Πίσω στο Θα ύστερα απο τέσσερεις μέρες στην Αθήνα. Δεν την πάω πολύ την Αθήνα και δεν θα την πήγαινα καθόλου αν δεν ήταν για τα ταβερνάκια και τα κουτούκια της, το καλό κρασί.
Εκτός απο τις επισκέψεις μου σε όσα πρόλαβα απο τα παραπάνω (μόνο τρία, δυστυχώς) μπόρεσα να επισκεφτώ για άλλη μια φορά το μουσείο της Ακρόπολης και ν’ άφησω για δυο τρεις ώρες να με πάρουν μαζί τους όνειρα κι οράματα εξαίσια.
Μα να μην πολυλογώ…
Μαζί με όλα τ’ άλλα πήγα για άλλη μια φορά να θαυμάσω την πίσω όψη των Καρυάτιδων.
Μου είχε πάρει καιρό για να συνειδητοποιήσω το ολοφάνερο, πως όσο δηλαδή ήταν στην θέση τους στο Ερέχθειο δεν τις είχα δει απο πίσω – μια πίσω όψη εξ ίσου πανέμορφη, αν όχι και πιο όμορφη απο την μπροστινή, με τις περίτεχνες πτυχώσεις κι εκείνες τις καταπληκτικές κομμώσεις που στάθηκα και τις χάζεψα με θαυμασμό και ζήλια…
Κάποια φίλη μούκανε πλάκα κι είχε δίκιο -πριν σαράντα χρόνια θα μπορούσα να έχω μιμηθεί κάποιαν απ’ αυτές. Τώρα πια το μαλλί δεν φτάνει.
pavlidiscartoons.com - Jan 26, 2016