Τα έθιμα της Αποκριάς στην νησιωτική Ελλάδα - ΦΩΤΟ...

Κάθε χρόνο την Κυριακή της Αποκριάς κορυφώνονται οι εορταστικές εκδηλώσεις σε όλη τη χώρα, με φαντασμαγορικές καρναβαλικές παρελάσεις, το κάψιμο του «Βασιλιά Καρνάβαλου», αλλά και πολλές αναβιώσεις παραδοσιακών εθίμων, η τέλεση των οποίων περνά από γενιά σε γενιά.

Ταξιδέψτε στην νησιωτική Ελλάδα, από την Κω ως την Χίο , την Κέρκυρα την Κρήτη και τη Λέρο και ως την Κάρπαθο και δείτε από κοντά έθιμα με βαθιές ρίζες.

Οι «καμουζέλες» έρχονται στην Κω

 

Ένα έθιμο που διατηρείται πάνω από μισό αιώνα στο νησί της Κω, είναι οι «καμουζέλες». Συγκεκριμένα, η Κέφαλος και η Αντιμάχεια διοργανώνουν αυτή την μοναδική παρέλαση, που την απαρτίζουν μασκαράδες βαμμένοι με κάρβουνα και σκεπασμένοι με πολύχρωμες υφαντές κουβέρτες, τα «χράμια».

Οι καρναβαλιστές κραδαίνουν την «κοκάλα» και γυρνούν στους δρόμους του χωριού δίνοντας μια εύθυμη νότα με τα πειράγματα και τα τραγούδια τους.

Τον ρυθμό δίνει η παραδοσιακή μουσική, που συνοδεύει τους παραδοσιακούς μεζέδες και το κρασί, ενώ αργά το βράδυ γίνεται το κάψιμο του στοιχείου.


Το έθιμο της «Μόστρας» στη Χίο
 

Δυο μέρες διαρκεί το έθιμο της «Μόστρας» στα Θυμιανά της Χίου, αφού ξεκινά από την Παρασκευή της Τυροφάγου και διαρκεί ως το πρωί της Κυριακής. Οι ρίζες του ξεκινούν από την εποχή του Μεσαίωνα.

Οι νέοι του χωριού το βράδυ της Παρασκευής ντύνονται με παλιά ρούχα, γυναικεία ή αντρικά και καλύπτουν το πρόσωπο τους με «μουτσουναριές», δηλαδή αυτοσχέδιες μάσκες. Στη συνέχεια κατακλύζουν τους δρόμους του νησιού, κάνοντας κωμικά σκετς.

Την Κυριακή όλοι παίρνουν το δρόμο για τα εκκλησάκια του Αγίου Δημητρίου και του Αγίου Ιωάννη και μετά τη λειτουργία πηγαίνουν στο νεκροταφείο του χωριού με τη συνοδεία οργάνων.

Στην επιστροφή, φτάνοντας στην κεντρική πλατεία του χωριού, χορεύουν το ταλίμι, έναν χορό που αναπαριστά της μάχες των κατοίκων της Χίου με τους πειρατές. Τελικός προορισμός η εκκλησία του Αγίου Ευστρατίου, που στολίζεται με λάβαρα και σημαίες του νησιού.

Οι «κουδουνάτοι» της Νάξου

Το αποκορύφωμα των καρναβαλικών εκδηλώσεων στο νησί της Νάξου είναι η εμφάνιση στην Απείρανθο των «κουδουνάτων». Φορώντας κάπα, κουκούλα και φυσικά κουδούνια, οι μασκαράδες κάνουν βόλτα στο χωριό ξεσηκώνοντας τον κόσμο και προκαλώντας το γέλιο με τις άσεμνε εκφράσεις τους.

Μερικά από τα δρώμενα που θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει ο επισκέπτης είναι ο «γάμος της νύφης», ο «θάνατος» και η «ανάσταση του νεκρού» και το «όργωμα».



Κάρπαθος

Την Καθαρή Δευτέρα στήνεται στην Κάρπαθο το «Λαϊκό Δικαστήριο των Ανήθικων Πράξεων». 

Είναι μια ευκαιρία, κάθαρσης και απονομής της δικαιοσύνης στο ξεκίνημα της Σαρακοστής. 

Κατηγορούμενοι είναι όσοι «ασχημονούν» ή προκαλούν με τις χειρονομίες τους, κάποιους άλλους. 

Ενώπιον της Δικαιοσύνης, οδηγούνται από τους «Τζαφιέδες», ένα είδος τοπικών χωροφυλάκων, που έχουν επιφορτιστεί με τη σύλληψη των «δραστών». Οι γέροντες του νησιού, αναλαμβάνουν να δικάσουν τους «ασεβείς» και κάπως έτσι ξεκινούν αυτοσχέδιοι αστεϊσμοί και πειράγματα, σαν προπομπός της γιορτής που θα ακολουθήσει.
 
Λέρος

Πειρακτικού χαρακτήρα είναι και τα αποκριάτικα έθιμα στο νησί της Λέρου. Τα παλιότερα χρόνια υπήρχαν οι «καμουζέλες» ή «ελαφάκια», μασκαράδες βαμμένοι με κάρβουνο και τυλιγμένοι σε «χράμια» (υφαντές κουβέρτες), όπου κουβαλώντας την «κοκάλα» τριγύριζαν στου δρόμους των χωριών, πειράζοντας τους κατοίκους. Σήμερα, το ρόλο αυτό ανέλαβαν «ποιητές». Με μπόλικη φαντασία και σαρκαστική διάθεση σκαρώνουν περιπαικτικά στιχάκια, ενώ μικρά παιδιά ντυμένα καλογεράκια πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι και τα απαγγέλουν. Η συνέχεια γνωστή... μεγάλο γλέντι με παραδοσιακή μουσική, πολλά ευτράπελα, άφθονο ούζο, κρασί και παραδοσιακούς μεζέδες. Στην κορύφωση του πανηγυριού γίνεται το κάψιμο του «στοιχειού». Το ίδιο έθιμο έχουν επίσης στην Κω και στη Σύμη.
Αμοργός

Την Κυριακή της Τυρινής, στην Αιγιάλη και συγκεκριμένα στο χωριό Λαγκάδα της Αμοργού, αναβιώνει το έθιμο του «Καπετάνιου». Οι νέοι του νησιού ντυμένοι με παραδοσιακές φορεσιές και με τη συνοδεία τοπικών οργάνων, πηγαίνουν στην εκκλησία της Παναγίας της Επανοχωριανής. Εκεί κατά την παράδοση, ο ιερέας του χωριού πετάει στον αέρα το «γιλεό», κάτι σαν ράσο και όποιος από τους παριστάμενους νέους το πιάσει χρήζεται «Καπετάνιος». 

Μέσα σε κλίμα επευφημιών και με τη συνοδεία οργάνων ξεκινάει η «πομπή» των νέων για να επιστρέψει στην πλατεία του χωριού. Το έθιμο επιτάσσει ο νέος «καπετάνιος» να κεράσει όσους έχουν συγκεντρωθεί στα καφενεία, αλλά και να σύρει πρώτος το χορό, προσκαλώντας τους νέους και τις νέες να τον ακολουθήσουν. Πάνω στο χορό, ο «Καπετάνιος» ξεχωρίζει μια από τις κοπέλες, η οποία γίνεται η «Καπετάνισσα» του. Με μαντινάδες, χορό, ρακί και τηγανιτά ψάρια, το γλέντι κρατάει μέχρι το πρωί της Καθαρής Δευτέρας. Ανάλογο είναι και το έθιμο της «Καπεταναίας» στο νησί της Σερίφου.

Σκύρος
Αν θέλετε να ακούσετε τα γεγονότα της χρονιάς, με σατυρική διάθεση τότε η Σκύρος την περίοδο των αποκριών, είναι ο ιδανικός προορισμός. Οι κάτοικοι (κυρίως οι ψαράδες) του νησιού, επιδίδονται σε μια μορφή απαγγελίας έμμετρης σάτιρας, κάνοντας την ανασκόπηση των γεγονότων της χρονιάς που πέρασε, με τη δική τους ιδιαίτερη ματιά. Μόλις ανοίγει το Τριώδιο, στα σοκάκια της Σκύρου τριγυρίζουν ομάδες μεταμφιεσμένων, μπορείτε να συναντήσετε «Γέρους» με κουδούνια, «Κορέλες» και «Φράγκους. Αν τύχει, μάλιστα, και συναντηθούν δύο ή περισσότεροι «Γέροι», συναγωνίζονται στο περίφημο «λιλίρισμα», κουνώντας ρυθμικά και με ένταση τα κουδούνια τους για να ξεσηκώσουν τους πάντες.

Ο «Ντελάλης» στην Κέρκυρα

Με ενετικές αλλά και αρχαιοελληνικές επιρροές, τα αποκριάτικα έθιμα στο νησί της Κέρκυρας, έχουν τη δική τους ξεχωριστή φυσιογνωμία. Το καρναβάλι της Κέρκυρας, είναι ήδη ονομαστό, υπάρχουν όμως και λιγότερο γνωστά τοπικά έθιμα που λαμβάνουν χώρα την περίοδο των Αποκριών. Για παράδειγμα, την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς, λίγο πριν ολοκληρωθεί ο κύκλος των εκδηλώσεων, ο τελάλης βγαίνει στην πόλη με το «όρντινο» ανά χείρας και διαλαλεί την άφιξη του Σιορ Καρνάβαλου. Αφού διαβαστεί μεγαλοφώνως και η διαθήκη του, πλέον όλα είναι έτοιμα για το κάψιμο του καρνάβαλου. Σε αρκετά χωριά της Κέρκυρας αναβιώνει το έθιμο του «κορφιάτικου γάμου», αλλά και ο «χορός των παπάδων».


Κρήτη
Ρέθυμνο

Οι κάτοικοι του χωριού Γέργερη, ντυμένοι με προβιές, ζωσμένοι με κουδούνια και με μουτζουρωμένα πρόσωπα και χέρια, βγαίνουν στους δρόμους και επιδίδονται σε έναν «αρκουδίστικο χορό». Δεμένοι μεταξύ τους με σχοινιά, ο ένας ακολουθεί τον άλλο, τρέχουν, χορεύουν, σατιρίζουν, χειρονομούν, δημιουργώντας με τους ήχους και τις κραυγές τους ατμόσφαιρα έκστασης και μέθης.
Στο νομό Ρεθύμνου αναβιώνει ακόμη και το έθιμο της «Αρπαγής της νύφης». Γαμπρός και νύφη, είναι μεταμφιεσμένοι άντρες, κρατούν μαζί τους μία κούκλα -μωρό, με ζωγραφισμένο ένα μουστάκι για να... μοιάζει στο γαμπρό.

Μερικά ακόμη δρώμενα είναι το «Όργωμα και η Σπορά», η «Κηδεία της Αποκριάς» και η «Καμήλα» φτιαγμένη από κρανίο ζώου και δύο ανθρώπους που τρέχουν σκυφτοί μέσα σε μεγάλα υφαντά υφάσματα, δημιουργώντας ένα αλλόκοτο τετράποδο, το οποίο οι υπόλοιποι μάταια προσπαθούν να τιθασεύσουν.



rodorama.blogspot.gr

Ετικέτες: ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ,ΕΛΛΑΔΑ,ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ,ΝΗΣΙΑ