Παρασκευή, Νοεμβρίου 04, 2016
Με ένα ιδιαίτερα δηκτικό άρθρο ο δημοσιογράφος της
εφημερίδας Hurriyet, Μπουράκ Μπεκντίλ, απαντά στις προκλητικές δηλώσεις
που έκανε νωρίτερα αυτό το μήνα ο Ερντογάν αναφορικά με τα σύνορα τις
χώρας και τη συνθήκη της Λωζάνης.
Στο άρθρο του με τίτλο «Άρα, η Κωνσταντινούπολη είναι ελληνική;»* ο δημοσιογράφος αναφέρει:
«Ορισμένοι παρατηρητές έχουν τον τελευταίο καιρό συμβουλεύσει τις ξένες κυβερνήσεις να μην ανησυχούν και πάρα πολύ για τις επιθετικές αλυτρωτικές δηλώσεις της Τουρκίας (μέσω του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν), διότι γίνονται για εσωτερική κατανάλωση και όχι για το ξένο κοινό. Λοιπόν, και ναι και όχι.
Είναι αλήθεια πως η αναθεωρητική / εθνικιστική ρητορική πουλάει πολύ καλά στην ιδεολογική αγορά της Τουρκίας (και όλο και περισσότερο και σε άλλες χώρες). Είναι, επίσης, αλήθεια, πως τα σχόλια του Ερντογάν στοχεύουν στον μέσο ψηφοφόρο – τον Τούρκο ψηφοφόρο που μπορεί να πείσει πιο εύκολα με την αλυτρωτική ρητορική του που περιλαμβάνει δηλώσεις όπως «το ένδοξο παρελθόν μας», «η μεγάλη αδικία που υπέστη το μεγάλο έθνος μας πριν από έναν αιώνα», «τι χρειάζεται για να διορθώσουμε τη λάθος ροή της ιστορίας» ή «μια μέρα θα αναβιώσουμε την αυτοκρατορία μας». Προσθέστε σε αυτά την ρητορική «είμαστε οι πιο ευσεβείς Μουσουλμάνοι» και δε θα κερδίσετε απλά έναν ψηφοφόρο αλλά έναν αφοσιωμένο οπαδό που θα είναι προετοιμασμένος να πεθάνει ή να σκοτώσει για σας.
Όμως, το γεγονός πως η κύρια ομάδα – στόχος του Ερντογάν είναι ο μέσος Τούρκος ψηφοφόρος, δεν αλλάζει το γεγονός πως ο ίδιος ολόψυχα πιστεύει σε ό,τι λέει, ή ότι θα μπορούσε να μετατρέψει τη ρητορική του σε μια παράλογη δράση κάποια μέρα εάν νομίζει, σε μία στιγμή εσφαλμένου υπολογισμού, πως η Τουρκία είναι αρκετά ισχυρή ώστε να «διορθώσει τη λάθος ροή της ιστορίας», σύμφωνα και με τα λόγια του πρώην πρωθυπουργού, Αχμέτ Νταβούτογλου.
Επιπλέον ,τροφοδοτώντας με τέτοια συνθήματα μια κοινωνία γνωστή για την ξενοφοβία της, την νοοτροπία του αυτό-απομονωτισμού και την συλλογική επιθυμία να επιστρέψει στις ημέρες της δόξας, είναι κάτι που μακροπρόθεσμα θα μπορούσε να είναι πολιτικά επικίνδυνο δεδομένου ότι οι 18άρηδες σημερινοί «στρατιώτες» του Ερντογάν είναι πολύ πιθανόν να γίνουν, σε μερικές δεκαετίες, ο Τούρκος ηγέτης – ένας άλλος και πολύ πιο άγριος Ερντογάν.
Το πιο σημαντικό, η ρητορική του κου Ερντογάν δεν στερείται μόνο του απλούστερου κανόνα της λογικής, αλλά είναι επίσης ασυνεπής. Ξεχάστε την τελευταία αλυτρωτική του ομιλία, που υποτίθεται πως η Τουρκία θα μπορούσε να είχε σήμερα 3,5-4 εκατ. τετραγωνικά χιλιόμετρα γης αντί για τα 780.000 τετραγωνικά χιλιόμετρά της. Θα μπορούσε να έχει. Αλλά δεν έχει. Γιατί, στον μυαλό των ισλαμιστών, μετράει το μέγεθος; Είναι η Τουρκία, με οποιοδήποτε αξιόπιστο διεθνές κριτήριο, μια χώρα καλύτερη ας πούμε, από την Ελβετία – η οποία εκτίνεται σε 41.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα ή στο 5% της τουρκικής γης;
Στην ίδια ομιλία, ο Ερντογάν αναφέρθηκε στα ελληνικά νησιά στο Αιγαίο Πέλαγος. «Αυτά τα νησιά κάτω από την μύτη μας ήταν δικά μας» είπε. «(Σε αυτά τα νησιά) υπάρχουν μνημεία μας, η ιστορία μας, τα τζαμιά μας…» Αυτό είναι αλήθεια. Αλλά εφαρμόζοντας την ίδια λογική σε αυτό που είναι σήμερα η Τουρκία, μπορεί κανείς να οδηγηθεί σε αξιώσεις που σίγουρα δεν θα αρέσουν στον κ. Ερντογάν.
Εάν το «έχουν χώρους λατρείας, την ιστορία και τα μνημεία (από το παρελθόν)» σε χώρες του εξωτερικού θα μπορεί να δώσει σε ξένες χώρες το δικαίωμα να διεκδικούν εδάφη, τότε εμείς οι Τούρκοι θα πρέπει να μαζέψουμε τα πράγματά μας και να υπομείνουμε τις δυσκολίες ενός μακρινού ταξιδιού σε κάποια μακρινή στέπα. Ξεχάστε τα αμέτρητα μνημειακά και ιστορικά σημάδια στα εδάφη της Ανατολίας που ανήκουν στην προ-τουρκική εποχή, σημειώστε μόνο το γεγονός πως, πρώτον η πατριαρχική μητρόπολη των Ελληνορθοδόξων στην Κωνσταντινούπολη, που οι οπαδοί του Ερντογάν με τόσο πάθος θέλουν να μετατρέψουν σε τζαμί, χτίστηκε το 537 μ.Χ. ή 816 χρόνια προτού χτιστεί το πρώτο τζαμί στην πόλη και δεύτερον, επειδή ο κος Ερντογάν μιλά συχνά για τον «στόχο 2071», συνδυάζοντάς το με το έτος 1071, που σηματοδοτεί την έλευση των Τούρκων στις περιοχές της Ανατολίας, παραδέχεται ότι υπήρχαν μη τουρκικοί πολιτισμοί, τόποι λατρείας και ιστορίας στα εδάφη που είναι σήμερα η Τουρκία.
Αυτό βέβαια, δεν σημαίνει πως αυτοί οι μη τουρκικοί πολιτισμοί έχουν σήμερα κάποια νόμιμη διεκδίκηση επί του τουρκικού εδάφους σήμερα. Όπως η οθωμανική ιστορία ή τα τζαμιά σε γειτονικές χώρες δε θα έπρεπε να δώσουν νόμιμη αξίωση στην Τουρκία να διεκδικεί αυτό που σήμερα είναι μια ξένη χώρα.
Ο κ. Ερντογάν ισχυρίζεται ότι παραδίδει μαθήματα ιστορίας σε όλους. Θα πρέπει όμως πρώτα να μάθει πως η ιστορία δεν ξεκίνησε το 1071 ή το 1453».
Πηγή: koutipandoras.gr - Nov 04, 2016
*So, Istanbul is a Greek city?
Some observers have lately been advising foreign governments not to worry too much about Turkey’s (President Recep Tayyip Erdoğan’s) increasingly aggressive irredentist rhetoric because it is largely targeted at domestic consumption rather than addressing the relevant foreign audience. Well, yes and no.It is true that revisionist/nationalist rhetoric sells very well in Turkey’s marketplace of ideas (and, increasingly, in other countries too). It is also true that Mr. Erdoğan’s most imminent target audience is, naturally, the average Turkish voter – the man who can most easily be captured by any irredentist rhetoric dancing around appealing nationalist claims such as “our glorious past,” “the great injustice our great nation had to suffer a century ago,” “a just need to correct the wrong flow of history,” or “we shall one day revive our fallen empire.” Add to those the “we are the ‘most devout Muslims’ rhetoric” you will not just catch a voter but a devoted fan who will be prepared to die or kill for you.
But the fact that Mr. Erdoğan’s main target group is the average Turkish voter does not change the fact that he also wholeheartedly believes in what he says, or that he could turn rhetoric into some insane action one day if he thinks, out of a moment of miscalculation, Turkey is powerful enough to “correct the wrong flow of history,” in the words of former Prime Minister Ahmet Davutoğlu.
Furthermore, fuelling such sentiment in a society well known for its xenophobia, self-isolationist mentality and a collective desire to return to the days of glory could be politically perilous in the long-term since one of Mr. Erdoğan’s 18-year-old “soldiers” today will probably become the Turkish leader in a few decades – another and angrier Mr. Erdoğan.
More importantly, Mr. Erdoğan’s rhetoric does not only lack the simplest norm of logic but is also inconsistent. Forget his latest irredentist speech that supposed Turkey today could have had 3.5 million to 4 million square kilometers of land instead of its 780,000 square kilometers. It could have. But it does not. Why, in the Islamist mind, does size matter? Is Turkey, by any credible international criteria, a better country than, say, Switzerland – which sits on 41,000 square kilometers, or 5 percent of Turkish land?
In the same speech, Mr. Erdoğan mentioned the Greek islands in the Aegean Sea. “Those islands under our nose were ours,” he said. “[In those islands] there are our monuments, our history, our mosques…” This is true. But applying the same logic to what is today Turkey can result in claims which Mr. Erdoğan will certainly not like.
If “having places of worship, history and monuments [from the past]” in foreign countries should give other countries the right to claim territory, we Turks would all have to pack up and endure the hardships of a long journey into some faraway steppes. Forget the countless monumental and historical marks on Anatolian lands that belong to pre-Turkish times, just note the fact that, firstly, the GreekOrthodox patriarchal basilica in Istanbul which Mr. Erdoğan’s fans so passionately want to convert into a mosque, was built in 537 AD, or 816 years before the first mosque in the city was built, and secondly, since Mr. Erdoğan often talks about Turkey’s “2071 targets,” in reference to the year 1071 which marks Turks’ capture of parts of Anatolia, he admits that there were non-Turkish civilizations, places of worship and history on the lands that is today Turkey.
That, of course, does not mean those non-Turkish civilizations should have a legitimate claim over Turkish territory today. Just like Ottoman history or mosques in neighboring countries should not give Turkey a legitimate claim over what is today “foreign lands.”
Mr. Erdoğan claims he is lecturing everyone in history. He should first of all himself acknowledge that history did not begin in 1071 or 1453.
hurriyetdailynews.com - November/04/2016
Ετικέτες: 
.jpg)