Αγαπητέ Πιτσιρίκο,
Μόλις πληροφορήθηκα την παραίτηση του Νοτιοκορεάτη πρωθυπουργού, λόγω του τραγικού ναυάγιου και ένιωσα τυχερός. Τυχερός που δεν ζω σε μια χώρα με πρωθυπουργούς αδύναμους, μυγιάγγιχτους, υπερευαίσθητους, πολιτικούς νάνους. Που παραιτούνται για ψύλλου πήδημα, μόνο και μόνο για τετρακόσιους νεκρούς (σημείωση του πιτσιρίκου: οι νεκροί είναι 187, οι αγνοούμενοι δεκάδες). Χωρίς την παλληκαριά, την μαγκιά καλύτερα, να κάτσουν στο πόστο τους, να φτάσουν το μαχαίρι μέχρι το κόκκαλο!
Και θυμήθηκα πριν 14 χρόνια κάποιο ανάλογο γεγονός εδώ σε μας. Τότε που πνίγηκαν 80 άνθρωποι νομίζω (σημείωση του πιτσιρίκου: ήταν 81). Όμως εδώ, όσο και να επιθυμούν κάποιοι, δεν γίνεται της Κορέας . Εδώ είναι Ελλάδα. Εδώ το τιμόνι της χώρας το κρατάνε μάγκες, άντρακλες, χωρίς ψευτοευαισθησίες και τέτοια γυναικουλίστικα .
Και δοξάζω τον Θεό που μας φύλαξε και το αρμόδιο υπουργείο τότε διηύθυνε άνδρας Ολύμπιου αναστήματος . Ένας πολιτικός γίγας. Που δεν υποχώρησε, δεν λιποτάκτησε. Παρέμεινε στην θέση του για να φτάσει επιτέλους το μαχαίρι στο κόκκαλο.
Βέβαια, το μαχαίρι δεν θα ήταν ιδιαίτερα ακονισμένο και νομίζω πως δεν διαπέρασε ούτε το δέρμα. Αλλά αυτό που μετράει είναι η λεβέντικη στάση του ανδρός
Η δε πατρίδα δεν είναι αχάριστη. Τον αντάμειψε. Διέκρινε τα προσόντα, την λαμπερή ηθική του, τις ιδιαίτερες κλίσεις του και του ανέθεσε άλλη ύψιστη εθνική αποστολή.
Του εξευμενισμού κάποιων εκατοντάδων χιλιάδων αγροίκων, ημίτρελλων, που αντιδρούσαν στην σωτηρία της πατρίδος που απλόχερα και ανιδιοτελώς μας προσέφεραν οι ξένοι φίλοι μας.
Και εκεί ο γίγας έκανε πάλι το θαύμα του. Χρησιμοποίησε με μεγάλη μαεστρία κάθε πρόσφορο μέσο, χημικό , μηχανικό, ψυχολογικό, ιατρικό, νοσοκομειακό, με ιδιαίτερη επιμέλεια και φαντασία. Και πράγματι μετά από σκληρές μάχες μηνών αυτοί οι απροσάρμοστοι συνετίστηκαν. Τύχη αγαθή στις χώρες που διαθέτουν άνδρες τέτοιου βεληνεκούς .
Και λόγω του βεληνεκούς, που έχει πια πλανητική εμβέλεια, η πατρίδα εχάρισε άκουσα στην ανθρωπότητα αυτόν τον θησαυρό, σε κάποιον παγκόσμιο οργανισμό, από όπου με την ίδια σοφία, την ίδια ηθική θα υπηρετήσει όχι τον πλανήτη, αλλά ολόκληρο το σύμπαν.
(Αγαπητέ φίλε, ο «γίγας» ήταν και υποψήφιος δήμαρχος της Αθήνας μετά το ναυάγιο. Δεν εξελέγη τότε αλλά, στη συνέχεια, οι υπέροχοι πολίτες της Αθήνας τον εξέλεξαν ξανά βουλευτή. Αλλά στην Νότια Κορέα δεν παραιτήθηκε ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας· παραιτήθηκε ο πρωθυπουργός της χώρας. Μάλλον ξεχάσατε τον τότε «γίγαντα» πρωθυπουργό στην Ελλάδα, ο οποίος τώρα διεκδικεί ξανά ρόλο στην πολιτική ζωή του τόπου -μέσω του συνδυασμού ενός παιδιού που τότε το είχαν για τα θελήματα-, αν και ήταν ο πρωθυπουργός που «μαγείρεψε» το χρέος με την Goldman Sachs, ανοίγοντας τον δρόμο για την χρεοκοπία και την διάλυση της χώρας. Να είστε καλά.)
pitsirikos
27 Απρ, ’14
Μόλις πληροφορήθηκα την παραίτηση του Νοτιοκορεάτη πρωθυπουργού, λόγω του τραγικού ναυάγιου και ένιωσα τυχερός. Τυχερός που δεν ζω σε μια χώρα με πρωθυπουργούς αδύναμους, μυγιάγγιχτους, υπερευαίσθητους, πολιτικούς νάνους. Που παραιτούνται για ψύλλου πήδημα, μόνο και μόνο για τετρακόσιους νεκρούς (σημείωση του πιτσιρίκου: οι νεκροί είναι 187, οι αγνοούμενοι δεκάδες). Χωρίς την παλληκαριά, την μαγκιά καλύτερα, να κάτσουν στο πόστο τους, να φτάσουν το μαχαίρι μέχρι το κόκκαλο!
Και θυμήθηκα πριν 14 χρόνια κάποιο ανάλογο γεγονός εδώ σε μας. Τότε που πνίγηκαν 80 άνθρωποι νομίζω (σημείωση του πιτσιρίκου: ήταν 81). Όμως εδώ, όσο και να επιθυμούν κάποιοι, δεν γίνεται της Κορέας . Εδώ είναι Ελλάδα. Εδώ το τιμόνι της χώρας το κρατάνε μάγκες, άντρακλες, χωρίς ψευτοευαισθησίες και τέτοια γυναικουλίστικα .
Και δοξάζω τον Θεό που μας φύλαξε και το αρμόδιο υπουργείο τότε διηύθυνε άνδρας Ολύμπιου αναστήματος . Ένας πολιτικός γίγας. Που δεν υποχώρησε, δεν λιποτάκτησε. Παρέμεινε στην θέση του για να φτάσει επιτέλους το μαχαίρι στο κόκκαλο.
Βέβαια, το μαχαίρι δεν θα ήταν ιδιαίτερα ακονισμένο και νομίζω πως δεν διαπέρασε ούτε το δέρμα. Αλλά αυτό που μετράει είναι η λεβέντικη στάση του ανδρός
Η δε πατρίδα δεν είναι αχάριστη. Τον αντάμειψε. Διέκρινε τα προσόντα, την λαμπερή ηθική του, τις ιδιαίτερες κλίσεις του και του ανέθεσε άλλη ύψιστη εθνική αποστολή.
Του εξευμενισμού κάποιων εκατοντάδων χιλιάδων αγροίκων, ημίτρελλων, που αντιδρούσαν στην σωτηρία της πατρίδος που απλόχερα και ανιδιοτελώς μας προσέφεραν οι ξένοι φίλοι μας.
Και εκεί ο γίγας έκανε πάλι το θαύμα του. Χρησιμοποίησε με μεγάλη μαεστρία κάθε πρόσφορο μέσο, χημικό , μηχανικό, ψυχολογικό, ιατρικό, νοσοκομειακό, με ιδιαίτερη επιμέλεια και φαντασία. Και πράγματι μετά από σκληρές μάχες μηνών αυτοί οι απροσάρμοστοι συνετίστηκαν. Τύχη αγαθή στις χώρες που διαθέτουν άνδρες τέτοιου βεληνεκούς .
Και λόγω του βεληνεκούς, που έχει πια πλανητική εμβέλεια, η πατρίδα εχάρισε άκουσα στην ανθρωπότητα αυτόν τον θησαυρό, σε κάποιον παγκόσμιο οργανισμό, από όπου με την ίδια σοφία, την ίδια ηθική θα υπηρετήσει όχι τον πλανήτη, αλλά ολόκληρο το σύμπαν.
(Αγαπητέ φίλε, ο «γίγας» ήταν και υποψήφιος δήμαρχος της Αθήνας μετά το ναυάγιο. Δεν εξελέγη τότε αλλά, στη συνέχεια, οι υπέροχοι πολίτες της Αθήνας τον εξέλεξαν ξανά βουλευτή. Αλλά στην Νότια Κορέα δεν παραιτήθηκε ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας· παραιτήθηκε ο πρωθυπουργός της χώρας. Μάλλον ξεχάσατε τον τότε «γίγαντα» πρωθυπουργό στην Ελλάδα, ο οποίος τώρα διεκδικεί ξανά ρόλο στην πολιτική ζωή του τόπου -μέσω του συνδυασμού ενός παιδιού που τότε το είχαν για τα θελήματα-, αν και ήταν ο πρωθυπουργός που «μαγείρεψε» το χρέος με την Goldman Sachs, ανοίγοντας τον δρόμο για την χρεοκοπία και την διάλυση της χώρας. Να είστε καλά.)
pitsirikos
27 Απρ, ’14