Τετάρτη, Φεβρουαρίου 26, 2014
Εντελώς συμπτωματικά, η ανακοίνωση της πρωτοβουλίας του Σταύρου Θεοδωράκη για συμμετοχή στις ευρωεκλογές γίνεται την επομένη της αποχώρησης της πρωτοβουλίας των 58 από την Ελιά.
Επίσης, εντελώς συμπτωματικά, πριν από μερικές ημέρες, ο Σταύρος Θεοδωράκης κατήγγειλε μέσω του δελτίου του Mega –παρέα με τον Πρετεντέρη, την Τρέμη και τον Τσίμα- πως πρωτοδίκης από την Κω άσκησε λογοκρισία στην εκπομπή του και στο Mega για το Φαρμακονήσι.
Τον κυνηγάει το σύστημα τον Σταύρο Θεοδωράκη γιατί είναι πολύ επικίνδυνος. Τα αποκαλυπτικά άρθρα του και οι εκπομπές του μετά την χρεοκοπία της χώρας είναι γροθιά στο στομάχι και προκαλούν έντονες συζητήσεις στα κομμωτήρια ανάμεσα στις κομμώτριες και τις πελάτισσες, με αποτέλεσμα να μην στρώνει η περμανάντ.
Είδα από περιέργεια την εκπομπή για το Φαρμακονήσι που ήταν ένα ωραιότατο πλυντήριο για τους λιμενικούς.
Διάβασα την ανακοίνωση του Σταύρου Θεοδωράκη για την ίδρυση του κινήματος και σκέφτομαι πως δεν μπορεί να είναι τόσο αφελής.
Όταν έχεις υπηρετήσει το σύστημα Σημίτη και τον Λαμπράκη, δεν περιμένεις να πάρει κάποιος στα σοβαρά όλα αυτά που εσύ ξαφνικά ανακάλυψες τον Φεβρουάριο του 2014.
Ο συστημικός Σταύρος Θεοδωράκης ζητάει απ’ όλους να ξεχάσουν ποιος είναι και για ποιους εργάζεται. Ζητάει να ξεχάσουμε το Mega, τον Ψυχάρη, τον Μπόμπολα και τους άλλους ολιγάρχες.
Τον ενοχλεί τον Σταύρο Θεοδωράκη που δεν υπάρχει Δικαιοσύνη στη χώρα –έτσι γράφει στην ανακοίνωση- αλλά δεν τον ενοχλεί που δουλεύει, ως πρωτοπαλίκαρο, σε ένα κανάλι που επί 24 χρόνια δεν έχει άδεια.
Ούτε τον ενοχλεί που έχει γίνει πλούσιος από αυτό το κανάλι.
Τόσες λέξεις έγραψε στην ανακοίνωση ο Σταύρος Θεοδωράκης αλλά ούτε μια για τα ΜΜΕ και τους ολιγάρχες ιδιοκτήτες. Για να μην έχει κανείς απορία, ποιοι είναι πίσω του.
Τα πράγματα είναι απλά: ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία κάηκαν, οι ολιγάρχες καταρρέουν και προσπαθούν να αποτρέψουν την πτώση τους.
Πετάνε κι έναν Σταύρο Θεοδωράκη, μπας και τσιμπήσουν οι απολιτίκ και οι χαζογκόμενες, αλλά το χαρτί «Σταύρος Θεοδωράκης» είναι μια κίνηση απελπισίας. Είναι μια αποδοχή της ήττας.
Τα τηλεοπτικά πρόσωπα είναι καμένα. Πλούσια αλλά καμένα.
Βέβαια, αν ζούσε ο Λαμπράκης, μπορεί τα πράγματα να ήταν αλλιώς.
Ο Λαμπράκης κατάφερε να κάνει δημοσιογράφο τον Κακαουνάκη, οπότε τον Θεοδωράκη –που είναι συμπαθής και ευγενής- θα τον έβγαζε σίγουρα πρωθυπουργό.
(Σταύρο, ήσουν για μεγαλύτερα πράγματα. Αρκεί να θυμόσουν πού και πού το παιδάκι που πουλούσε κουλούρια στα δικαστήρια της Πανεπιστημίου. Το ξέχασες. Καλή τύχη. Φιλικά.)
pitsirikos
26 Φεβ, ’14
Ετικέτες: 
