Χθες, κυβερνητικός βουλευτής -απ' αυτούς τους ''ναι σε όλα''- έκανε το μπανάκι του σε τοπική παραλία πλάϊ-πλάϊ με τους υπόλοιπους κοινούς θνητούς.
Βέβαια, κανείς δεν τον πλησίασε ούτε για καλημέρα,
..αλλά και κανείς δεν του πέταγε πέτρες, ή έστω βοτσαλάκια!
Ο συγκεκριμένος βουλευτής δεν είναι απ' τους χειρότερους του κοινοβουλίου, είναι όμως σίγουρα απ' αυτούς που δεν πρόκειται να ξαναδούν βουλευτική έδρα,
..και για αυτό και εν γνώσει του ψήφισε προκειμένου να διατηρήσει την καρεκλίτσα του, όλα όσα είναι δυνατόν να καταστρέψουν τις ζωές αυτών που δίπλα τους χθες έκανε το μπανάκι του ανενόχλητος!
Το blog παρατηρούσε το φαινόμενο και είχε πέσει σε βαθειά περισυλλογή:
Είναι άραγε ο έμφυτος χαρακτήρας ενός καλοκάγαθου λαού;
Ή μήπως είναι η απέραντη ηλιθιότητα;
Μήπως είναι ο ραγιαδισμός τού: ''εγώ ρε φίλε θα βγάλω το φίδι απ' την τρύπα;''
Ή μήπως είναι ο ωχαδελφισμός κι ο βολεψακισμός ''πού να χαλάω τώρα τη ζαχαρένια μου και τις διακοπές μου για να τσακωθώ με τον παλιομ@λάκα!''
Μήπως πάλι είναι ο φόβος;
Θα πείτε: και το blog τί έκανε; Το blog πλησίασε σε απόσταση που ό,τι κι αν έλεγε θα ακουγόταν και από τους τριγύρω και είπε στον γνωστό του (είπαμε: λόγω του προηγούμενου αμαρτωλού κομματικού του παρελθόντος) βουλευτή: '' Μήτσο, τα εγκλήματα που κάνετε θα τα πληρώσουμε όλοι, αλλά θα τα πληρώσετε κι εσείς χειρότερα! Καλό δεκαπενταύγουστο!'' Και ο Μήτσος αποχώρησε σιγά-σιγά εν μέσω μουρμουρητών απ' τους λουόμενους.
Δεν σκίσαμε βέβαια και κανένα καλσόν, αλλά κάτι δείξαμε..
Υπάρχει μία διάχυτη οργή στην κοινωνία, ένα σώσιμο της υπομονής και της ανεκτικότητας,
..που όμως δεν φαίνεται πουθενά!
Οργή βουβή, που δεν προσφέρει τίποτα παρά μίσος κι αδιέξοδο σ' αυτούς που την κουβαλάνε.
Για να πιάσει τόπο, να γίνει χρήσιμη, πρέπει να γίνει ορατή, να καταδειχτεί!
Το blog δεν ξέρει τί χρειάζεται για να γίνει αυτό.
Κάποιοι ''μπροστάρηδες'' ξεσηκωτές;
Ένας ηγέτης;
Το ''τυχαίο γεγονός'' που θα γίνει η θρυαλίδα;
Μήπως χρειάζονται κι άλλα σκληρότερα μέτρα;(!!!)
Πάντως όμως κάτι πρέπει να γίνει..
Πρέπει να δείξουμε την αντίθεσή μας..
Και την οργή μας!..
Βέβαια, κανείς δεν τον πλησίασε ούτε για καλημέρα,
..αλλά και κανείς δεν του πέταγε πέτρες, ή έστω βοτσαλάκια!
Ο συγκεκριμένος βουλευτής δεν είναι απ' τους χειρότερους του κοινοβουλίου, είναι όμως σίγουρα απ' αυτούς που δεν πρόκειται να ξαναδούν βουλευτική έδρα,
..και για αυτό και εν γνώσει του ψήφισε προκειμένου να διατηρήσει την καρεκλίτσα του, όλα όσα είναι δυνατόν να καταστρέψουν τις ζωές αυτών που δίπλα τους χθες έκανε το μπανάκι του ανενόχλητος!
Το blog παρατηρούσε το φαινόμενο και είχε πέσει σε βαθειά περισυλλογή:
Είναι άραγε ο έμφυτος χαρακτήρας ενός καλοκάγαθου λαού;
Ή μήπως είναι η απέραντη ηλιθιότητα;
Μήπως είναι ο ραγιαδισμός τού: ''εγώ ρε φίλε θα βγάλω το φίδι απ' την τρύπα;''
Ή μήπως είναι ο ωχαδελφισμός κι ο βολεψακισμός ''πού να χαλάω τώρα τη ζαχαρένια μου και τις διακοπές μου για να τσακωθώ με τον παλιομ@λάκα!''
Μήπως πάλι είναι ο φόβος;
Θα πείτε: και το blog τί έκανε; Το blog πλησίασε σε απόσταση που ό,τι κι αν έλεγε θα ακουγόταν και από τους τριγύρω και είπε στον γνωστό του (είπαμε: λόγω του προηγούμενου αμαρτωλού κομματικού του παρελθόντος) βουλευτή: '' Μήτσο, τα εγκλήματα που κάνετε θα τα πληρώσουμε όλοι, αλλά θα τα πληρώσετε κι εσείς χειρότερα! Καλό δεκαπενταύγουστο!'' Και ο Μήτσος αποχώρησε σιγά-σιγά εν μέσω μουρμουρητών απ' τους λουόμενους.
Δεν σκίσαμε βέβαια και κανένα καλσόν, αλλά κάτι δείξαμε..
Υπάρχει μία διάχυτη οργή στην κοινωνία, ένα σώσιμο της υπομονής και της ανεκτικότητας,
..που όμως δεν φαίνεται πουθενά!
Οργή βουβή, που δεν προσφέρει τίποτα παρά μίσος κι αδιέξοδο σ' αυτούς που την κουβαλάνε.
Για να πιάσει τόπο, να γίνει χρήσιμη, πρέπει να γίνει ορατή, να καταδειχτεί!
Το blog δεν ξέρει τί χρειάζεται για να γίνει αυτό.
Κάποιοι ''μπροστάρηδες'' ξεσηκωτές;
Ένας ηγέτης;
Το ''τυχαίο γεγονός'' που θα γίνει η θρυαλίδα;
Μήπως χρειάζονται κι άλλα σκληρότερα μέτρα;(!!!)
Πάντως όμως κάτι πρέπει να γίνει..
Πρέπει να δείξουμε την αντίθεσή μας..
Και την οργή μας!..