνει σε σύντομο χρονικό διάστημα, σε πρώτο και δεύτερο
βαθμό, στα δικαστήρια της Αθήνας.
Μετά από τόσες απώλειες ανθρώπων και ενώ κινδυνεύουμε ανά πάσα στιγμή
να έχουμε την επόμενη, ενώ οι παροχές υγείας που έχουμε στη νότια Ρόδο
δεν είναι ούτε υποτυπώδεις, η κυβέρνηση επιλέγει να εμπαίζει τους
κατοίκους με δήθεν λύσεις.
Αυτή τη φορά μάλιστα, δεν έμεινε μόνο εκεί.
Με τη «λύση» που εφάρμοσε για το Π.Ι. Γενναδίου ουσιαστικά υποχρεώνει
τους αγροτικούς γιατρούς να κάνουν απλήρωτες εφημερίες «εκ
περιτροπής», όπως αναφέρεται στην οδηγία που τους έστειλε ο διοικητής
της 2ης ΥΠΕ, προτείνοντάς τους μάλιστα να παραμένουν κατά την εφημερία
τους στο διαμέρισμα του ιατρείου, ώστε να «μεταβαίνουν σε αυτό στο
ελάχιστο δυνατό χρόνο, όταν παραστεί ανάγκη».
Φυσικά, δεν έχουν καμία
απαλλαγή βάρδιας την επόμενη μέρα, που σημαίνει ότι ο εφημερεύων γιατρός
θα βρίσκεται σε υπηρεσία από τις 9:00 της μίας ημέρας έως τις 14:00 της
επόμενης! Επιπλέον θα υποχρεούνται να κάνουν και τις ενεργές τους
εφημερίες στο ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ.
Όχι μόνο λύση δεν βρήκαν λοιπόν, αλλά πλέον η κατάσταση
είναι επικίνδυνη τόσο για τους κατοίκους όσο για τους αγροτικούς
γιατρούς. Ας σκεφτούμε πως θα μπορεί ένας γιατρός να αντιμετωπίσει
νηφάλια ένα επείγον περιστατικό μετά από τέτοια εξαντλητικά ωράρια.
Δεν ζητάμε μπαλώματα για τα μάτια του κόσμου.
Ζητάμε να
έχουμε τις υποδομές υγείας που δικαιούμαστε!
Να ξαναρχίσουν άμεσα οι
καθημερινές κανονικές ενεργές εφημερίες στο Π.Ι. ΓΕΝΝΑΔΙΟΥ όπως
ίσχυε μέχρι 31/08/2019, να γίνουν άμεσα προσλήψεις μόνιμου
νοσηλευτικού-ιατρικού προσωπικού και διασωστών του ΕΚΑΒ ώστε να
λειτουργεί όλο το 24ωρο 365 ημέρες τον χρόνο, με ασθενοφόρο, να
αναβαθμιστεί το Π.Ι. ΓΕΝΝΑΔΙΟΥ σε ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ.
Πρέπει να πάρουν την απάντηση που τους αξίζει!
Συνεχίζουμε τις κινητοποιήσεις μας πολύμορφα μέχρι να ικανοποιηθούν τα
δίκαια αιτήματα μας.
Καλούμε όλους τους νοτιοροδίτες, είτε διαμένουν στη
νότια Ρόδο είτε στην πόλη της Ρόδου, τους προέδρους, τα τοπικά
συμβούλια, τους πολιτιστικούς συλλόγους των χωριών μας, τους συλλόγους
γονέων των σχολίων της περιοχής, να συμμετέχουν στην συγκέντρωση
διαμαρτυρίας την Παρασκευή 1 Νοέμβρη στις 11:00 στο νοσοκομείο Ρόδου.
Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΝΟΤΙΑΣ ΡΟΔΟΥ 30/10/2019
Στην ανάδειξη των μεσαιωνικών οχυρώσεων και κάστρων της Ρόδου και της Κύπρου με τη χρήση σύγχρονων τεχνολογικών δράσεων αιχμής αποσκοπεί ευρωπαϊκό πρόγραμμα με το ακρωνύμιο DigiArc.
Η καλύτερη ανάδειξη και αξιοποίηση του αρχαιολογικού μας πλούτου αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα για το Υπουργείο Μεταφορών, Επικοινωνιών και Έργων, το οποίο στηρίζει όλες τις προσπάθειες του Τμήματος Αρχαιοτήτων προς αυτήν την κατεύθυνση, ανέφερε η Υπουργός Βασιλική Αναστασιάδου.
Η Υπουργός μιλούσε κατά την έναρξη των εργασιών της τρίτης Τεχνικής Συνάντησης των Εταίρων του Ευρωπαϊκού Προγράμματος «Ψηφιακό Τόξο Πολιτισμού Ελλάδος-Κύπρου: Διάσωση και Ανάδειξη της Μεσαιωνικής Πολιτιστικής Κληρονομίας στη Νησιωτική Περιοχή του Αιγαίου και της Κύπρου».
Στο πρόγραμμα συμμετέχουν από την Κύπρο το Τμήμα Αρχαιοτήτων, το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου (Εργαστήριο Ψηφιακής Πολιτιστικής Κληρονομιάς/Έδρα ΟΥΝΕΣΚΟ), το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και η Εφορία Δωδεκανήσου.
«Είναι απολύτως αναγκαίο όπως, όλοι οι φορείς που έχουμε ως επίκεντρο των δραστηριοτήτων μας την αρχαιολογία, να συνεργαστούμε στενά ώστε να συμβάλουμε στην ανάπτυξη και το βιώσιμο μέλλον της κληρονομιάς, σε ένα τοπίο που οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά, αλλάζει διαρκώς, με πρωτόγνωρα γρήγορους ρυθμούς» είπε η κυρία Αναστασιάδου.
Ανέφερε ακόμη ότι πρέπει να εξευρεθούν τρόποι για να μοιραζόμαστε τη γνώση, αλλά και το υλικό που έχουμε στη διάθεση μας, με απώτερο σκοπό το κοινωνικό και πολιτιστικό όφελος.
Είπε εξάλλου ότι τα Ευρωπαϊκά προγράμματα στηρίζουν τα μέγιστα, αυτές τις προσπάθειες, καθώς το Τμήμα Αρχαιοτήτων Κύπρου, μετά την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, συμμετείχε και συμμετέχει ακόμη, σε 14 Ευρωπαϊκά προγράμματα, έξι εκ των οποίων εντάσσονται στα προγράμματα διασυνοριακής συνεργασίας Ελλάδας- Κύπρου IΝΤERREG.
Είπε τέλος ότι στο πλαίσιο της Διασυνοριακής Συνεργασίας Ελλάδας-Κύπρου IΝΤERREG ΙΙΙ-Α 2007-2009 το Τμήμα Αρχαιοτήτων συμμετείχε σε τρία έργα ενώ με τα νέα προγράμματα INTERREG V-A: Ελλάδα-Κύπρος 2014-2020 συμμετέχει με τρία ακόμα έργα.
Σε επιστολή του για το θέμα των κκ Τζανακόπουλου και Πολάκη ο επικεφαλής
του ΣΥΡΙΖΑ ζητά από τον Πρόεδρο της Βουλής να μεριμνήσει για την άμεση
αποκατάσταση της κοινοβουλευτικής τάξης.
Επιστολή στον Πρόεδρο της Βουλής έστειλε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ για το θέμα της εξαίρεσης των Δ. Τζανακόπουλου και Π. Πολακη από την προανακριτική επιτροπή της Βουλής.
Όπως
τονίζεται «η απόφαση που έλαβε η επιτροπή για την «εξαίρεση» μελών της
είναι «ευθέως παράνομη και διασαλεύει την κοινοβουλευτική τάξη, καθότι παραβιάζει απόφαση της Ολομέλειας της Βουλής».
Και τονίζεται πως «ανήκει εκ του Κανονισμού στην ευθύνη σας να
διασφαλίζετε την τήρηση και εφαρμογή των αποφάσεων της Βουλής και να
μεριμνάτε ώστε οι επιτροπές που συγκροτεί η Βουλή να μην ενεργούν καθ’
υπέρβαση της εξουσίας που η Βουλή τους απονέμει».
Παράλληλα αναφέρεται πως η επίκληση παλαιότερης γνωμοδότησης του Επιστημονικού Συμβουλίου της Βουλής, είναι «εμφανώς προσχηματική
και σε κάθε περίπτωση παντελώς αβάσιμη». Σημειώνεται δε πως μόνο η
Ολομέλεια της Βουλής, θα μπορούσε να εξετάσει σχετικό ζήτημα πριν λάβει
την απόφασή της για συγκρότηση της επιτροπής»
Στην επιστολή
τονίζεται πως «η απόφαση της Ολομέλειας με την οποία συγκροτήθηκε η
επιτροπή εμπεριέχει και την απόφανση της Βουλής περί της ορθής
συγκρότησης της. Μετά απ’ αυτήν, η χωρίς τη συναίνεση των βουλευτών
μελών της εξαίρεση, κατ’ ουσίαν έκπτωσή τους, απ’ αυτή συνιστά βάναυση στέρηση κοινοβουλευτικών δικαιωμάτων των ίδιων των βουλευτών και του προέδρου της κοινοβουλευτικής ομάδας στην οποίαν ανήκουν».
Απευθυνόμενος
στον Κ. Τασούλα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρει στην επιστολή του
«εκτιμώντας ότι ως Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων διαισθάνεστε την
ευθύνη να λειτουργήσετε ως Πρόεδρος όχι μόνο της πλειοψηφίας, αλλά όλης
της Εθνικής Αντιπροσωπείας, σας καλώ να μεριμνήσετε για την άμεση
αποκατάσταση της κοινοβουλευτικής τάξης και την εφαρμογή της απόφασης
της Ολομέλειας της Βουλής».
Η επιστολή Τσίπρα
Αγαπητέ κύριε Πρόεδρε,
Στις
29 Οκτωβρίου 2019 η Ειδική Κοινοβουλευτική Επιτροπή για τη διενέργεια
προκαταρκτικής εξέτασης αποφάσισε κατά πλειοψηφία την «εξαίρεση» των
μελών της, βουλευτών της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Παύλου Πολάκη και Δημήτρη
Τζανακόπουλου.
Η επιτροπή συγκροτήθηκε από την Ολομέλεια της
Βουλής, με την απόφαση της 19ης Οκτωβρίου 2019, με την οποία ορίστηκαν
κατά τρόπο δεσμευτικό τα μέλη της, μεταξύ των οποίων και οι βουλευτές
Πολάκης και Τζανακόπουλος, με τη νόμιμη διαδικασία που προβλέπει ο
Κανονισμός. Η απόφαση που έλαβε η επιτροπή για την «εξαίρεση» μελών της
είναι, ως εκ τούτου, ευθέως παράνομη και διασαλεύει την κοινοβουλευτική τάξη, καθότι παραβιάζει απόφαση της Ολομέλειας της Βουλής.
Ανήκει
εκ του Κανονισμού στην ευθύνη σας να διασφαλίζετε την τήρηση και
εφαρμογή των αποφάσεων της Βουλής και να μεριμνάτε ώστε οι επιτροπές που
συγκροτεί η Βουλή να μην ενεργούν καθ’ υπέρβαση της εξουσίας που η
Βουλή τους απονέμει.
Η επίκληση παλαιότερης γνωμοδότησης του
Επιστημονικού Συμβουλίου της Βουλής, που επικαλείται την αυτονόητη ισχύ
της αρχής της μεροληψίας κατά τη συγκρότηση των κοινοβουλευτικών
επιτροπών, είναι εμφανώς προσχηματική και σε κάθε
περίπτωση παντελώς αβάσιμη, δεδομένου ότι μόνο το αποφασίζον όργανο, η
Ολομέλεια της Βουλής, θα μπορούσε να εξετάσει σχετικό ζήτημα πριν λάβει
την απόφασή της για συγκρότηση της επιτροπής.
Η απόφαση της
Ολομέλειας με την οποία συγκροτήθηκε η επιτροπή εμπεριέχει και την
απόφανση της Βουλής περί της ορθής συγκρότησης της. Μετά απ’ αυτήν, η
χωρίς τη συναίνεση των βουλευτών μελών της εξαίρεση, κατ’ ουσίαν έκπτωσή
τους, απ’ αυτή συνιστά βάναυση στέρηση κοινοβουλευτικών δικαιωμάτων των
ίδιων των βουλευτών και του προέδρου της κοινοβουλευτικής ομάδας στην
οποίαν ανήκουν, για τα οποία δικαιώματα (συμμετοχής σε επιτροπής και
υπόδειξης των μελών τους) ούτε ο Κανονισμός της Βουλής ούτε το Σύνταγμα προβλέπουν ή επιτρέπουν οποιονδήποτε περιορισμό του είδους που η επιτροπή επέβαλε με την απόφαση «εξαίρεσης».
Με
την απόφαση της πλειοψηφίας της ως άνω Επιτροπής υπάρχει εξάλλου
κίνδυνος να δημιουργηθεί ένα ιδιαίτερα αποδιοργανωτικό και εν γένει
βλαπτικό για τη λειτουργία των Επιτροπών της Βουλής νομολογιακό προηγούμενο,
δυνάμει του οποίου η εκάστοτε πλειοψηφία θα μπορούσε να καταστρατηγεί
τα δικαιώματα της μειοψηφίας και του προέδρου κάθε κοινοβουλευτικής
ομάδας.
Δημιουργεί δε ιδιαίτερη ανησυχία το γεγονός ότι οι Επιτροπές που
αναλαμβάνουν να φέρουν εις πέρας το ιδιαίτερα σημαντικό έργο της
προκαταρκτικής εξέτασης για ορισμένη υπόθεση μετά από μια τέτοια απόφαση
θα μπορούσαν να οδηγούνται σε μη νόμιμη λειτουργία που θα μπορούσε στο
μέλλον να οδηγήσει σε δικονομικές ακυρότητες μετά από
έλεγχο των δικαστηρίων για την τήρηση των κανόνων που αφορούν τη
λειτουργία της Επιτροπής, οδηγώντας στην απώλεια κρίσιμου διαδικαστικά
χρόνου και κρίσιμων στοιχείων.
Κύριε Πρόεδρε,
Προσβλέποντας
στην αρμοδιότητά σας, δυνάμει του άρθρου 11 παρ. 2 του Κανονισμού της
Βουλής, και εκτιμώντας ότι ως Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων
διαισθάνεστε την ευθύνη να λειτουργήσετε ως Πρόεδρος όχι μόνο της
πλειοψηφίας, αλλά όλης της Εθνικής Αντιπροσωπείας, σας καλώ να
μεριμνήσετε για την άμεση αποκατάσταση της κοινοβουλευτικής τάξης και
την εφαρμογή της απόφασης της Ολομέλειας της Βουλής.
Ένα πρωτότυπο ντοκυμαντέρ, ένα ταξιδιωτικό ημερολόγιο με τα
ομορφότερα τοπία της Ρόδου να κινηματογραφούνται από ψηλά, αποκλειστικά
και μόνο με drone, γύρισε τηλεοπτικό συνεργείο της κρατικής Ιαπωνικής
τηλεόρασης το διάστημα από 18-21 Οκτωβρίου 2019, στο πλαίσιο του
προγράμματος “Αεροπορική Κρουαζιέρα Νησιών του Αιγαίου - Aerial Cruising
over Aegean Sea” της ΝΗΚ Εnterprises Inc της Ιαπωνικής τηλεόρασης.
Πρόκειται για ένα πρόγραμμα της παραγωγού κας Junko Iizuka, με
γενικές εναέριες λήψεις (beauty shots) σε τοπία και αρχαιολογικούς
χώρους της Ρόδου, της Κρήτης, Σαντορίνης, Νάξου και άλλων νησιών του
Αιγαίου, διάρκειας 59 λεπτών, που θα προβληθεί στην κρατική Ιαπωνική
τηλεόραση NHK, με στόχο την προβολή της Ελλάδας, της ελληνικής
κληρονομιάς, του πολιτισμού και της ιστορίας της.
Η εξαμελής ομάδα του ιαπωνικού τηλεοπτικού συνεργείου που ήλθε στη
Ρόδο, αποτελείτο από την Γιαπωνέζα παραγωγό και σκηνοθέτη κα Junko
Iizuka, τον χειριστή του drone, επίσης από την Ιαπωνία, κ. Takashi
Ishida, τον διορθωτή (fixer) λήψεων από την Ελλάδα κ. Αθανάσιο Καφετζή,
τον μηχανικό ήχου από το Βέλγιο κ. Κοσμά Αντωνιάδη και τους Ιταλούς
κυρίους Manuel Morandini, χειριστή του drone, και Lorenzo Morandini,
εικονολήπτη drone.
Όλες τις ημέρες τα μέλη του συνεργείου κινηματογραφούσαν και
αποτύπωναν με drone τις ξεχωριστές ομορφιές της Ρόδου, τη φύση, τα
μνημεία, τη Λίνδο, τη Μεσαιωνική Πόλη και γενικότερα το σημαντικό
πολιτιστικό κεφάλαιο που έχει να επιδείξει η Ρόδος.
Όπου κι αν πήγε ο φακός του drone κατέγραφε με εικόνες την ιστορία,
τον πολιτισμό, τη ζωή του νησιού. Το συνεργείο εντυπωσιασμένο από την
ομορφιά της φύσης της Ρόδου και τη μακραίωνη ιστορία της, πραγματοποίησε
γυρίσματα στη Λίνδο, στην Ακρόπολη και τον οικισμό, στην παραλία του
Αποστόλου Παύλου, στην Αρχαία Κάμειρο, στα Κρητικά, στη Μεσαιωνική Πόλη,
στο λιμάνι της Ρόδου με φόντο φυσικά τα Τείχη της Παλιάς Πόλης, το
Μαντράκι και τον Φάρο του Αγίου Νικολάου, παραλίες του νησιού, μνημεία
αλλά και παραδοσιακούς οικισμούς.
«Η Ρόδος και οι ομορφιές της, πολλές δεκαετίες τώρα, έχουν αποτελέσει
πόλο έλξης και έμπνευσης για πολλούς επισκέπτες από όλα τα μέρη του
κόσμου. Είναι ιδιαιτέρως σημαντικό το γεγονός ότι θα προβληθεί η Ρόδος
με ένα αφιέρωμα διαφορετικό από τα άλλα, με μια άλλη ματιά, με έναν
πρωτότυπο τρόπο από την ιαπωνική τηλεόραση, με κινηματογράφηση της
εξαιρετικής ομορφιάς του νησιού και της ιστορίας του από ψηλά! Το νησί
μας είναι το ίδιο εντυπωσιακό όπως και αν παρουσιασθεί. Οι ενέργειες
εξάλλου της Δημοτικής Αρχής στοχεύουν στην περαιτέρω προώθηση και
προβολή της Ρόδου μέσω της συνεργασία μας με δημοσιογράφους και
παράγοντες τηλεοπτικών καναλιών απ΄ όλο τον κόσμο» ανέφερε ο
αντιδήμαρχος Τουριστικής Ανάπτυξης, Πολιτισμού και Διεθνών Σχέσεων κ.
Κώστας Ταρασλιάς.
Τα μέλη του τηλεοπτικού συνεργείου ενθουσιάσθηκαν με τη Ρόδο και
έμειναν ικανοποιημένα από το ολοκληρωμένο πρόγραμμα επίσκεψης στο νησί,
αλλά και τις διευκολύνσεις που τους παρείχε η Διεύθυνση Τουρισμού του
Δήμου Ρόδου, τα στελέχη της οποίας ευχαρίστησαν για τη στήριξη, το
έντυπο ενημερωτικό υλικό για το νησί και για τα δώρα προσφορά των
ντόπιων επιχειρηματιών.
Η Ελλάδα παρέμεινε και τον Σεπτέμβριο του 2019 πρώτη στις
προτιμήσεις των Βούλγαρων, που επέλεξαν προορισμούς του εξωτερικού για
τις διακοπές τους, σύμφωνα με όσα προκύπτουν από τα στοιχεία που
ανακοίνωσε το Ινστιτούτο Στατιστικής της χώρας (INS).
Τον Σεπτέμβριο του 2019, οι Βούλγαροι έκαναν 653.000 ταξίδια στο
εξωτερικό, αυξημένα κατά 3,2% σε σχέση με τον Σεπτέμβριο του 2018.
Αναλυτικότερα, τον προηγούμενο μήνα, οι Βούλγαροι έκαναν 158.300 ταξίδια
στην Ελλάδα, 155.600 στην Τουρκία, 49.100 στη Σερβία, 48.800 στη
Ρουμανία, 42.000 στη Γερμανία, 20.300 στην Αυστρία και 16.400 στην
Γαλλία.
Εξάλλου, από στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το Ινστιτούτο
Ανάλυσης Τουριστικών Δεδομένων της Βουλγαρίας, εξετάζοντας το “ τμήμα”
των ταξιδιών που αφορούν κυρίως τις περιόδους των εορτών των
Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς προκύπτει ότι η Ελλάδα κατατάσσεται
στις πρώτες θέσεις των τουριστικών προορισμών, που επιλέγουν οι
Βούλγαροι για τις διακοπές τους στο εξωτερικό τις προαναφερόμενες
περιόδους.
Φέτος, αναμένεται να ταξιδέψουν περισσότεροι από 140.000 Βούλγαροι
στο εξωτερικό για τις εορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς και
στις πρώτες θέσεις των προορισμών είναι χώρες της ευρύτερης περιοχής,
όπως η Ελλάδα και η Σερβία.
Συνολικά, την περίοδο των εορτών των Χριστουγέννων και της
Πρωτοχρονιάς αναμένεται να κάνουν διακοπές στο εξωτερικό περίπου μισό
εκατομμύριο Βούλγαροι, ορισμένοι εκ των οποίων θα επιλέξουν -βάσει των
κρατήσεων που έχουν γίνει μέχρι τις αρχές Οκτωβρίου- χώρες όπως η
Γερμανία, η Ιταλία και η Ισπανία.
Υπενθυμίζεται ότι τον Αύγουστο του 2019 σημειώθηκε αύξηση στα ταξίδια
που έκαναν οι Βούλγαροι στο εξωτερικό (+2,5%) σε ετήσια βάση, με τον
μεγαλύτερο αριθμό των Βούλγαρων που ταξίδεψαν σε χώρες του εξωτερικού να
επιλέγει για τις διακοπές του την Ελλάδα (207.600).
Επιτέλους! - Κλείνει η ιρλανδική διαβαση στον ποταμό της Κρεμαστής!
Την ιρλανδική διάβαση στον ποταμό της Κρεμαστής, αποφάσισε να κλείσει κατά τη διάρκεια του Χειμώνα, η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου.
Στην απόφαση αυτή κατέληξε χθες το Συντονιστικό Όργανο Πολιτικής
Προστασίας, προκειμένου να προστατευθούν οι οδηγοί από ενδεχόμενη
πλημμύρα.
Σημειώνεται ότι στη συγκεκριμένη διάβαση έχουν χάσει τη ζωή τους τρία
άτομα, όταν -κατά τη διάρκεια καταρρακτώδους βροχής- διέσχισαν τον
ποταμό με το αυτοκίνητό τους, με αποτέλεσμα να τους παρασύρουν τα
ορμητικά νερά.
Όπως έγινε γνωστό, η παράκαμψη θα εκτελείται μέσω της παρόχθιας οδού
σύμφωνα με σχετική μελέτη των τεχνικών υπηρεσιών της περιφέρειας μετά
και τη σύμφωνη γνώμη της τροχαίας Ρόδου.
«Κάθε χρόνο αντιμετωπίζουμε πρόβλημα με τη συγκεκριμένη ιρλανδική
διάβαση με αποτέλεσμα η τροχαία να καλείται όποτε έχουμε ακραία καιρικά
φαινόμενα, και να την κλείνει. Επειδή και η γενική γραμματεία πολιτικής
προστασίας έχει επιστήσει την προσοχή μας για τα φαινόμενα που έχουν
γίνει πλέον πολύ επικίνδυνα και για την προστασία όλων προχωρήσαμε σε
αυτή την απόφαση» δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Ευστρατίου.
Ο περιφερειακός σύμβουλος Άγγελος Ανανίας, μέλος του περιφερειακού
συμβουλίου, εξέφρασε τον προβληματισμό μήπως είναι υπερβολικός ο
αποκλεισμός της ιρλανδικής διάβασης για όλο το χειμώνα καθώς
εξυπηρετείται όλο το χωριό μέσω αυτού του δρόμου και πιθανόν όπως είπε
να υπάρξουν αντιδράσεις για τον αποκλεισμό σε τόσο μεγάλο χρονικό
διάστημα.
Σημειώνεται ότι τόσο η ελληνική αστυνομία όσο και η πυροσβεστική
υπηρεσία διά των εκπροσώπων τους στη χτεσινή συνεδρίαση, έδωσαν τη
συγκατάθεσή τους για το κλείσιμο της ιρλανδικής διάβασης, ενώ το τμήμα
τροχαίας έθεσε την προϋπόθεση να τοποθετηθεί πληροφοριακή κυκλοφοριακή
πινακίδα και σήμανση σε αρκετή απόσταση πριν το σημείο ώστε να
ενημερώνονται οι οδηγοί.
(Με πληροφορίες από ert.gr και rodiaki.gr ) - Oct 30, 2019
Με μία
πρωτοφανή διαδικασία για τα κοινοβουλευτικά χρονικά, ΝΔ και ΚΙΝΑΛ
εξαίρεσαν από την Προανακριτική Επιτροπή τους Π. Πολάκη και Δ.
Τζανακόπουλο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ απείχε από την σχετική ψηφοφορία,
κάνοντας λόγο για «χουντοεπιτροπή» και διαμηνύοντας πως κανένας από τους
δύο βουλευτές δεν θα αποχωρήσει από την Επιτροπή.
Η διαδικασία
μύριζε μπαρούτι πολύ πριν κλείσει η πόρτα της αίθουσας 223 της Βουλής
για να ξεκινήσει η συνεδρίαση της Προανακριτικής Επιτροπής. ΝΔ και ΚΙΝΑΛ
διέρρεαν σε φίλα προσκείμενα Μέσα πως δεν θα κάνουν πίσω στην κοινή
προσπάθεια εξαίρεσης των δύο βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ από την Επιτροπή,
ασχέτως κι αν δεν υπάρχει αντίστοιχη πρόβλεψη τόσο στον Κανονισμό της
Βουλής όσο και στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, κατά αναλογία του οποίου
λειτουργεί η Προανακριτική.
Ως εκ τούτου, λίγο μετά την έναρξη
των εργασιών της Επιτροπής, το ΚΙΝΑΛ μπήκε για άλλη μια φορά σε ρόλο
εμπροσθοφυλακής, διευκολύνοντας τις επιδιώξεις της συμπολίτευσης μέσω
της κατάθεσης αιτήματος εξαίρεσης των Δ. Τζανακόπουλου και Π. Πολάκη.
Μετά
την ολοκλήρωση των τεταμένων τοποθετήσεων και των έντονων
αντιπαραθέσεων που προέκυψαν, προς ψήφιση τέθηκε το αίτημα εξαίρεσης των
δύο βουλευτών της αξιωματικής αντιπολίτευσης. ΝΔ και ΚΙΝΑΛ υπερψήφισαν,
με το ΣΥΡΙΖΑ να απέχει, το ΚΚΕ να καταψηφίζει και την Ελληνική Λύση να
δηλώνει «παρών».
Πολάκης: Δεν αποχωρούμε, να φέρουν τη φρουρά στη «χουντοεπιτροπή»
Έπειτα
από το πέρας της ψηφοφορίας, η συνεδρίαση ολοκληρώθηκε με συνοπτικές
διαδικασίες. Τα μέλη της συμπολίτευσης αλλά και του ΚΙΝΑΛ στην Επιτροπή
αποχώρησαν άρον άρον από την αίθουσα, θέλοντας προφανώς να αποφύγουν το
ενδεχόμενο να συναντήσουν στο διάδρομο κάποιον εκ των βουλευτών του
ΣΥΡΙΖΑ που εξαιρέθηκαν με αυτήν την πρωτοφανή διαδικασία.
Ο Π.
Πολάκης, μιλώντας στους κοινοβουλευτικούς συντάκτες, ξεκαθάρισε ότι ο
ΣΥΡΙΖΑ δεν αναγνωρίζει τη δυνατότητα της Επιτροπής να εξαιρεί μέλη. «Θα
συνεχίσουμε να παριστάμεθα» τόνισε και χαρακτήρισε την Επιτροπή
«χουντοεπιτροπή». Προκάλεσε δε τη συμπολίτευση να φέρει τη φρουρά στην
επόμενη συνεδρίαση, αφού όπως προανήγγειλε εκείνος θα βρίσκεται μέσα
στην αίθουσα της Προανακριτικής κατά την εξέταση του Mr Novartis, Κ.
Φρουζή, την ερχόμενη Πέμπτη. «Δηλώνουμε ότι δεν αποχωρούμε όσους
νομικούς ακροβατισμούς κι αν κάνουν» συμπλήρωσε ο πρώην αν. υπουργός
Υγείας,.
Μάλιστα, κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης, ο Π. Πολάκης
σημείωσε πως «ζούμε τον απόλυτο παραλογισμό». «Φανταστείτε να έλεγα ότι
θα γδάρω ζωντανή την Τουλουπάκη επειδή καθυστερεί» είπε στηλιτεύοντας
εμμέσως τις απειλητικές δηλώσεις του Άδωνη Γεωργιάδη. Και συμπλήρωσε
απευθυνόμενος στη συμπολίτευση αλλά και στο ΚΙΝΑΛ, λέγοντας: «Εδώ, δεν
θέλετε την αλήθεια, αλλά να εκφοβίσετε δικαστές και μάρτυρες».
Διαβάστε επίσης
ΣΥΡΙΖΑ: Κοινοβουλευτικό πραξικόπημα με ευθύνη του Μητσοτάκη
Ο πρόεδρος της Προανακριτικής απειλεί με αποβολή και φυλάκιση τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ
Προανακριτική Novartis: Τα «χαρτιά» του ΣΥΡΙΖΑ εάν ΝΔ-ΚΙΝΑΛ επιμείνουν στην εξαίρεση Πολάκη-Τζανακόπουλου
Στη διάσωση 116 μεταναστών και προσφύγων σε τρία διαφορετικά περιστατικά προχώρησε τα ξημερώματα το Λιμενικό Σώμα στο Αιγαίο.
Ειδικότερα,
περιπολικό σκάφος εντόπισε σε θαλάσσια περιοχή, δύο ναυτικά μίλια
νοτιοδυτικά του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης, πνευστή λέμβο με 27
μετανάστες και πρόσφυγες και τους μετέφερε στο λιμάνι της
Αλεξανδρούπολης.
Στο Φαρμακονήσι έφτασαν ακόμα 42 άνθρωποι που βρέθηκαν το πρωί στη θαλάσσια περιοχή νοτιοανατολικά του νησιού.
Τέλος,
στη διάσωση 47 προσφύγων που επέβαιναν σε λέμβο στη θαλάσσια περιοχή
του Ακρωτηρίου «ΠΡΑΣΟ» της Σάμου προχώρησε πλοίο ανοιχτής θαλάσσης του
Λιμενικού. Μεταφέρθηκαν στο Βαθύ της Σάμου.
Δυσοίωνο momentum για τις αεροπορικές εταιρείες της Ευρώπης. Ορατή η
προοπτική αναταράξεων στην ταξιδιωτική αγορά. Το σκηνικό που
διαμορφώνουν τα «λουκέτα» για τον ελληνικό τουρισμό.
Ο ορυμαγδός από την πτώχευση του δεύτερου σε μέγεθος ταξιδιωτικού ομίλου της Ευρώπης Thomas Cook
Group, λίγο πριν την ολοκλήρωση της καλοκαιρινής τουριστικής περιόδου,
υπερκάλυψε τους ήχους από αρκετά άλλα ευρωπαϊκά αεροπορικά «κανόνια» που
εξερράγησαν τους προηγούμενους μήνες.
«Κανόνια» τα οποία
αποτυπώνουν το momentum ισχυρών αναταράξεων στο οποίο έχουν εισέλθει οι
αεροπορικές εταιρείες της Ευρώπης, προκαλώντας, αναπόφευκτα,
κλυδωνισμούς και στην ταξιδιωτική αγορά της Γηραιάς Ηπείρου. Του
ελληνικού τουρισμού συμπεριλαμβανομένου, καθώς η χώρα μας αποτελεί κύριο
προορισμό διακοπών των Ευρωπαίων και έναν από τους ισχυρότερους
«παίκτες» της ταξιδιωτικής αγοράς της Μεσογείου.
Διαδοχικά
«λουκέτα» γνωστών αεροπορικών εταιρειών, σημαντική μείωση των πτήσεων
σε σύγκριση με πέρυσι, ακυρώσεις και καθυστερήσεις πτήσεων, απεργίες
πιλότων, προβλήματα στη διαχείριση της εναέριας κυκλοφορίας ακόμα και
από… αδέσποτα drones, συνθέτουν ένα σκηνικό που επιδέχεται πολλαπλών ερμηνειών.
Αυτό
που αποτελεί αδιάσειστο δεδομένο είναι ο αριθμός των αεροπορικών
εταιρειών που οδηγήθηκαν σε κατάρρευση. Κορυφή του παγόβουνου ήταν η
πτώχευση του αεροπορικού κλάδου του ομίλου Thomas Cook. Είχαν προηγηθεί,
λίγες βδομάδες νωρίτερα, τα λουκέτα στη δεύτερη ισχυρότερη αεροπορική
εταιρεία της Γαλλίας Aigle Azur, της επίσης γαλλικής XL Airways αλλά και της μεγαλύτερης αεροπορικής εταιρείας της Σλοβενίας Adria Airways. Σ’ αυτές θα πρέπει να προστεθούν οι περιπτώσεις των εταιρειών BMI Regional, Wow Air και Ernest Airline, οι οποίες προσγειώθηκαν ανώμαλα εντός του 2019.
Η έξοδος των συγκεκριμένων εταιρειών από την ευρωπαϊκή αγορά, σύμφωνα
με την εξειδικευμένη στην παρακολούθηση των μεγεθών της διεθνούς
αεροπορικής αγοράς εταιρείας OAG, θα έχει ως αποτέλεσμα να μειωθούν στα
επίπεδα των 3,35 εκατ. (κάμψη 1%) οι πτήσεις που θα πραγματοποιήσουν
συνολικά οι αεροπορικές εταιρείες της Ευρώπης στο χειμερινό τους
πρόγραμμα 2019/2020.
Μικρό το κακό, θα πει κανείς. Δεν είναι,
όμως, ακριβώς έτσι. Κι αυτό καθώς ο συγκεκριμένος αριθμός πτήσεων (σ.σ.
προέρχεται από τα στοιχεία προγραμματισμού πτήσεων των εταιρειών) αφορά
τη χειμερινή περίοδο κατά την οποία η ζήτηση είναι
μειωμένη. Στελέχη ελληνικών ταξιδιωτικών γραφείων, την ίδια στιγμή,
υπενθυμίζουν πως κάθε φορά που μειώνονται οι διαθέσιμες θέσεις, τα
εισιτήρια γίνονται πιο ακριβά…
Ενδεικτικό της
τάσης που διαμορφώθηκε φέτος για τα αεροπορικά ταξίδια στην Ευρώπη είναι
η εικόνα στη Δυτική Ευρώπη. Σύμφωνα με στοιχεία της OAG, κατά τη
διάρκεια του φετινού καλοκαιριού και πριν την πτώχευση του Thomas Cook, ο
αριθμός πτήσεων παρέμενε σταθερός σε σύγκριση με πέρυσι (+0,1%). Μέχρι
το τέλος του καλοκαιριού, σύμφωνα με την OAG, οι πτήσεις που
πραγματοποιήθηκαν από και προς τη Δυτική Ευρώπη ήταν 22% λιγότερες σε σύγκριση με το 2018.
Η
μείωση των δρομολογίων, ωστόσο, δεν μεταφράζεται αυτόματα σε περιορισμό
των ταξιδιωτών. Η μείωση των πτήσεων, ως ένα βαθμό τουλάχιστον,
ερμηνεύεται από παράγοντες της αγοράς ως «απομάκρυνση μέρους του αέρα».
Όπως υποστηρίζουν, ο ανταγωνισμός των εταιρειών και η επιδίωξή τους να
κατοχυρώσουν μερίδια αγοράς τις οδήγησε να υπερβάλουν σε προσφερόμενες
αεροπορικές θέσεις σε σχέση με την πραγματική ζήτηση που υπήρχε.
Μοιραία, λένε, η μίνι «φούσκα» αεροπορικών θέσεων που δημιουργήθηκε,
αρχίζει τώρα να «ξεφουσκώνει», σε μια προσπάθεια των εταιρειών να
ξανασυναντήσουν τα πραγματικά επίπεδα ζήτησης.
Στην πιο πάνω εκτίμηση συνηγορούν τα στοιχεία της OAG για την
επιβατική κίνηση στη Δυτ. Ευρώπη κατά το 12μηνο που αφορούσε στο δεύτερο
εξάμηνο του 2018 και το α’ εξάμηνο του 2019. Στο συγκεκριμένο 12μηνο,
οι επιβάτες εμφανίζονται να είναι αυξημένοι 4% σε σύγκριση με το διάστημα Ιούνιος 2017-Ιούνιος 2018.
Στοιχείο που, όπως επισημαίνουν στελέχη της ελληνικής αγοράς, δείχνει πως οι αεροπορικές εταιρείες έχουν τη δυνατότητα να ενισχύουν τη ζήτηση μέσω προσφορών.
Με δεδομένη την αύξηση των λειτουργικών δαπανών τους ωστόσο λόγω υψηλών
τιμών καυσίμου, τα περιθώρια ελιγμών περιορίζονται. Στους πιο αδύναμους
«παίκτες» της αγοράς, μάλιστα, εξαφανίζονται οδηγώντας τους σε ασφυξία
και, τελικά, σε λουκέτο.
Το
Κρυφό Σχολειό, στη διάρκεια της Οθωμανικής κυριαρχίας, ήταν ένας μύθος
επινοημένος από λόγιους των χρόνων της Επανάστασης του 1821, μια
«πολιτικά και ιδεολογικά χρήσιμη πλάνη». Ήταν μια κατασκευή που
προσφερόταν αποκλειστικά για πολιτική και ιδεολογική χρήση όπως ήταν και
το Βασιλικό Διάταγμα του 1838 για την καθιέρωση της 25ης Μαρτίου ως
ημερομηνίας έναρξης της Επανάστασης του 1821.
Όμως Κρυφά Σχολειά
λειτούργησαν στα ιταλοκρατούμενα Δωδεκάνησα, την περίοδο 1937 – 1943,
όταν η φασιστική Ιταλία, επιχειρώντας να εξιταλίσει πλήρως τον πληθυσμό
των νησιών επέβαλε την διδασκαλία των μαθημάτων στα σχολεία,
αποκλειστικά στην ιταλική γλώσσα, απαγορεύοντας παράλληλα τα μαθήματα
της ελληνικής γλώσσας ακόμα και τη χρήση της στις ώρες του σχολείου.
Ο
στρατάρχης Τσέζαρε Μαρία Ντε Βέκκι Κόμης του Βαλ Γκισμόν (Cesare Maria
De Vecchi, conte di Val Gismon), «Πολιτικός και Στρατιωτικός Διοικητής
των Ιταλικών Νήσων του Αιγαίου» από τις 22.11.1936 έως τις 27.11.
Τον Σεπτέμβρη του 1936
επισκέφτηκε τα Δωδεκάνησα ο υπουργός Παιδείας της Ιταλίας και μέλος της
φασιστικής Τετραρχίας , ο στρατάρχης Τσέζαρε Μαρία Ντε Βέκκι
(Cesare Maria de Vecchi), ο οποίος δήλωσε έκπληκτος για το γεγονός ότι
οι νησιώτες μιλούν ακόμα ελληνικά! Παραπονέθηκε μάλιστα ότι για να
συνεννοηθεί με έναν Δωδεκανήσιο χρειαζόταν απαραίτητα κάποιον διερμηνέα…
Δύο μήνες μετά, στις 22 Νοέμβρη ορίζεται Διοικητής και στις 2 Δεκέμβρη 1936 καταφτάνει στη Ρόδο και αναλαμβάνει τη Διοίκηση των Δωδεκανήσων ως «Πολιτικός
και Στρατιωτικός Διοικητής των Ιταλικών Νήσων του Αιγαίου» (Governatore
Civile e Militare delle Isole Italiane dell’Egeo).
Άρχισε αμέσως την
έκδοση διαταγμάτων με στόχο τον γρήγορο εξιταλισμό και εκφασισμό των
Δωδεκανησίων. Στις 8 του Δεκέμβρη δημοσιεύθηκε το Διάταγμα αρ. 309, του
Ντε Βέκι, με το οποίο ιδρύθηκαν «Γραφεία Τοποθέτησης Εργατών». Με βάση
το Διάταγμα αυτό, δεν μπορούσαν οι επιχειρήσεις να προσλάβουν άτομο που
δεν ήταν γραμμένο στο Γραφείο και εφοδιασμένο με ειδικό δελτίο. Βέβαια
προτεραιότητα στην πρόσληψη είχαν όσοι ήταν γραμμένοι στο φασιστικό
Κόμμα. Τέτοια γραφεία ιδρύθηκαν στη Ρόδο, την Κω, τη Σύμη και αλλού.
Η άφιξη του Ντε Βέκκι στη Ρόδο, 2 Δεκέμβρη 1936.
Στις 21 Ιούλη 1937 εκδόθηκε το Κυβερνητικό Διάταγμα 149
με τίτλο «Κανονισμός των Σχολείων στα Ιταλικά Νησιά του Αιγαίου», με το
οποίο μεταρρύθμισε τον Σχολικό Κανονισμό της 1.1.1929 και επιχείρησε
την γρήγορη και αποτελεσματικότερη επικράτηση της ιταλικής γλώσσας. Το
ΚΔ 149/21.7.1936 μπήκε σε εφαρμογή το σχολικό έτος 1937 – 1938:
–
Η ελληνική γλώσσα χαρακτηρίζεται «τοπική γλώσσα» (lingua locale) και
έγινε μάθημα προαιρετικό (όπως και η τουρκική και η εβραϊκή στα
αντίστοιχα σχολεία), διδασκόταν χωρίς βιβλία, μόνο στις τρεις πρώτες
τάξεις του πεντατάξιου δημοτικού σχολείου, από δυο ώρες τη βδομάδα, με
το αιτιολογικό ότι τα Ελληνόπουλα τη γνώριζαν αρκετά, ως μητρική τους
γλώσσα, σε αντίθεση με την ιταλική.
—
Τα ήδη διαχωρισμένα σχολεία Στοιχειώδους και Μέσης Εκπαίδευσης
— τα
Κρατικά (Βασιλικά ή Δημαρχιακά) και τα Ιδιωτικά (Ελληνικά,
Μουσουλμανικά) – λειτουργούν αποκλειστικά με τα προγράμματα του
Υπουργείου Παιδείας της Ιταλίας, ενώ τα κοινοτικά ελληνικά σχολεία
εξομοιώθηκαν με τα ιταλικά. Χαρακτηριστική ήταν πλέον η ολοκληρωτική
εξάρτηση των σχολείων από το ιταλικό κράτος. Όλα τα σχολεία
αναγνωρίζονται ως κρατικά και διέπονται από τα άρθρα του 2ου Κεφαλαίου
του Κανονισμού 149/21.7.1937, περί Κρατικών Σχολείων (Scuole di Stato)
—
Δάσκαλοι και μαθητές υποχρεώθηκαν να μιλούν μόνο ιταλικά μέσα στο
σχολείο αλλά και σε δημόσιους χώρους, διαφορετικά αντιμετώπιζαν σκληρές
ποινές (απολύσεις, χρηματικά πρόστιμα — μια λιρέτα για κάθε λέξη που
χρησιμοποιήθηκε — , αποπομπές κλπ, μέχρι και ξυλοδαρμούς). Στα σχολεία
διδάσκουν μόνο οι δάσκαλοι που έχουν αποφοιτήσει από το Ιταλικό
Διδασκαλείο Ρόδου (Istituto Magistrale), που ιδρύθηκε το 1929, ή από τα
πανεπιστήμια της Ιταλίας.
—
Το μάθημα των Θρησκευτικών καταργήθηκε για τους Ορθόδοξους και
διδάσκονταν μόνο στους Καθολικούς μαθητές. Μαθήματα θρησκευτικών για τα
ελληνόπουλα, ανέλαβαν οι εκκλησίες που μετέτρεψαν τα Κατηχητικά σε
σχολεία κάθε Κυριακή απόγευμα και τα απογεύματα των αργιών.
—
Παράλληλα άρχισε να διδάσκεται υποχρεωτικά και το μάθημα της
«φασιστικής αγωγής» (cultura fascista), δυο ώρες τη βδομάδα. Δάσκαλοι
και μαθητές, στις γιορτές και τις επίσημες επισκέψεις Ιταλών
αξιωματούχων, υποχρεώνονται να χαιρετούν φασιστικά (si saluta
romanamente).
Έγχρωμα
καλύμματα σχολικών τετραδίων που προπαγάνδιζαν τη φασιστική νεολαία και
τις δραστηριότητές της, έντυσαν τα τετράδια των Δωδεκανήσιων μαθητών,
γεμάτα σύμβολα του φασισμού. Στην μπροστινή όψη υπήρχε πάντα η φράση:
«Giovinezza in Marcia» (Τα Νιάτα σε Πορεία – με προφανή υπόμνηση της
«Πορείας στη Ρώμη» με την οποία πήραν οι φασίστες την εξουσία στις 28
Οκτώβρη 1922). Στο οπισθόφυλλο υπήρχαν αποσπάσματα από προτροπές και
παραινέσεις του Μουσολίνι (πάνω) ή πληροφορίες για τις αγωνιστικές
εκδηλώσεις των Μαυροχιτώνων (κάτω). Οι φωτογραφίες των εξωφύλλων από το
«Η εκπαιδευτική πολιτική των Ιταλών στα Δωδεκάνησα (1912 – 1943)» του
Ζαχαρία Ν. Τσιρπανλή – ευγενική παραχώρηση του Παύλου Κόρπη.
Στα τέλη του 1938 η
ιταλική διοίκηση δίνει το τελειωτικό χτύπημα στην ελληνική παιδεία των
Δωδεκανήσων. Με εντολή του Ντε Βέκκι, τα ελληνικά σχολεία παύουν να
λειτουργούν, οι μαθητές τους απορροφώνται από τα ιταλικά σχολεία.
Τα «Κρυφά Σχολειά»
Πολλοί γονείς
προτιμούν να κρατήσουν τα παιδιά μακριά από το σχολειό, ώστε να μην
ιταλοποιηθούν, ιδιαίτερα ύστερα από το Κυβερνητικό Διάταγμα 163 της 30
Ιούνη 1939, που υποχρέωνε τα ελληνόπουλα από 6 έως 11 ετών να φοιτήσουν
υποχρεωτικά στα ιταλικά εκπαιδευτήρια. Παρά το ότι η φοίτηση παρεχόταν
εντελώς δωρεάν (δίδακτρα, βιβλία και τετράδια), καθιερώθηκαν χρηματικά
βραβεία και άλλα δελεαστικά μέτρα και παρά τις απειλές για κυρώσεις τις
οποίες εξαπέλυσαν οι Ιταλοί εναντίον αυτών και των οικογενειών τους,
τους εκφοβισμούς, τα πρόστιμα και τις φυλακίσεις, αρκετά ελληνόπουλα
σταμάτησαν το σχολειό ή, στις μικρότερες ηλικίες, δεν το ξεκίνησαν
καθόλου. Προτιμούσαν να μη μάθουν καθόλου γράμματα, παρά να
ιταλοποιηθούν. Η αγραμματοσύνη πήρε χαρακτηριστικά πατριωτικής
αντίστασης ενάντια στους Ιταλούς κατακτητές και τις επιδιώξεις τους για
πλήρη ιταλοποίηση και εκφασισμό των Δωδεκανησίων.
Από τον «Δωδεκανήσιο» της Νέας Υόρκης, του Νοέμβρη 1937, αντιγράφουμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα από την Νίσυρο:
«Εκ
των 216 μαθητών μόνο 90 ενεγράφησαν εφέτος … αποφεύγουμε να σας
αναφέρωμεν ονόματα, δι’ ευνοήτους λόγους. Ο κ. Χ. ενέγραψε το παιδί του
εις το σχολείον, και μόλις άρχισαν τα μαθήματα το Νισυράκι αυτό, γνήσιο
Ελληνόπουλο και με καρδία που το λέγει, μόλις ετελείωσε η παράδοσις
εξήλθε της τάξεως, επήρε μία πέτρα και έσπασε το δεξί του χέρι και ούτω
τω εδόθη δικαιολογημένη αιτία δια να μη είναι αναγκασμένο να
παρακολουθεί το σχολείο εξ αιτίας της αποστροφής του προς την Ιταλικήν.
Ολίγας ημέρας προ των εγγραφών, ευρέθησαν ένα πρωί ελληνικαί σημαίαι
ζωγραφισμέναι επί των τοίχων της Ομηρείου Σχολής του Μανδρακίου. Την
επομένην ο Δ/ντής της Σχολής επήρε τα κλειδιά και τα παρέδωσε εις τον
Ποδεστά (Δήμαρχο), αρνηθείς να ανοίξει αυτό, ίνα μη έχει συνεπείας…»
Ο 90χρονος Φραντζής Κουβάς από τη Λέρο θυμάται:
«Τα
παιδιά δεν τα στέλνανε οι Λεριοί στο σχολείο, για να μην γίνουν Ιταλοί.
Τα παιδιά τα αφήνανε στο σπίτι και γύριζε η Αστυνομία και υποχρέωνε τον
κόσμο, τα παιδιά να πάνε σχολείο. Αλλά εμείς δεν μας ’φήσανε να πάμε
και μείναμεν αγράμματοι…»
Σε εκπομπή του Κώστα Βελή στο ΡΑΔΙΟ ΛΕΡΟΣ αφιερωμένη στα 50 χρόνια από την απελευθέρωση της Λέρου, ο Γ. Βαλσαμής, πρώτος δήμαρχος της Λέρου από την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων, θυμάται:
«Υπήρξα
ο τελευταίος ο οποίος εφοίτησε εις το Ελληνικόν Γυμνάσιον Λέρου, αν δεν
με απατάει η μνήμη είναι ή το ’31ή το ’32. Μετά από μένα το Γυμνάσιο
έκλεισε και τα παιδιά τα οποία ευρίσκοντο εις την προτελευταία τάξη
ηναγκάσθησαν να εκπατριστούν άλλοι προς Κάλυμνον και άλλοι προς Ρόδον,
όπου υπήρχεν ακόμα Γυμνάσιον, μεταξύ αυτών ήταν ο αδελφός μου ο Πέτρος ο
Βαλσαμής, ο οποίος ετελείωσε το Γυμνάσιο εις την Ρόδο κι ο μακαρίτης ο
Σαλμάς και ο Γιάννης ο Αλεξιάδης. Από κει και πέρα υπήρχαν πλέον τα
ιταλικά σχολεία εις τα οποία η ελληνική γλώσσα εδιδάσκετο ως ξένη
γλώσσα. Αυτή ήταν η τελευταία απόφαση του Ντε Βέκκι … Οτιδήποτε θύμιζε
Ελλάδα ήτο υπό διωγμόν. …
Η κύρια προσπάθεια ήταν να διατηρηθεί η γλώσσα, τα παιδιά να μάθουν να διαβάζουν και να γράφουν…
Ολοι
όσοι ήξεραν ελληνικά γράμματα την εποχήν εκείνη πέραν των γραμμάτων του
δημοτικού σχολείου, ήσαν αντικείμενον προσοχής των Ιταλών. Σε γενικές
γραμμές εθεωρούντο απριόρι ύποπτοι αντι-ιταλικών διαθέσεων. Οι άνθρωποι
αυτοί απολύθηκαν και οδηγήθηκαν στο σπίτι τους. Αυτοί οι άνθρωποι έκαναν
στο σπίτι τους μαθήματα, με πολύ πενιχρά ποσά και ανταλλαγή προϊόντων
και τροφίμων…»
Αυτή την εποχή σε όλα
τα νησιά τολμηροί εκπαιδευτικοί και παπάδες οργανώνουν «κρυφά σχολειά»
σε σπίτια και εκκλησιές όπου, παράνομα, διδάσκουν ελληνικά, σε αρκετά
παιδιά.
Με δεδομένο ότι το μάθημα των θρησκευτικών για τους Ορθόδοξους, καταργήθηκε στα σχολεία, ο Μητροπολίτης Ρόδου Απόστολος
πετυχαίνει, με την άδεια του Ντε Βέκκι, το μάθημα των θρησκευτικών να
το αναλάβουν τα κατηχητικά, με τον όρο το μάθημα να γίνεται μέσα στην
Εκκλησία, κάθε Κυριακή και στις αργίες, και να χρησιμοποιηθούν ως
δάσκαλοι κληρικοί. Αργότερα στους ιερωμένους κατηχητές συμπεριλήφθηκαν
και κάποιοι θεολόγοι – λαϊκοί. Από το 1938 η διευρυμένη αυτή μορφή του
Κατηχητικού επεκτάθηκε και στα υπόλοιπα νησιά.
Τα Κατηχητικά σχολεία,
στην περίοδο 1937 – 1943, επιχείρησαν να αντικαταστήσουν τον δάσκαλο
και να διδάξουν, εκτός από τα θρησκευτικά ζητήματα, παράνομα και με
χίλιες προφυλάξεις, ανάγνωση και γραφή με βάση κείμενα από την Αγία
Γραφή και τα Ευαγγέλια. Συνέκδημοι, Συνόψεις και άλλα θρησκευτικά βιβλία
χρησιμοποιήθηκαν ως αναγνωστικά.
Οι περισσότεροι
δάσκαλοι και καθηγητές που απολύθηκαν, κατέφυγαν στην ελεύθερη Ελλάδα ή
στην Αίγυπτο. Οι γονείς, στα σπίτια των ελληνικών οικογενειών, με τις
φτωχές γνώσεις τους, προσπαθούσαν να μάθουν τα παιδιά τους τα πρώτα
γράμματα. Οι λίγοι εκπαιδευτικοί που έμειναν έστησαν το δικό τους «Κρυφό Σχολειό»,
στα σπίτια τους παραδίδοντας μαθήματα σε μικρές ομάδες μαθητών, με
αμοιβή «δυο αυγά και λίγο γάλα» και με κίνδυνο της ζωής τους.
«Ήμασταν 6 – 7 παιδιά, 8 – 9 χρόνων», θυμάται και διηγείται ο ΝίκοςΝταλόγλου
από τη Λέρο, «που πηγαίναμε στο σπίτι του παπα-Μάρκου, στα Σπήλια, στον
Καλικάρη, τρεις φορές την εβδομάδα, απογεύματα. Τα τέσσερα ήταν
κορίτσια. Κρατούσαμε μαζί μας μια πλάκα και ένα κοντύλι. Ο παπα-Μάρκος,
παλιός δάσκαλος στο ελληνικό σχολείο, μας απαγόρευε να κρατάμε τετράδια ή
βιβλία, για τον φόβο των Ιταλών και των ντόπιων συνεργατών τους.
Πηγαίναμε με χίλιες προφυλάξεις γιατί μας παρακολουθούσαν. Εκεί, με
κάποια παλιά σχολικά βιβλία που είχε ο παπα-Μάρκος, μάθαμε να διαβάζουμε
και να γράφουμε ελληνικά. Κρυφά μαθήματα έκαναν κι άλλοι δάσκαλοι στα
σπίτια τους, ανάμεσά τους και η κόρη του παπα-Μάρκου, η δασκάλα Κλεονίκη
Παπαγεωργίου…»
Δυο
τόμοι που περιέχουν όλη τη διδακτέα ύλη των Δημοτικών Σχολείων, με την
χειρόγραφη ένδειξη «1929». Αυτά χρησιμοποιούσε, κατά πάσα πιθανότητα, η
Κλεονίκη Παπαγεωργίου – Βελή, για τα μαθήματα που παρέδιδε στο δικό της
«Κρυφό Σχολειό». Ευγενικά μας επέτρεψε να τα φωτογραφήσουμε, από το
αρχείο της, η Κατερίνα Βελή, χήρα του Κώστα Βελή.
Η Εκπαίδευση την περίοδο της ιταλοκρατίας
Η Οθωμανική
Αυτοκρατορία έχει μπει στη τελική φάση της παρακμής της από τα μέσα του
17ου αιώνα. Αλλεπάλληλες κρίσεις μαστίζουν τη «γερασμένη» οικονομία της.
Η φεουδαρχία ολοκληρώνει τον κύκλο της. Στην κεντρική Ευρώπη αναδύονται
νέες μεγάλες και ισχυρές Δυνάμεις. Η Αστική τάξη μετά από επαναστατικές
διαδικασίες δημιουργεί νέα, ιδιαίτερα αναπτυγμένα κράτη, διψασμένα για
νέα εδάφη, καινούργιες αγορές και ανοιχτούς εμπορικούς δρόμους.
Με στόχο την
προσάρτηση της Λιβύης, η Ιταλία στις 28 Σεπτέμβρη του 1911 στέλνει
τελεσίγραφο στην τουρκική κυβέρνηση κατηγορώντας τις τουρκικές αρχές της
Τριπολίτιδας και της Κυρηναϊκής για πράξεις εχθρότητας κατά των Ιταλών
και των ιταλικών συμφερόντων. Η Τούρκοι αρνούνται να δεχθούν τις
τελεσιγραφικές αξιώσεις των Ιταλών και την επομένη, 29 Σεπτέμβρη, η
Ιταλία κηρύσσει τον πόλεμο στην Τουρκία. Στις 4 Νοέμβρη αποβιβάζει
στρατεύματα στην Τρίπολη και την Κυρηναϊκή, διευρύνει το πεδίο μάχης και
βομβαρδίζει τουρκικές θέσεις στην Πρέβεζα, τη Βηρυτό και τα Δαρδανέλια.
Με τον Α΄ Βαλκανικό
Πόλεμο έτοιμο να ξεσπάσει, οι Ιταλοί ξεκινούν πολεμικές επιχειρήσεις για
την κατάληψη των Δωδεκανήσων ώστε να πιέσουν και να εμποδίσουν τον
ανεφοδιασμό των τουρκικών στρατευμάτων στη Λιβύη. Στις 28 Απρίλη 1912
καταλαμβάνουν την Αστυπάλαια, στις 5 Μάη την Ρόδο, στις 8 Μάη την
Αστυπάλαια, στις 12 Μάη τα νησιά Κάλυμνος, Λέρος, Λειψοί, Πάτμος,
Νίσυρος, Τήλος, Κάσος, και Κάρπαθος, στις 19 Μάη τη Σύμη και τέλος την
Κω στις 20 Μάη 1912. Το Καστελόριζο παραδόθηκε αργότερα στην Ιταλία, την
1η Μάρτη 1921, από τους Γάλλους που είχαν καταλάβει το νησί από το
1915.
Σάββατο 4 Μάη 1912, 15.000
Ιταλοί στρατιώτες αποβιβάζονται στον κόλπο των Καλυθιών της Ρόδου και
την επομένη καταλαμβάνουν ολόκληρο το νησί.
Η περίοδος της Ιταλοκρατίας έχει ξεκινήσει.
Οι Δωδεκανήσιοι
υποδέχονται τους νέους καταχτητές με ενθουσιασμό, θεωρώντας ότι οι
Ιταλοί ήρθαν σαν απελευθερωτές και με βάση τις υποσχέσεις τους ήρθε η
ώρα της πολυπόθητης Ενωσης με την Ελλάδα. Αντί γι’ αυτό ξεκίνησαν οι
διώξεις, παρακολουθήσεις, φυλακίσεις και εξορίες εναντίον των μελών της
Δημογεροντίας, της εκκλησίας, της Παιδείας και της διανόησης των
νησιών. Σύντομα διαλύθηκαν οι αυταπάτες των κατοίκων. Οσοι μιλούσαν για
ένωση με την Ελλάδα κυνηγήθηκαν αμείλικτα από τους Ιταλούς.
Η Τουρκία υποχρεώνεται να υπογράψει την Συνθήκη του Ouchy (Ουσί)
(18.10.1912), με την οποία αναγνώριζε την κυριαρχία της Ιταλίας στη
Λιβύη. Οι Ιταλοί δεν επέστρεψαν, όπως προέβλεπε η Συνθήκη, τα νησιά στην
Τουρκία, αλλά παρέμειναν στην κατοχή τους ως «ενέχυρο κατοχής» μέχρι
την εκπλήρωση όλων των υποχρεώσεων από μέρους της Τουρκίας.
Μέχρι τότε τα ελληνικά
σχολεία εφάρμοζαν ενιαίο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, το οποίο στηριζόταν
στο πρόγραμμα του ελληνικού Υπουργείου Παιδείας, χωρίς ιδιαίτερα
προβλήματα.
Στο μεταξύ η Ιταλία, η
οποία είχε ήδη συμμαχήσει με τα κράτη της Τριπλής Συνεννόησης (Αγγλία,
Γαλλία, Ρωσία), κήρυξε στις 20 Αυγούστου 1915 τον πόλεμο κατά της
Τουρκίας. Δύο μέρες αργότερα, με βασιλικό διάταγμα της 22 Αυγούστου, η
ιταλική κυβέρνηση διακήρυξε ότι δε δεσμευόταν πια από τις υποχρεώσεις
της Συνθήκης του Ouchy. Την ίδια χρονιά ιδρύονται τα πρώτα ιταλικά
σχολεία, νυχτερινά και χωρίς δίδακτρα, για τη διάδοση της ιταλικής
γλώσσας.
Την επόμενη χρονιά
(1916), με το αιτιολογικό ότι η στάση της Ελλάδας προς την Ανταντ ήταν
εχθρική, η ιταλική στρατιωτική διοίκηση δεν επέτρεψε σε Ελληνες
καθηγητές να αποβιβαστούν στη Ρόδο και να εργαστούν στα κοινοτικά
σχολεία. Στα εβραϊκά και τα μουσουλμανικά σχολεία αντικαθίσταται η
διδασκαλία των γαλλικών από τα Ιταλικά, χωρίς προβλήματα.
Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο
Πόλεμο, και στον απόηχο των μεγάλων συλλαλητηρίων που πραγματοποιήθηκαν
σε όλη τη Δωδεκάνησο στις 7 Απρίλη, με αίτημα την Ενωση με την Ελλάδα –
το Αιματηρό Πάσχα του 1919 – υπογράφεται η Συμφωνία Τομάσο Τιττόνι – Βενιζέλου,
στο Παρίσι, στις 29 Ιούλη 1919, με την οποία η Ιταλία θα παραχωρούσε
στην Ελλάδα τα Δωδεκάνησα, εκτός από την Ρόδο, η τύχη της οποίας θα
κρινόταν με δημοψήφισμα μετά από 5 χρόνια. Την Συμφωνία κατήγγειλε, ένα
χρόνο μετά, στις 22 Ιούλη 1920, ο Υπουργός Εξωτερικών της Ιταλίας, κόμης
Κάρλο Σφόρτσα (Carlo Sforza).
Με τη Συνθήκη των Σεβρών
(28 Ιούνη – 10 Αυγούστου 1920) η Τουρκία, ανάμεσα στα άλλα,
αναγνωρίζει την κυριαρχία της Ιταλίας στα Δωδεκάνησα. Στο περιθώριο της
Συνδιάσκεψης υπογράφεται νέα ελληνοϊταλική συμφωνία από τον Ε. Βενιζέλο
και από ιταλικής πλευράς τον κόμη Λέλιο Μπονίνο Λογκάλε (Συμφωνία Μπονίνο – Βενιζέλου),
με την οποία επικυρώνεται η διμερής συμφωνία Ιταλίας και Ελλάδας του
1919 (Συμφωνία Τιττόνι – Βενιζέλου), με τη διαφορά ότι το δημοψήφισμα
για τη Ρόδο θα διενεργείτο 15 χρόνια μετά.
Ωστόσο η ήττα της χώρας και η Μικρασιατική Καταστροφή που ακολούθησε, το 1922, έδωσε την ευκαιρία στον Κεμάλ Ατατούρκ και στους Ιταλούς να ακυρώσουν τις συμφωνίες.
Η φασιστικη
τετραρχία, στη μέση ο Μπενίτο Μουσολίνι, δίπλα του, αριστερά, ο Αιμίλιο
Ντε Μπόνο, και δεξιά ο Ιταλο Μπάλμπο και ο Τσέζαρε Μαρία Ντε Βέκκι.
Στις 28 – 31 Οκτώβρη 1922 παίρνουν την εξουσία στην Ιταλία οι φασίστες με τον Μπενίτο Μουσολίνι. Στις 24 Ιούλη 1923 υπογράφεται η Συνθήκη της Λωζάννης, με
την οποία τα Δωδεκάνησα παραχωρούνται οριστικά στην Ιταλία. Αμέσως
ξεκινάει η προσπάθεια ιταλοποίησης των νησιών. Η Φασιστική Ιταλία, ένα
μήνα μετά – 31.8.1923 – δείχνει τις επεκτατικές της διαθέσεις,βομβαρδίζει και καταλαμβάνει την Κέρκυρα.
Τον Νοέμβρη του 1922
ορίζεται Διοικητής Ρόδου και τον Αύγουστο του 1923 αναλαμβάνει
Κυβερνήτης των Νήσων του Αιγαίου (Governatore delle Isole dell’ Egeo) ο
διπλωμάτης Μάριο Λάγκο (Mario Lago).
Ο Mario Lago, από την
πρώτη στιγμή, ξεκίνησε τις προσπάθειες δημιουργίας ελληνοϊταλικής
συνείδησης στους Δωδεκανήσιους μέχρι τον πλήρη εξιταλισμό του τρόπου
ζωής τους, με παρεμβάσεις στην οικονομία, την φορολογία και κυρίως στην Εκκλησία και την Παιδεία. Για πρώτη φορά μπαίνει θέμα για την δημιουργία Αυτοκέφαλης Εκκλησίας Δωδεκανήσου,
απαλλαγμένης από την εξάρτηση από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, και με
την σύμφωνη γνώμη των Μητροπολιτών Ρόδου Απόστολου Τρύφωνος, Καρπάθου –
Κάσου Γερμανού, Λέρου-Καλύμνου Απόστολου, Αρχιερατικού Επιτρόπου Κω
Φιλήμονος και του ιερομόναχου της Μονής Πάτμου Ιερεμία, οι οποίοι
έστειλαν αντιπροσωπεία στην Κωνσταντινούπολη για να διεκδικήσουν την
σύμφωνη γνώμη του Πατριαρχείου.
Το σχέδιο ναυάγησε
μετά την άρνηση του Πατριαρχείου, την αντίρρηση της Ελλάδας και την
σφοδρή αντίδραση και τις κινητοποιήσεις των Δωδεκανήσιων που είδαν στην
πρόταση τον κίνδυνο του εξιταλισμού και το πέρασμα της Εκκλησίας στην
επιρροή του Πάπα. Στις 31 Οκτώβρη 1929, ο Πατριάρχης Φώτιος Β΄ δηλώνει
ότι είναι πρόθυμος να υπογράψει Πρωτόκολλο για το Αυτοκέφαλο με τον όρο
να διενεργηθεί Δημοψήφισμα στα Δωδεκάνησα ώστε με τη σύμφωνη γνώμη των
Ορθόδοξων της Δωδεκανήσου να είναι έγκυρη η απόφαση. Υστερα από αυτό η
ιταλική κυβέρνηση απέσυρε τον εκπρόσωπό της και το ζήτημα σταμάτησε
εκεί.
Τον Σεπτέμβρη του
1934, με πρωτοβουλία του Μητροπολίτη Ρόδου οι Εκκλησιαστικοί Ηγέτες της
Δωδεκανήσου ανακινούν και πάλι το θέμα του Αυτοκέφαλου και υποβάλλουν
υπόμνημα στον Πατριάρχη με το οποίο εκθέτουν την αφόρητη κατάσταση που
επικρατεί στην Εκκλησία. Ο Πατριάρχης Φώτιος τους απαγορεύει να
συνέρχονται με τη δικαιολογία ασχολούνται με ζητήματα έξω από τη
δικαιοδοσία τους. Οι μητροπολίτες τον Οκτώβριο του 1934 στέλνουν
τηλεγραφικά τις παραιτήσεις τους στο Πατριαρχείο και αποσύρονται στη
Μονή Πανορμίτη της Σύμης, ενώ παράλληλα ξεκινάει συλλογή υπογραφών
στήριξής τους, η οποία όμως απέτυχε. Οι Δωδεκανήσιοι δεν στήριξαν τις
επιλογές των Μητροπολιτών τους.
Στις 19 Ιανουαρίου του
1935 οι Καλύμνιοι αποφασίζουν να κλείσουν τις εκκλησίες τους, για να
διαδηλώσουν έτσι την ενεργό αντίστασή τους ενάντια στο Αυτοκέφαλο. Όλες
τότε οι ιεροτελεστίες γίνονταν κρυφά στα σπίτια από τους ιερείς. Αυτό
κράτησε τρία ολόκληρα χρόνια. Το σχέδιο για το Αυτοκέφαλο ναυαγεί και
εγκαταλείπεται οριστικά. Αυτό που ήθελαν να πετύχουν οι Ιταλοί το
πετύχαιναν μέσα από τις αλλαγές στην Παιδεία.
Σχολικός Κανονισμός Διάταγμα 1/1.1.1926
Η πρώτη
σελίδα του επίσημου Δελτίου της Διοίκησης των «Ιταλικών Νησιών του
Αιγαίου» Bolletino Ufficiale, που περιλαμβάνει τον Σχολικό Κανονισμό του
Μάριο Λάγκο. (Από το «Η εκπαιδευτική πολιτική των Ιταλών στα Δωδεκάνησα
(1912 – 1943) του Ζαχαρία Τσιρπανλή).
Την 1η Γενάρη του 1926, δημοσιεύεται στο Bolletino Ufficiale, την επίσημη εφημερίδα του Ιταλού Κυβερνήτη, το Διάταγμα αρ. 1, ο Κανονισμός των Σχολείων Στοιχειώδους και Μέσης Εκπαίδευσης.
Με το θεσμικό πλαίσιο που έμπαινε σε εφαρμογή ξεκινούσε η υπονόμευση,
αργά αλλά σταθερά, των ελληνικών σχολείων. Η βραδεία μετάλλαξη των
Δωδεκανήσιων σε Ελληνοϊταλούς είχε αρχίσει. Το Διάταγμα εισήγαγε πέντε
σπουδαίες καινοτομίες:
α) Η Εκκλησία απαγορευόταν να αναμιγνύεται στα σχολεία και στην Εκπαίδευση
β)
Οι διδάσκοντες έπρεπε να είναι «απολιτικοί», να μην εκφράζουν δηλαδή τα
αισθήματά τους για την εθνική καταγωγή τους. Σχετικά με την πρόσληψη ή
την απόλυσή τους τον τελευταίο λόγο είχε ο Ιταλός επιθεωρητής Δημόσιας
Εκπαίδευσης.
γ) Τα ελληνικά σχολεία που χρηματοδοτούσαν οι κοινότητες υποβαθμίζονταν, ονομαζόμενα ιδιωτικά (Scuole private) έναντι των ιταλικών-βασιλικών (Scuole regie). Οσα σχολεία δεν μπορούσαν να επιβιώσουν οικονομικά, έγιναν σχολεία επιχορηγούμενα (Scuole sussidiate) από την ιταλική κυβέρνηση και πέρναγαν κάτω από τον έλεγχο του κυβερνητικού εκπροσώπου.
δ)
Επιβαλλόταν ως υποχρεωτική η διδασκαλία της ιταλικής γλώσσας. Η
διδασκαλία στα ιδιωτικά έπρεπε να γίνεται τουλάχιστον τέσσερις ώρες την
εβδομάδα, στα Δημοτικά, και τρεις στα Γυμνάσια. Τον βαθμό ιταλομάθειας
ήλεγχε Ιταλός επόπτης. Καθιερώθηκαν κρατικές εξετάσεις μετά τις
απολυτήριες των ελληνικών σχολείων.
ε) Ιδρυόταν Παιδαγωγική Ακαδημία ή Διδασκαλείο
(το Istituto Magistrale), στη Ρόδο, που θα χορηγούσε πτυχία στους
μελλοντικούς δασκάλους της Δωδεκανήσου. Με το Διδασκαλείο (Istituto
Magistrale), η κυβέρνηση ήλεγχε πλήρως τη μόρφωση των δασκάλων. Η
φοίτηση σ’ αυτό διαρκούσε τρία χρόνια και στη συνέχεια, και για ένα
χρόνο, ο απόφοιτος έπρεπε να κάνει πρακτική άσκηση σε σχολείο, ενώ
κατόπιν έδινε εξετάσεις, παρουσία και του επιθεωρητή, προκειμένου να
πάρει την άδεια ικανότητας.
Μεταβατικές
διατάξεις έδιναν τη δυνατότητα στους Έλληνες μη πτυχιούχους που ήδη
υπηρετούσαν να προσέρχονται σε εξετάσεις στο Διδασκαλείο, κάθε
Σεπτέμβριο, για να εξασφαλίσουν το οικείο δίπλωμα. Το μέτρο αυτό θα
ίσχυε μόνο για τα πέντε προσεχή χρόνια και το αργότερο πριν την έναρξη
του σχολικού έτους 1929 – 30. Για τη διδασκαλία, εξάλλου, της ιταλικής
γλώσσας στα δημοτικά σχολεία υποχρεώθηκαν οι δάσκαλοι να παρακολουθήσουν
θερινά μαθήματα εκμάθησης της νέας γλώσσας, την οποία θα δίδασκαν
υποχρεωτικά.
Επτά χρόνια αργότερα,
το έτος 1933 – 34, φάνηκαν τα πρώτα αποτελέσματα. Ενδεικτικά 28 από τα
49 ελληνικά κοινοτικά σχολεία της Ρόδου πέρασαν κάτω από ιταλικό κρατικό
έλεγχο. Στην Κω τα 4 από τα 7. Οι αριθμοί θα αυξηθούν γρήγορα λόγω της
σοβαρής οικονομικής κρίσης. Τα ισραηλίτικα σχολεία είχαν κιόλας
ιταλοποιηθεί και τα μουσουλμανικά είχαν χάσει τον εθνικό χαρακτήρα τους.
Τον Μάριο Λάγκο αντικατέστησε ο Ντε Βέκκι,
τον Νοέμβρη του 1936, ο οποίος εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση ενάντια στην
ελληνική γλώσσα και εκπαίδευση, οδηγώντας τους Δωδεκανήσιους να
δημιουργήσουν «Κρυφά Σχολειά» στις εκκλησίες και τα σπίτια τους.
Οι αντικαταστάτες του Ντε Βέκκι, ο στρατηγός Ettore Βastico (7.12.1940 – 15.7.1941) και ο ναύαρχος Inigo Campioni (24.7.1941 – 18.9.1943) δεν άλλαξαν τίποτα στα ζητήματα της Εκπαίδευσης στη Δωδεκάνησο.
Μετά την συνθηκολόγηση
των Ιταλών, στις 8 Σεπτέμβρη 1943, τα Δωδεκάνησα περνούν σταδιακά και
μετά από σκληρές μάχες (από τις 11 Σεπτέμβρη μέχρι τις 16 Νοέμβρη 1943)
κάτω από τον έλεγχο της Γερμανίας. Οι Γερμανοί δεν είχαν πλέον κανένα
λόγο να διατηρήσουν την ιταλική πολιτική στην Εκπαίδευση και έτσι
άνοιξαν ξανά τα ελληνικά σχολεία παρά τις αντιρρήσεις και τις
διαμαρτυρίες των Ιταλών που συντάχτηκαν μαζί τους.
Ο Τελευταίος Ιταλός
κυβερνήτης (πολιτικός διοικητής) στα Δωδεκάνησα, ο Igino Ugo Faralli
(18.9.1943 – 7.5.1945), άσκησε πολύ περιορισμένες εξουσίες, ουσιαστικά
ως Υποδιοικητής των νησιών, κάτω από την άγρυπνη εποπτεία των Γερμανών.
Τα Κρυφά Σχολειά στη
Δωδεκάνησο ολοκλήρωσαν έναν κύκλο επτά χρόνων και παρέδωσαν στα ελεύθερα
ελληνικά σχολεία μαθητές, με εθνική συνείδηση, ικανά καταρτισμένους για
να συνεχίσουν τις σπουδές τους στη μητρική τους γλώσσα.
ΠΗΓΕΣ:
— Η εκπαιδευτική πολιτική των Ιταλών στα Δωδεκάνησα (1912 – 1943), Ζαχαρίας Ν. Τσιρπανλής, University Studio Press.
– Μαγνητοφωνημένες συνεντεύξεις του Νίκου Νταλόγλου και του Φραντζή Κουβά, από το αρχείο μου.
– Μαγνητοφωνημένη ραδιοφωνική εκπομπή του Κώστα Βελή με τον Γ. Βαλσαμή
και τον Μανώλη Ήσυχο για την Παιδεία αφιερωμένη στα 50 χρόνια από την
απελευθέρωση της Λέρου στο ΡΑΔΙΟ ΛΕΡΟΣ. – Φωτογραφίες και υλικό από το
αρχείο Κατερίνας Βελή. – Η Ρόδος από την
Οθωμανική Αυτοκρατορία μέχρι την εθνική ολοκλήρωση (1912 – 1947). Ο
Μητροπολίτης Ρόδου Απόστολος (1913 – 1946), Εκκλησία και Εκπαίδευση –
Ανδρέας Μαυρίδης, Θεσσαλονίκη 2009
– Τα Δωδεκάνησα στη Φραγκοκρατία και Ιταλοκρατία, Αθήνα 2001, Εκδοση
Εταιρείας Νυσιριακών Μελετών – Ιωάννης Στ. Κέντρης: Η Εκπαίδευση κατά
την εποχή της Ιταλοκρατίας, σελ. 211 – 219
– «Τρόπος Οργάνωσης της Εκπαίδευσης στη Ρόδο την Περίοδο της Ιταλοκρατίας 1923 – 1943», Μανωλά Μαρία Ραφαέλα, Ρόδος 2016 —
Πέμπτη, Οκτωβρίου 31, 2019
