Σάββατο, Μαρτίου 29, 2014

Σε «σούπερ μάρκετ» μετατρέπονται τα ιδιωτικά σχολεία - Τέλος εποχής - Η γνώση στα ράφια ενός σούπερ μάρκετ


Μέσω του νομοσχεδίου, που εντάσσεται στο πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης, επιχειρείται ουσιαστικά η κατάργηση του άρθρου 16, θεμελιώδους άρθρου του Συντάγματός, με το οποίο ορίζεται ότι η εκπαίδευση είναι δημόσιο κοινωνικό αγαθό και η λειτουργία των ιδιωτικών σχολείων καθώς και των εργασιακών σχέσεων των ιδιωτικών εκπαιδευτικών διέπονται από ειδικούς νόμους.

Σημειώνεται πως αναμένεται και η οριστική απόφαση του ΣτΕ (τα ασφαλιστικά μέτρα ήδη είχαν αναστείλει την εφαρμογή της) για τη νομιμότητα της εγκυκλίου Αρβανιτόπουλου που εκδόθηκε το καλοκαίρι του 2013 και προβλέπει απελευθέρωση απολύσεων χωρίς υπηρεσιακά συμβούλια. Ουσιαστικά μέσα από το νομοσχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση επιχειρεί να υλοποιήσει ό,τι δεν μπόρεσε ο υπουργός Παιδείας το καλοκαίρι του 2013.

Το εν λόγω νομοσχέδιο προβλέπει την κατάργηση του άρθρου 30 και 33 του ν. 682/1977 «Περί Ιδιωτικών σχολείων Γενικής Εκπαιδεύσεως και Σχολικών Οικοτροφείων» και της παραγράφου 1 του άρθρου 11 του ν. 1351/1983 «Εισαγωγή σπουδαστών στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και άλλες διατάξεις».

Όπως επισημαίνουν σε ανακοίνωσή τους οι εκπαιδευτικοί του Συλλόγου Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Βόρειας Ελλάδας «με βάση την τροπολογία αυτή οι απολύσεις πλέον θα μπορούν να γίνονται καθ’ όλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, οποτεδήποτε, και χωρίς την προηγούμενη κρίση Υπηρεσιακού Συμβουλίου που εξετάζει τη νομιμότητα της καταγγελίας. Μόνο όριο θα αποτελεί το μηνιαίο ποσοστό που προβλέπεται από την εργατική νομοθεσία για τις επιχειρήσεις».

«Μέσω αυτής της ρύθμισης ένα ιδιωτικό σχολείο θα μπορέσει να αντικαταστήσει πλήρως το προσωπικό του μέσα σε λιγότερο από 1,5 χρόνο. Ακόμη, προβλέπεται ελαχιστοποίηση του ποσού της αποζημίωσης σε περίπτωση απόλυσης», αναφέρουν και καταλήγουν: «Ουσιαστικά, δηλαδή, μέσω της ολικής αποδόμησης του εργασιακού καθεστώτος των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, επιχειρείται η άρση της εποπτείας της Πολιτείας στα ιδιωτικά σχολεία και η παράδοση της εκπαίδευσης στην αγοραία λογική του «εκπαιδευτικού προϊόντος»: Όποιος έχει την οικονομική δυνατότητα θα αγοράζει εύκολα απολυτήρια από τα ανεξέλεγκτα ιδιωτικά σχολεία, ενώ όποιος δεν έχει θα μένει μπαίνει στην ουρά του κόπου και της εντιμότητας. Αυτή την κοινωνία οραματίζεται το Υπουργείο Παιδείας».

Με την εποπτεία της ιδιωτικής εκπαίδευσης στο Υπουργείο Εργασίας, οι εκπαιδευτικοί μετατρέπονται σε ιδιωτικοί υπάλληλοι:
  • Πλέον οι καταγγελίες σύμβασης θα γίνονται αναιτιολόγητα και μαζικά και καθ’ όλη τη διάρκεια του σχολικού έτους, με μόνο όριο τα όσα προβλέπονται για τον ευρύτερο ιδιωτικό τομέα (6 εργαζόμενοι το μήνα για επιχειρήσεις έως 150 απασχολούμενων, το 5% των εργαζόμενων για μεγαλύτερες επιχειρήσεις). Υπενθυμίζουμε ότι Τρόικα και Κυβέρνηση συζητούν την πλήρη απελευθέρωση του ορίου των απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα. Υπολογίζεται ότι ένα ιδιωτικό σχολείο θα μπορέσει να ανανεώσει το σύνολο σχεδόν του προσωπικού του σε λιγότερο από 18 μήνες.
  • Ελαχιστοποιείται το ποσό της αποζημίωσης
  • Οι καταγγελίες σύμβασης δεν θα ελέγχονται, πλέον, από τα υπηρεσιακά συμβούλια (ΠΥΣΠΕ/ΠΥΣΔΕ/ΚΥΣΠΕ/ΚΥΣΔΕ).
  • Όλες οι πτυχές της σχολικής ζωής και της εργασιακής κατάστασης των ιδιωτικών εκπαιδευτικών παύουν ουσιαστικά να εποπτεύονται από το κράτος. Βαθμοί, εξετάσεις, μισθολογικές καταστάσεις των εκπαιδευτικών, καταγγελίες σύμβασης δεν θα ελέγχονται πια από κανέναν, παρά μόνο από το σχολάρχη, γεγονός που θα προκαλέσει γιγάντωση της ανομίας στα ιδιωτικά σχολεία.
  • Καταργούνται όλες οι συμβάσεις εργασίας και αντικαθίστανται από ατομικές. Είναι εύκολα αντιληπτό ότι με την απειλή της απόλυσης οι εργοδότες θα μπορούν κάθε χρόνο να επιβάλουν νέες συμβάσεις με χειρότερους όρους εργασίας.

Επιπλέον ως ιδιωτικοί υπάλληλοι είναι πιθανό οι εκπαιδευτικοί να βρεθούν αντιμέτωποι στο μέλλον με τα ακόλουθα:
  • Η προϋπηρεσία τους στα ιδιωτικά σχολεία να μην αναγνωρίζεται ως εκπαιδευτική προϋπηρεσία, επομένως δεν θα έχουν τη δυνατότητα να τη χρησιμοποιήσουμε για να αιτηθούμε διορισμό ως αναπληρωτές, ή για το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ.
  • Ενδέχεται επίσης να καταργηθούν οι άδειες που ως εκπαιδευτικοί λαμβάνουμε (άδειες μητρότητας, εκπαιδευτικές άδειες κλπ) και περιοριζόμαστε σε όσα προβλέπει το ΙΚΑ.
  • Μείωση του μισθολογικού καθεστώτος που ισχύει για τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς και εξομοίωση του μισθού με τον κατώτατο μισθό του ιδιωτικού τομέα (586 μικτές αποδοχές).  
Κατρούγκαλος: Ένα διπλό θεσμικό ατόπημα

«Η υπό συζήτηση νομοθετική πρόταση για την πλήρη εμπορευματοποίηση της ιδιωτικής παιδείας δεν καταργεί απλώς τους νόμους του Γεωργίου Ράλλη και του Απόστολου Κακλαμάνη που ρυθμίζουν έως σήμερα την εποπτεία του κράτους επί των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων.  Αντιστρατεύεται και υπονομεύει ευθέως τη ρύθμιση του άρθρου 16 παρ. 8 του Συντάγματος, που επιβάλλει στο κράτος με ειδικό νόμο να ρυθμίζει την υπηρεσιακή κατάσταση του διδακτικού προσωπικού τους», αναφέρει ο Συνταγματολόγος και Καθηγητής Δημοσίου Δικαίου στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης Γιώργος Κατρούγκαλος και προσθέτει:

«Κατά την πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, οι διατάξεις αυτές δεν προορίζονται να εξυπηρετήσουν τα συντεχνιακά συμφέροντα των ιδιωτικών εκπαιδευτικών. Αντιθέτως, «αποσκοπούν στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος της εκπαίδευσης για το λόγο ότι εξασφαλίζουν στους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς λειτουργούς σταθερές, κατά το δυνατόν, συνθήκες εργασίας, ώστε να μπορούν απερίσπαστοι να εκτελούν τα καθήκοντά τους για την αποτελεσματικότερη εκπλήρωση του σκοπού της παιδείας, ο οποίος έχει αναχθεί σε συνταγματικό σκοπό δημοσίου συμφέροντος.» (ΣτΕ, 622/2010 επταμ., βλ. και ΣτΕ 1998-9/2001 επταμ., 2495/2002, 2376/1988 Ολομ., 1671/1980, πρβλ. ΑΠ 864/76).

Την κρίση του ανώτατου διοικητικού δικαστηρίου επιχειρεί να προκαταλάβει η απαράδεκτη νομοθετική πρόταση, δεδομένου ότι εκκρεμεί ενώπιον του αίτηση ακύρωσης της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών κατά εγκυκλίου του Υπουργείου Παιδείας που για πρώτη φορά προσπάθησε, λάθρα, το καλοκαίρι να καταργήσει τους νόμους Ράλλη και Κακλαμάνη. (Η εφαρμογή της εγκυκλίου έχει ήδη αποκλειστεί με απόφαση αναστολής του δικαστηρίου). Πρόκειται, συνεπώς, για διπλό θεσμικό ατόπημα: η αντισυνταγματικότητα της διάταξης συνοδεύεται από χλευασμό στη δικαιοσύνη, ενώπιον της οποίας εκκρεμοδικεί η υπόθεση.

Πάνω από όλα, όμως, η Κυβέρνηση αντιμετωπίζει την παιδεία όχι ως κοινωνικό, δημόσιο αγαθό αλλά  ως απλό εμπόρευμα. Αναιρεί τους ίδιους τους νόμους που τα ίδια τα κόμματα που την αποτελούν είχαν ψηφίσει, υποκύπτοντας στα κελεύσματα των πλέον αντιδραστικών κύκλων των σχολαρχών, μεταξύ των οποίων πρωταγωνιστικό ρόλο διαδραματίζει ο αδελφός του πρωθυπουργού, ως διευθυντής του Κολλεγίου. Μόνο και μόνο το γεγονός αυτό θα αρκούσε σε οποιαδήποτε άλλη κοινοβουλευτική δημοκρατία ώστε να υπάρχει αυτοσυγκράτηση της νομοθετικής πρωτοβουλίας της κυβέρνησης και αναμονή της απόφασης της δικαιοσύνης. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει, βεβαίως, στο σύστημα διαπλοκής των συμφερόντων που εκπροσωπεί ο μνημονιακός παλαιοκομματισμός.

Και η ρύθμιση αυτή, όμως, θα έχει σύντομα το ίδιο άδοξο τέλος με αυτό των συντακτών της. Το μόνο ερώτημα είναι με ποιο τρόπο έρθει αυτό:  θα προλάβει η δικαιοσύνη ή η θεραπεία του νομοθετικού άγους θα αποτελέσει ένα από τα πρώτα μέτρα της νέας δημοκρατικής πλειοψηφίας;»

πηγή : tvxs.gr/news
============================

Η γνώση στα ράφια ενός σούπερ μάρκετ

 
Σε εκπαιδευτικά σούπερ μάρκετ αναβαθμίζονται τα ιδιωτικά σχολεία έπειτα από την κατάθεση του νέου πολυνομοσχεδίου.

Η ΟΙΕΛΕ σε επιστολή στους βουλευτές αναλύει όλες οι παρανομίες τις σκανδαλώδους ρύθμισης : «Νόμος ορίζει τις προϋποθέσεις και τους όρους χορήγησης άδειας για την ίδρυση και λειτουργία εκπαιδευτηρίων που δεν ανήκουν στο Κράτος, τα σχετικά με την εποπτεία που ασκείται πάνω σ' αυτά, καθώς και την υπηρεσιακή κατάσταση του διδακτικού προσωπικού τους»
(Σύνταγμα της Ελλάδος, άρθρο 16, παρ. 8)

Κύριοι βουλευτές,

Η κατάθεση του πολυνομοσχεδίου προς ψήφιση στη Βουλή των Ελλήνων περιέχει ρύθμιση για την ιδιωτική εκπαίδευση με ιδιαίτερα δυσμενείς
επιπτώσεις όχι μόνο στις εργασιακές σχέσεις των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, αλλά κυρίως στη διατήρηση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα της εκπαίδευσης που, σύμφωνα με το Σύνταγμα, παρέχουν (ακόμη) τα ιδιωτικά σχολεία.

ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ Η ΡΥΘΜΙΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ

Πλέον οι καταγγελίες σύμβασης θα γίνονται αναιτιολόγητα και μαζικά και καθ’ όλη τη διάρκεια του σχολικού έτους, με μόνο όριο τα όσα προβλέπονται για τον ευρύτερο ιδιωτικό τομέα (6 εργαζόμενοι το μήνα για επιχειρήσεις έως 150 απασχολούμενων, το 5% των εργαζόμενων
για μεγαλύτερες επιχειρήσεις). Υπολογίζεται ότι ένα ιδιωτικό σχολείο θα μπορέσει να ανανεώσει το σύνολο σχεδόν του προσωπικού του σε λιγότερο από 18 μήνες.

Σε μεγάλο κίνδυνο βρίσκονται οι παλιοί εκπαιδευτικοί που στοιχίζουν «ακριβά» στους σχολάρχες.
Ελαχιστοποιείται το ποσό της αποζημίωσης

Οι καταγγελίες σύμβασης δεν θα ελέγχονται, πλέον, από τα υπηρεσιακά συμβούλια (ΠΥΣΠΕ/ΠΥΣΔΕ/ΚΥΣΠΕ/ΚΥΣΔΕ), ως προς τη νομιμότητα και την καταχρηστικότητά τους, όπως ίσχυε ως σήμερα.

Όλες οι πτυχές της σχολικής ζωής και της εργασιακής κατάστασης των ιδιωτικών εκπαιδευτικών παύουν ουσιαστικά να εποπτεύονται από το Υπουργείο Παιδείας. (ολόκληρη η επιστολή)

Η αθόρυβη εκπαιδευτικά κατάθεση αυτού του νομοσχεδίου είναι εκωφαντική. Ουσιαστικά δηλώνει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο πως το σχολείο δεν έχει πια κανένα διακριτό χαρακτηριστικό που να το διαχωρίζει από το κρεοπώλειο, το κατάστημα ρούχων και το γραφείο τελετών: είναι μια ακόμη επιχείρηση. Για άλλη μια φορά τα ζωτικά προβλήματα της εκπαίδευσης τίθενται επί τάπητος. Ποια διαθεσιμότητα, ποιες απολύσεις, ποιες μεταθέσεις, ποιος αυταρχισμός... Εδώ υπάρχουν θέματα βαθιά εκπαιδευτικά όπως η λευκή εβδομάδα, η επιμήκυνση του σχολικού έτους και η απεμπλοκή του Υπουργείου Παιδείας από τη επίβλεψη τον έλεγχο των ιδιωτικών σχολείων.

 Αυτή η σύντομη και αινιγματική φράση «το Υπουργείο δεν θα εποπτεύει πια τα ιδιωτικά σχολεία» υπενθυμίζει  ότι όταν οι λέξεις χάνουν το νόημα τους ο κόσμος που περιγράφουν παύει να υφίσταται ως τέτοιος. Αν το Υπουργείο Παιδείας δεν είναι πια υπεύθυνο για την παιδεία της χώρας, τότε ας βρούμε άλλη ονομασία και ρόλο για το Υπουργείο και άλλο χαρακτηρισμό για τα σχολεία, προσπαθώντας να διασώσουμε ό, τι έχει απομείνει όρθιο απο τους ορισμούς τους αλλά κυρίως από την ουσία τους.

Επίσης, η γενναιοδωρια της πολιτικής ηγεσίας να «απελευθερώσει» τα ιδιωτικά σχολεία αποδεικνύει πως οι ιθύνοντες πρεσβεύουν τη γνωσή ρήση του Φράνσις Μπέικον «η γνώση είναι δύναμη». Ίσως η φράση αυτή είναι και το κλειδί της λογικής  του πολυνομοσχεδίου που κατατέθηκε. Από τις τέσσερις αυτές λέξεις προκύπτουν τέσσερα (ή και σε πολύ περισσότερα) κρίσιμα ερωτήματα:
  • Η γνώση είναι ή μπορεί να γίνει δύναμη;
  • Ποια γνώση είναι δύναμη;
  • Από ποιον επιλέγεται η γνώση που θα μετατραπεί σε δύναμη;
  • Υπάρχει ισότιμη πρόσβαση στη γνώση που οδηγεί στη δύναμη;

Για τους/τις εκπαιδευτικούς το νομοσχέδιο αυτό αποτελεί το επιστέγασμα των προσπαθειών της πολιτικής ηγεσίας να δείχνει με κάθε τρόπο την εκτίμηση που τρέφει για το έργο που έχουμε αναλάβει. Με εκκρεμή την υπόθεση της καθηγήτριας κ. Μπουλούτα που «ενόχλησε» το κολλέγιο Αθηνών, οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί δεν θα πια έχουν κανένα δικαίωμα να κάνουν καταγγελία της σύμβασής τους ως προς τη νομιμότητα ή την καταχρηστικότητά της στα υπηρεσιακά συμβούλια του Υπουργείου.Βέβαια, αξίζει να υπενθυμίσουμε πως και στην περίπτωση κ. Μπουλούτα που απευθύνθηκε στα συμβούλια αυτά, οι έξωθεν παρεμβάσεις μετέτρεψαν τον θεσμο σε ένα ακόμα μεγάλο μας τσίρκο.

Πριν λίγες μέρες γιορταστηκε με λαμπρότητα στα σχολεία η έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα του 1821. Η κυβέρνηση την τίμησε με περισσή λαμπρότητα, προσπαθώντας να συγκαλύψει πως ενώ οι αγωνιστές του 21 προσπαθούσαν να απελευθερώσουν έναν λαό, η σημερινή κυβέρνηση προσπαθεί να απελευθερώσει επαγγέλματα. Είναι κι αυτός ένας αγώνας. Μαζί λοιπόν με τα αλλαντικά, τα χαρτιά υγείας, προσεχώς τα φάρμακα στο επόμενο διάστημα αναζητούμε στα σούπερ μάρκετ γνώση με το κιλό. Κόβεται παρουσία του πελάτη. Μένει να ανακοινωθεί στις πόσες μέρες λήγει μια γνώση και αν θα ισχύσει κοινή περίοδος εκπτώσεων με τα λοιπά εμπορεύματα.


Αναστασία Καλαφάτη
tvxs.gr 

 

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More