Φτύστε στους τάφους μας - Του Γιάννη Λαζάρου

Τον τάφο που μάς έχωσε τον έκλεισε με τόνους τσιμεντένιων νόμων ο Στουρνάρας. Ολοκλήρωσε την εντεταλμένη εργασία του ως καλός υπηρέτης των τοκογλύφων και σιγά-σιγά αποχωρεί λέγοντας με στόμφο «Ως χώρα βγήκαμε από τον τάφο. Θεωρώ ότι έχω κλείσει τον κύκλο μου στο υπουργείο Οικονομικών».  Για να αποχωρεί αυτός τότε πραγματικά έχει σκάψει λάκκο βαθύ για όλους μας. Μετά και από το θεατρικό έργο που έστησαν στην Βουλή συμπολιτευόμενοι και αντιπολιτευόμενοι είδαμε ακριβώς πόσο βαθύς είναι ο τάφος μας. Μένει μόνο να περάσει σύσσωμο το σώμα της Βουλής και να κατουρήσει  πάνω από τον τάφο που μάς παράχωσε ο νεκροθάφτης Στουρνάρας.

Από την άλλη είναι περιττό να συζητά κανείς τις εκ του ασφαλούς επιθέσεις και μομφές κατά της κυβέρνησης από την αντιπολιτευόμενη συμπολίτευση του Σύριζα. 

 

Αν υπήρχε ίχνος τσίπας σε όλα αυτά τα παιδάκια, που νομίζουν ότι μπορούν να κοροϊδέψουν τον θαμμένο Έλληνα, θα ήταν σωστό να ψηφίσουν σε όλα ΝΑΙ από το να κάνουν τρίπλες επικοινωνιακές περί «πραξικοπήματος». 

 

Έχασε και το πραξικόπημα την έννοιά  του παρέα με την δημοκρατία. Αν είχαν στο ελάχιστο την συνείδηση για το τι σημαίνει το πολυνομοσχέδιο για το λαό, τι σημαίνει δημοκρατία και τι πραξικόπημα  θα έπρεπε να κάνουν μόνο μία κίνηση χθες το βράδυ: Να παραιτηθούν σύσσωμα όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Να έμεινε μόνο πίσω ο Κουρέλης, ως φερετζές του δημοκρατικού φασισμού της Βουλής, και οι ανεξάρτητοι Πασόκοι που κάλυψαν τις τρύπες την ώρα που η θρησκεία του ΠΑΣΟΚ τους διέταξε να πουν το ΝΑΙ. Να γίνει η Βουλή αυτό που πραγματικά είναι: Μία Κομαντατούρ.

 

Θεατράκι παίζουν κάθε φορά και μάς έχει κουράσει αφόρητα. Δεν έχουμε δει έναν πολιτικό να βγει επάνω και να πει όσα πρέπει χωρίς να κοιτάξει τις σημειώσεις του. Έχουμε μάθει πλέον ακόμα και πώς θα κουνάνε τα χεράκια τους, τι ύφος θα παίρνουν όταν θα ρίξουν κάτι ποιητικό και πώς θα κάνουν το χέρι γροθιά όταν είναι έτοιμοι να ξεστομίσουν με περίσσια αναίδεια «για την Πατρίδα», «για τον λαό». Μέσα σε όλα αυτά να βλέπεις τα δημοσιευμένα έξοδα που έκανε ο Θεοδωράκης με το Ποτάμι μου στο ταξίδι του στην Ήπειρο. «Γαλότσες Σταύρου=83 ευρώ». 

 

Πριν καλά-καλά μπει στην Βουλή και στα κόλπα ξεκίνησαν το κλέψιμο οι πολιτικοί της πασοκικής «απολιτίκ» κίνησης. Οι γαλότσες από 20 ευρώ έφθασαν στο Ποτάμι να κοστίζουν 83 ευρώ. Φαίνεται ότι όταν πατάει τις σβουνιές στα βουστάσια ο Σταύρος η αξία της γαλότσας ανεβαίνει. Άλλη αξία έχει το πατημένο σκατό στην γαλότσα του Σταύρου και άλλη στην γαλότσα του μπάρμπα-Μήτσου. Βέβαια μετά την υπερψήφιση του άρθρου για το γάλα  που οδηγεί στην εξαφάνιση των αγελάδων και βουστασίων στην Ελλάδα η γαλότσα θα είναι είδος προς εξαφάνιση. Ίσως τελικά η τιμή των 83 ευρώ να είναι ένα μήνυμα του Θεοδωράκη για το πού θα φθάσει η τιμή γαλότσας σε 3 χρόνια στην Ελλάδα. Μουσειακή θα είναι η αξία της.

 

Αλλά να μην σκιαζόμαστε διότι μπορεί να τρώμε ψωμί βαθιάς καταψύξεως από σήμερα παραγωγής Κίνας  ζυγισμένο όμως με το ζύγι, αλλά εφόσον θα στείλουμε στην Ευρωβουλή μέσω «Ελιάς» την Αλ Σάλεχ και την Καϊλή κοιμόμαστε ήσυχοι. Έτσι ξεκινάνε οι επαναστάσεις. Με το σπαθί. Παλιότερα ατσάλινο και ακονισμένο στους λαιμούς των καταπιεστών, τώρα γυαλισμένο και ακονισμένο στο σχοινάκι των στρινγκ. Αν δεν προτάξουν τα στήθια τους η Εύα και η Αφροδίτη πως διάολο θα σωθείς, καημένε μου!

 

Λαέ της γΕλλάδας,  από σήμερα έκανες ένα μεγάλο βήμα όπως σου είπε και ο πατριώτης Σαμαράς, δεν έχει σημασία αν το βήμα το κάνεις με σκαρπίνι ή γαλότσα, σημασία έχει πως ο άπλυτος κάλος της ποδαρίλας έχει μετακομίσει εδώ και χρόνια στο θρυλούμενο μαγκίτικο πανέξυπνο εγκέφαλό σου. Ναι αυτός ο βολεμένος νοικοκυραίος εγκέφαλος θα κληθεί άμεσα να πληρώσει εκτός των άλλων και  αύξηση των τελών για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας στους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Για τους οικιακούς καταναλωτές αυξάνεται κατά 114 % (από 20,8 σε 44,42 ευρώ ανά μεγαβατώρα) ενώ για τις αγροτικές χρήσεις 150 % (από 7,33 σε 18,36 ευρώ ανά μεγαβατώρα). Αυτός ο κομματικά  βαμμένος εγκέφαλος με τα χρώματα του πολέμου θα τα ανεχτεί όλα, από τα μεγάλα μέχρι τα μικρά, γιατί η απόλυτη ξεφτίλα έχει βαρέσει κόκκινο. Θα νιώθει πιο περήφανος ακόμη και όταν οι ιδιώτες θα χειρίζονται την πολιτιστική κληρονομιά σου επειδή όπως δήλωσε ο επί του πολιτισμού υπουργάρας πατριώτης «μπορούμε να έχουμε μια αποδοτική συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα, ώστε να μπορέσουμε να λειτουργήσουμε πιο σωστά και να εξυπηρετήσουμε τη βασική μας αρχή», ούτε φωτογραφία δεν θα μπορείς να βγάλεις το παιδί σου ντυμένο τσολιαδάκι σε μουσεία και τόπους Ελληνικούς χωρίς να τα σκας κανονικά στους φίλους και συμμάχους που θα τα εκμεταλλεύονται.

 

Σεμνά και ταπεινά έλαβε τέλος κι αυτή η θεατρική παραστασούλα, με αντάρτες, με μομφές, με αποχωρήσεις, με διαγραφές και άλλα ωραία. Μόνο που από αυτό το παραμύθι λείπει το «έζησαν αυτοί καλά και ‘μεις καλύτερα», γιατί εμείς λείπουμε από το παραμύθι ολοκληρωτικά, όσο για το καλύτερα το κρατάνε αποκλειστικά για την πάρτη τους. Η παραστασούλα  έχει μετατραπεί εδώ και χρόνια σε θέατρο του παραλόγου που έχει τεράστια ταμπέλα στην μαρκίζα «είσοδος ελευθέρα, εισιτήριον η ζωή σου» και τρέχουμε μπολουκιδόν να χωρέσουμε στην παράσταση χωρίς να βλέπουμε πως ως θεατές-κομπάρσοι είμαστε απλά αναλώσιμοι. Περιμένουμε στη σειρά για ελεύθερη είσοδο στην ευτυχία που τάζουν οι θίασοι των πολιτικάντηδων της συμφοράς για σώσιμο, μη αναγνωρίζοντας καμία αξία για το αντίτιμο του εισιτηρίου που είναι η ζωή μας. Εκεί μας έφτασαν, να αξίζουν οι παπαρολογίες και όχι η ανθρώπινη ζωή που εκτός των άλλων δολοφονιών που διαπράττουν καθημερινά, να μην μιλάει κανείς για τους παραπάνω από 110 νεκρούς από γρίπη στην νέα σελίδα που γράφουν οι σωτήρες για την χώρα.

 

Περιμένοντας την καινούρια παράσταση που αναμένεται -επειδή ο δρόμος για την ολοκλήρωση του ναζιστικού μακελειού που ονομάζεται ΕΕ είναι ακόμη μακρύς- αυτοί θα παίζουν και κάποιοι θα ονειρεύονται το ανεκπλήρωτο: Να τους γνωρίσουν άπαντες από κοντά, πολιτικάντηδες και παλαμακιστές, απλά να τους σφίξουν το χέρι θωπεύοντας τον σφριγηλό τους σβέρκο απονέμοντάς τους τα εύσημα.-

 

 

Γιάννης Λαζάρου

Στον Τοίχο

Ετικέτες: ΑΠΟΨΕΙΣ,ΕΛΛΑΔΑ,ΠΟΛΙΤΙΚΑ