Ναι, αλλά προς τα πού;.. Του Κώστα Μαντατοφόρου

     Όλοι (οι περισσότεροι) φαίνεται πως συμφωνούμε ότι πρέπει να φύγουμε απ' τον τάχα μονόδρομο των μνημονίων που οι δωσιλογικές κυβερνήσεις μαριονετών επιβάλλουν στην χώρα, και να γυρίσουμε πίσω.

     Πίσω. Μάλιστα. Αλλά πού;

     Στην προηγούμενη δεκαετία του 2000;  Την δεκαετία της επίπλαστης ευφορίας, του υπερδανεισμού κράτους και πολιτών, της ανελαστικής μάστιγας του ευρώ,
     ..των οργίων των χαριστικών αναθέσεων των Ολυμπιακών έργων,
     ..της γιγάντωσης και της επικράτησης της 4ης εξουσίας των μηντιαρχών;

     Ή μήπως στην δεκαετία του 1990, του Πολιτικοανοιξιάτικου αίσχους,
     ..των μιζαρισμένων ψευτοεξοπλισμών, της πλήρους αδιαφάνειας και ηθικής κατάπτωσης με την πλήρη στήριξη και αρωγή του πραγματικού πρωτεργάτη της καταστροφής του κιτρινιάρη ''εκσυγχρονιστή''-πρωθυπουργού,
     ..την κορύφωση της δικτατορίας του life-style,
     ..της επικράτησης των νέων ''τζακιών'' των αγράμματων λαμογιών της προηγηθείσας δεκαετίας;

     Στην πιό παλιά δεκαετία του 1980, του Μεγάλου Τυχοδιώκτη, των πρασινοφρουρών και των pumpers, του: ''έξω απ' την ΕΟΚ που παραμένουμε'',
     ..των γαλάζιων ψηφοδελτίων για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας,
     ..του πρωθυποργού-fax  του Harefield και της Δήμητρας με τους είκοσι υπουργούς συνοδεία;

     Στην ακόμα πιό παλιά δεκαετία του 1970, που η μισή πέρασε στον γύψο και η άλλη μισή κυνηγώντας ''σταγονίδια'',
     ..και με τον ζιβαγγοφόρο λαϊκιστή να προσπαθεί να βάζει εμπόδια για το δικό του όφελος σε κάθε προσπάθεια εκσυγχρονισμού του κράτους;

     Ή ακόμα στην δεκαετία του 1960, του: ''ποιός κυβερνά αυτόν τον τόπο;'',  της μετανάστευσης, του ΑΣΠΙΔΑ και του ΙΔΕΑ;

     Για να μην πάμε σε πιό παλιές ακόμα δεκαετίες που θα συναντήσουμε εμφύλιους, ξερονήσια και πολέμους..

     Σε ποιά απ' αυτές τις δεκαετίες θα θέλαμε άραγε να γυρίσουμε;
     Υπάρχει κάποια που να μην πλήγωσε αυτόν τον τόπο;
     Που να ήταν μακάρια και εποικοδομητική;
     Όλες είχαν μέσα τους το σπέρμα της καταστροφής,
     ..με αποκορύφωμα τις τρείς τελευταίες, που ήταν η ίδια η καταστροφή!

     Να φύγουμε από τα μνημόνια και τους κυβερνο-τοκογλύφους, ναί!
     Αλλά προς τα εμπρός!
     Σε μιά κοινωνία και μιά χώρα εντελώς καινούργια.

     Το μόνο κακό είναι πως για όλα αυτά χρειάζεται και ένας άλλος, καινούργιος λαός!
     Ο παλιός του 22+8+6%, δεν κάνει!
     Δυστυχώς!..

    

Κώστας Μαντατοφόρος
Σάββατο, 31 Μαΐου 2014
Ουδέν Σχόλιον 

Ετικέτες: ΑΠΟΨΕΙΣ,ΓΝΩΜΕΣ,ΕΛΛΑΔΑ,ΚΟΙΝΩΝΙΑ,ΠΟΛΙΤΙΚΗ