Δευτέρα, Απριλίου 23, 2012

Εκτός τόπου και χρόνου, λες και απευθύνονται σε λαό με μνήμη χρυσόψαρου…(του Χάρρυ Κλυνν)

Ωρύονται οι συγκυβερνώντες Σαμαροβουβουζέλοι…
Θρασείς, υπερφίαλοι, ανόητοι, προκλητικοί…
Εκτός τόπου και χρόνου, λες και απευθύνονται σε λαό με μνήμη χρυσόψαρου…

Πεινάει ο κόσμος ρε βεβυθισμένοι!
Αυτοκτονεί ο κόσμος και είστε εσείς οι ηθικοί αυτουργοί!
Λιποθυμάνε τα παιδιά από την πείνα και η αιτία είστε εσείς!
Λιμοκτονούν οι συνταξιούχοι και οι πατροκτόνοι και οι μητροκτόνοι είστε εσείς!
Εσείς που έχετε υπογράψει την προτεκτορατοποίηση της Ελλάδας και την Βαλκανοποίηση των Ελλήνων!

Η Ελλάδα της αβεβαιότητα, της μελαγχολίας, της κατάθλιψης, της φτώχειας και της απόγνωσης, η Ελλάδα των αστέγων και των συσσιτίων, είναι δικό σας δημιούργημα και για το κακό που κάνατε στην Ελλάδα και στο λαό της, για τη συμφορά και την ανείπωτη θλίψη που προξενήσατε, ανάλογα βαρύ θα είναι και το τίμημα της τιμωρίας που θα εισπράξετε…
Ένα μπουρδε… ένα μπουρδέλο είμαστε
Η «περίπτωση Τσοχατζόπουλου» αποτελεί το αποκορύφωμα της ξεφτίλας του νόθου και διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος της μεταπολίτευσης.
Δηλαδή μόνο ο Άκης ήξερε και κανένας άλλος;
Εν τοιαύτη περιπτώσει κάθε κρατικός αξιωματούχος μπορεί να κλέβει χωρίς να φοβάται ότι κάποιος μπορεί να τον ανακαλύψει…
Εάν πάλι κάποιος ήξερε γιατί δε μιλούσε;
Μήπως πάλι το γνώριζαν οι πάντες και το θεωρούσαν κάτι το φυσιολογικό;

Γάντι ταιριάζει σ’ αυτή την περίπτωση η γνωστή ιαχή των γηπέδων. «ΕΝΑ ΜΠΟΥΡΔΕ… ΕΝΑ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ ΕΙΜΑΣΤΕ!»
Μόνο που στην προκειμένη περίπτωση για χρόνια ολόκληρα άλλος γ@#&%$ και άλλος πλήρωνε!

Πολιτικό μοτίβο το… κράξιμο
Από κράξιμο, σε κράξιμο, από γιούχα σε γιούχα, από ροχάλα σε ροχάλα…
Ο Ευθυμίου παρ’ ολίγο να λυντσαριστεί στο Μαρούσι και ο Βουβουζέλος άκουσε τα εξ’ αμάξης στη Νέα Σμύρνη.

Αυτή τη φορά δεν ήταν οι «Συριζαίοι», αυτή τη φορά ήταν οι «Χρυσαυγήτες», αύριο θα είναι οι «Κουκουέδες», μεθαύριο οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες», αντιμεθαύριο οι «Οικολόγοι», την άλλη οι «γυναικολόγοι» και την παράλλη οι «ηλεκτρολόγοι»
Οι Έλληνες άνεργοι είναι ρε καθίκια, οι πεινασμένοι των συσσιτίων, οι απελπισμένοι επιχειρηματίες, οι καταθλιπτικοί νέοι, οι εξουθενωμένοι συνταξιούχοι…
Αυτοί που με την ψήφο τους θα σας στείλουν για πάντα στο πολιτικό περιθώριο…
Κατ’ αρχήν…
Και στη συνέχεια εκεί που σας αξίζει, στο εδώλιο των δοσίλογων και των καταχραστών του δημοσίου χρήματος…
γράφει ο Χάρρυ Κλυνν


filologos10.wordpress.com 

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More