Τρίτη, Ιουλίου 12, 2022
Σε μια από τις προς Εβραίους επιστολή του, ο Απόστολος Παύλος με
σαφήνεια δίνει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά και τις ιδιότητες, του ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΡΧΙΕΡΕΑ.
«Τοιούτος έπρεπε ημίν Αρχιερεύς, γράφει ο Παύλος προς τους Εβραίους, όσιος, άκακος, αμίαντος, κεχωρισμένος από των αμαρτωλών».
Διαβάζοντας τελευταία το κείμενο και έχοντας, « τρικυμία εν κρανίω», με τα όσα συμβαίνουν γύρω μας, αναρωτήθηκα μη τυχόν και ο ΠΑΥΛΟΣ, αναφερόταν στον δικό μας Αρχιερέα τον κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ και όχι στον ΜΕΓΑΛΟ ΑΡΧΙΕΡΕΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ.
Δεν ήταν έωλη η απορία μου, αυτόματα έκανα συγκρίσεις και όσο προχωρούσα σε αυτή την περιπετειώδη αναζήτηση διεπίστωνα ότι όλα αυτά τα χαρακτηριστικά και ιδιότητες, ταιριάζουν απόλυτα στον κ. ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ μας.
Μακρυά από αυτόν η όποια ιδιοτέλεια και η όποια κακία, γεμάτος αγάπη για τον συνάνθρωπο, πρώτο του μέλημα και φροντίδα του, η βοήθεια σε όλους αυτούς που έχουν ανάγκη.
Συμπάσχει και υποφέρει μαζί τους, μετρά τις ανάγκες τους, προσθέτει και αφαιρεί στο μπλοκάκι του τα έσοδα και έξοδα μιας οικογένειας, διαπιστώνει οτι η προσθαφαίρεση έσόδων-εξόδων είναι ελλειμματική, βαλαντώνει στο κλάμα και αναζητά λύσεις για το πρόβλημα τους.
Κάπου εκει μπερδεύεται, έχει αναστολές, τον προβληματίζει και του δημιουργούνται πολλαπλά άγχη.
« Τόσα έχω να δώσω, σκέπτεται, τόσα έχω να μοιράσω, από τη μια αυτοί οι δικοί μου, οι κολλητοί μου, άνθρωποι δεν είναι και αυτοί, πως να τους αφήσω έτσι, χωρίς δώρα και δεν βολεύονται με λίγα, όλα δικά τους τα θέλουν, άσε που μου το έχουν διαμηνύσει, αν θέλεις να είμαστε φίλοι σου, θα πληρώσεις και από την άλλη όλοι οι υπόλοιποι, τί να διαλέξω ο ταλαίπωρος»;
Αν και άκακος, είναι έξυπνος, βρήκε τη λύση, τους πολλούς τους χορταίνει με λόγια και υποσχέσεις και τους κολλητούς με ΕΥΡΩ, η φιλία τους μετρά περισσότερο.
Όντας και όσιος, ευσεβής και θεοσεβούμενος, προσεύχεται στον ΘΕΟ και γονυπετής ζητά συγχώρεση και άφεση αμαρτιών για τα τυχόν ανομήματά του.
Το ότι πάντα βολεύει τους δικούς του, το θεωρεί θεάρεστη πράξη, θα τα οικονομήσουν αυτοί, λέει στον Θεό και από τα περισσεύματα τους, θα βοηθήσουν και τους αναξιοπαθούντες.
Πώς ΘΕΕ μου να μοιράσω, όχι αυτά που είναι δικά μου και της οικογένειας μου, «πώς τα βρήκα και πώς τα μάζεψα δεν είναι ώρα να τα κουβεντιάσουμε»,
μιλάμε για αυτά που ανήκουν δήθεν στο ΚΡΑΤΟΣ, εγώ είμαι άσπιλος και αμίαντος, τί δουλειά έχω με περίεργα και παράνομα μοιράσματα χρημάτων, είναι Θεέ μου, παράνομο και πράξη αμαρτωλή, να τα δίνω στους φίλους μου και στους δικούς μου;
« το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δυό το πρόσωπο»
δεν κάνω τίποτα άλλο ο ταλαίπωρος, βοηθώ αυτούς που με βοηθούν.
Μη μου πείς ΘΕΕ μου, μα οι άλλοι είναι πιο πολλοί και αυτοί ψηφίζουν.
Άφησε τους αυτούς ΘΕΕ μου, βρήκα τον τρόπο και τους βολεύω, πολλά λόγια, ένα καρβέλι ψωμι και πολλές υποσχέσεις, ξέρεις να στοιχίζουν οι υποσχέσεις;
Όταν θα έλθει η ώρα των υλοποιήσεων, νάσαι σίγουρος πως κάτι θα βρεθει, πανδημία, οικονομική κρίση, Τουρκικός κίνδυνος και τότε λές συγκινημένος,
«η πατρίδα βρίσκεται σε κίνδυνο, προέχει η δημοσιονομική σταθερότητα»,
οι υποσχέσεις μένουν λόγια και εγώ είμαι
«ο μεγάλος πατριώτης και ο υπεύθυνος ηγέτης».
Υπάρχουν ΘΕΕ μου και κάποιοι ιδιοτελείς που επίμονα φωνασκούν και μου ζητούν να αφήσω τον «μουκερέ» και να προκηρύξω εκλογές.
Εσύ θα το έκανες;
Αν σου ζητούσαν οι παρακατιανοί σου, να παραιτηθείς από ΘΕΟΣ και να γίνουν ξανά εκλογές για την θέση του ΘΕΟΥ, θα το έκανες, σίγουρα όχι, έχεις και ένα πλεονέκτημα, είσαι Αιώνιος, εγώ όμως βρίσκω πιο γήινες δικαιολογίες, έχω τους ΤΟΥΡΚΟΥΣ, αν και αλλόθρησκοι, καλά να είναι οι άνθρωποι, τους βάζω μπροστά και γλυτώνω τα δύσκολα.
«Ποιός θα σας γλυτώσει από τους ΤΟΥΡΚΟΥΣ τους λέω, μόνο εγώ μπορώ να τους κουμαντάρω, μόνο εγώ μπορώ να συμφωνήσω μαζι τους, δεν ζητούν και πολλά, τους δίνεις κάτι και ηρεμούν, πέτρες και θάλασσες ζητούν, δόξα το ΘΕΟ μας περισσεύουν».
Βέβαιος είμαι ΘΕΕ μου, ότι όταν έλθει η ώρα θα με βάλεις να καθίσω δίπλα σου, ομολογώ ότι σε καμιά περίπτωση δεν θα διεκδικήσω τη θέση σου, κάποιο μικρό αξίωμα σίγουρα θα υπάρχει και για μένα, «κεχωρισμένος των αμαρτωλών» είμαι ΘΕΕ μου, κάτι δεν πρέπει να πάρω και εγώ;
ΤΟΙΟΥΤΟΣ ΕΠΡΕΠΕ ΗΜΙΝ ΑΡΧΙΕΡΕΥΣ φίλοι μου συμπατριώτες και αυτόν έχουμε.
Παρασκευάς Γιάννης
Ρόδος,
Ετικέτες: 
