Παρασκευή, Αυγούστου 28, 2015
Αύγουστος 2015. Κάθομαι στο Coco-Mat στρώμα μου, φτιαγμένο από φυσικό καουτσούκ, κέλυφος καρύδας και φύκια, στο μικροσκοπικό μας σπίτι στην Τήνο. Κοιτάω το Φίφη, το μαραγκό, που δίνει οδηγίες στον εικοσάχρονο γιο του. Ο Φίφης, ντόπιος νησιώτης, έχει πυκνά φρύδια και μιλά με τη σιγουριά που του δίνουν χρόνια εμπειρίας.
Πιάνω το γκαζάκι από το πλακοστρωμένο πάτωμα, βρίσκω τα σπίρτα στη τσάντα μου, και πάω στο μπάνιο να γεμίσω το μπρίκι με νερό. Ο Φίφης σιγοπίνει ηδονικά το καφεδάκι από το ποτήρι και ανάβει τσιγάρο.
Είμαι ενθουσιασμένη με τα καινούργια άσπρα ντουλάπια κουζίνας! Το μπάνιο μας έχει ήδη τελειώσει και σύντομα θα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και τη κουζίνα στο 25 τετραγωνικών μέτρων πετρόχτιστο σπίτι μας που αγναντεύει τη Μεσόγειο.
Πριν και μετά φωτογραφίες του μικροσκοπικού σπιτιού στην Τήνο
Τον Ιούνιο ο Έλληνας σύζυγό μου, ο Γιώργος, και 'γω πουλήσαμε το 171τμ διαμέρισμά μας σε μια Cohousing κοινότητα στο Κέιμπριτζ Μασαχουσετης, που είχαμε βοηθήσει να χτιστεί 17 χρόνια νωρίτερα. Η μετακόμιση συνεπαγόταν και πακετάρισμα περίπου 3 τόνων συσσωρευμένων υλικών αγαθών που μπήκαν σε μια αποθήκη στη πολιτεία Νιού ΧάμσαΪρ.
Η Ελληνική οικονομική κρίση κυριαρχούσε στα νέα. Ο Γιώργος είχε πάρει μαζί του 4000 δολάρια ΗΠΑ, σε εκατονταδόλαρα από την τράπεζα, και τα έκρυψε σε μια ζώνη, για να μπορέσει να πληρώσει τους εργάτες. Ο περιορισμός των 60 ευρώ την ημέρα* από τα ΑΤΜ, θα δυσκόλευε το τελείωμα του σπιτιού μας.
Ο Γιώργος τόσο ανυπόμονος, όπως κι' εγώ να ξεκινήσουμε τη καινούργια μας ζωή, άρπαξε την ευκαιρία της μετακόμισης στο μικροσκοπικό σπιτάκι που είχε κληρονομήσει στις Κυκλάδες. Είχαμε παντρευτεί στο νησί και ο γιος μας είχε βαπτιστεί εκεί. Μετά από περισσότερα από 30 χρόνια έγγαμου βίου μαζί, θα μπορούσαμε επιτέλους να είμαστε πιο αυθόρμητοι, πιο ξέγνοιαστοι. Ποθούσαμε ένα πιο απλό τρόπο ζωής, και ελπίζαμε να τον βρούμε στο μικρό ψαράδικο χωριό του Πανόρμου.
Ο ρυθμός του καλοκαιριού μας φάνηκε πιο αργός φέτος. Οι τουρίστες, στη πλειοψηφία τους Γάλλοι, δεν ήταν αρκετοί να γεμίσουν τις ταβέρνες και τα δωμάτια στο χωριό. Πολλά από τα είδη διατροφής ήταν ντόπια και οι τιμές μειωμένες, σε προ-ευρώ επίπεδα. Η οικονομική κρίση έφερε μαζί της και αξίες ριζωμένες σε ένα πιο απλό τρόπο ζωής. Όπως οι ντόπιοι που συναντούσαμε, ο Γιώργος και εγώ θα μαθαίναμε να είμαστε ευχαριστημένοι με ό,τι δίνεται δωρεάν και είναι προσιτό σε όλους - τη θάλασσα, τον ήλιο, τους ανθρώπους.Σαν συγγραφέας, η μόνη μου ανάγκη ήταν ένα δωμάτιο με θέα, και ένα κομμάτι απερίσπαστου χρόνου. Στα 53 μου, λαχταρούσα υγιεινό και νόστιμο φαγητό, κρυστάλλινο νερό πηγής, και τη θάλασσα για κολύμπι και άσκηση. Μια τέντα θα μου έδινε λίγο σκιά το πρωί στη βεράντα, για να μπορώ να διαλογίζομαι και να βλέπω κάθε πρωί την ανατολή πίσω από το νησάκι του Πλανήτη.
Δωμάτιο με θέα στην Τήνο
Το "μετά" ήταν το αποτέλεσμα διαφόρων συγκυριών (το "πριν" μας ήταν ο δύσκολος δυτικός τρόπος ζωής.) Όπως ανακαλύψαμε, αυτά που παρατήσαμε μας έφεραν πιο κοντά στην ευτυχία. Οι ντόπιοι της Τήνου με δίδαξαν ότι το λιγότερο είναι στην ουσία, πιο πολύ. Η ευχαρίστηση είναι δωρεάν, οι σχέσεις μετράνε, και η τοποθεσία είναι το παν!
*Όπως μάθαμε αργότερα αυτό το μέτρο δεν ίσχυε σε τραπεζικούς λογαριασμούς εξωτερικού.
"Το Ταξίδι μου μέσα από Πόλεμο και Ειρήνη", το πρώτο της βιβλίο με τις αυτοβιογραφικές της σημειώσεις, μέρος της τριλογίας Pathfinder Trilogy, θα εκδοθεί από τον εκδοτικό οίκο Mosaic Press την 1η Μαρτίου 2016.
Melissa Burch
πηγή:ΗuffingtonΡost
Ετικέτες: 
