Όλη η χώρα χορεύει στον ρυθμό της προσωρινής μείωσης του ΦΠΑ στην
εστίαση.
Από την 01.08.2013 γίνεται χαμός με τις συγκρίσεις τιμών.
Το σουβλάκι από € 2,00... στα € 1,95, η τυρόπιτα από € 1,30 στο € 1,25 και ο Γενικός Γραμματεύς Εσόδων κ. Θεοχάρης να εξηγεί με πάσα σοβαρότητα, γιατί την γκαζόζα την πληρώνεις ακριβότερα, όταν στη σερβίρουν από όσο όταν την πίνεις στο όρθιο ή το αντίστροφο.
Ομολογώ πως πάλι δεν κατάλαβα. Επικαλέσθηκε μέχρι και αποφάσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιστήμων ο άνθρωπος. Δεν είναι παίξε-γέλασε.
Τελικά όλη η δυσπραγία των δραστηριοποιούμενων στον χώρο της
εστίασης και η, κατ’ επέκταση, μείωση του κύκλου εργασιών των
εστιατορίων, η αύξηση των λουκέτων και η συνακόλουθη εκτόξευση της
ανεργίας οφείλονται στην αύξηση του ΦΠΑ από 13% σε 23%; Δεν νομίζω.
Είναι δυνατόν να δεχθώ ότι έπαψα να αγοράζω σουβλάκι το ίδιο τακτικά
όπως πριν, επειδή έπρεπε να το πληρώσω 5Λ ακριβότερα;
Κι’ έτσι η πολυδιαφημισμένη σκληρή διαπραγμάτευση για τη
μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση, η «επιτυχής» κατάληξη των
«διαπραγματεύσεων» και το διάγγελμα του πρωθυπουργού που ανεκάλυψε πόσο
μαλάκας είναι που δεν μπορεί ν’ αποστηθίσει μία παράγραφο, πήγαν στράφι.
Ποίο το συμπέρασμα μετά από όλο αυτό το φιάσκο; Δεν είναι ο
αυξημένος ΦΠΑ στην εστίαση που διαλύει την οικονομία. Είναι ο ΦΠΑ που
επεβλήθη στις υπηρεσίες, στις οποίες δεν υπήρχε πριν, με αποτέλεσμα να
μειωθεί ο εισπραττόμενος φόρος εισοδήματος σε ποσά πολύ μεγαλύτερα από
τον εισπραττόμενο ΦΠΑ. Είναι η αυξημένη και άδικη φορολογία εισοδήματος
και κεφαλαίου σε συνδυασμό με τη συρρίκνωση των εισοδημάτων των
ασθενέστερων οικονομικά τάξεων [μισθών, συντάξεων, μισθωμάτων,
μερισμάτων] και, βεβαίως, την ταυτόχρονη επιδαψίλευση περισσότερων
προνομίων, απαλλαγών και ασυλιών στις ισχυρές οικονομικά τάξεις
[=εργολαβοπωλητικό σύμπλεγμα] που έχουν οδηγήσει την οικονομία στον
σημερινό μαρασμό.
Και κοντά στη μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση ο επικοινωνιακός
βομβαρδισμός με τους 17.000.000 τουρίστες που θα επισκεφθούν φέτος την
Ελλάδα, οι οποίοι υποτίθεται ότι θα μας αφήσουν χρήμα με ουρά.
Οι τουρίστες που θα βγουν μερικές ώρες από τα κρουαζερόπλοια για ν’ αγοράσουν αναμνηστικά ή θα έλθουν για διακοπές με ναυλωμένα ξένα αεροσκάφη και θα πληρώσουν για στέγη και διατροφή το 40% αυτού που θα πληρώσει ο Έλληνας.
Και γαμώ το success story Όλγα μου.
Είναι δυνατόν να μην τα ήξεραν όλα αυτά οι ιθύνοντες;
Ασφαλώς και τα ήξεραν, αλλά αδιαφορούν, εξ ου και είναι επικίνδυνοι. Αν
δεν τα ήξεραν και παρ’ όλ’ αυτά συνεχίζουν να τα εφαρμόζουν, είναι
άχρηστοι και δυο φορές επικίνδυνοι.
Σωτήριος Καλαμίτσης
Φίλος του γιατρού Γωγούση