Μ.Τρίτη 30/04/20013 -------------- Καταθέσεις -------------------

Συνεχίζεται η δίκη για τον εμπρησμό της Marfin, όπου δεν δικάζονται οι εμπρηστές -που παραμένουν ασύλληπτοι- αλλά δικάζονται για ανθρωποκτονία από αμέλεια και σωματική βλάβη κατά συρροή ο διευθύνων σύμβουλος της Marfin, ο υπεύθυνος ασφαλείας, η διευθύντρια και η υποδιευθύντρια του υποκαταστήματος. Το πόρισμα της Επιθεώρησης του υπουργείου Εργασίας που διαπίστωνε παραλείψεις στο σύστημα πυρασφάλειας στο υποκατάστημα της Marfin στην οδό Σταδίου είχε βγει τον Σεπτέμβριο του 2010.
 
Οι μαρτυρίες των συναδέλφων και των συγγενών των νεκρών υπαλλήλων της Marfin είναι συγκλονιστικές. Και πάρα πολύ δυσάρεστες.
 
Έχοντας στο μυαλό μου την αξέχαστη δίκη της Ρικομέξ -όπου οι επιζώντες εργαζόμενοι έβριζαν τους συγγενείς των νεκρών συναδέλφων τους-, ένιωσα ανακούφιση που υπήρξαν συνάδελφοι των νεκρών υπαλλήλων της Marfin που δεν τους ξέχασαν και είπαν τα πράγματα όπως έγιναν.
 
Σε μια εποχή που οι άνθρωποι πεθαίνουν και ξεχνιούνται την επόμενη ημέρα -σαν να μην έζησαν ποτέ-, δεν είναι και λίγο αυτό.
 
Προσπερνάω -από αμηχανία- τις μαρτυρίες για την εφιαλτική κατάσταση που επικράτησε στη Marfin αμέσως μετά τον εμπρησμό, και στέκομαι στις καταθέσεις δυο υπαλλήλων.
 
Στην κατάθεσή του, ο κ. Γιώργος Σταυρογιαννάκης είπε:
«Η τράπεζα δεν αναγνωρίζει την ευθύνη, ούτε μας έχει αποζημιώσει. Δεν μας κατηγόρησαν αλλά σε μία προσωπική συνάντηση που είχαμε λίγες μέρες μετά την επίθεση με το ΔΣ της Marfin, όπου είχε παρευρεθεί και ο κ. Βγενόπουλος, ουσιαστικά μας είπαν ότι έπρεπε να παραβούμε τις εντολές που είχαμε…».
 
Ο κ. Σωτήρης Παπατζίκης είπε:
«Θέλαμε μόνο να ακούσουμε ένα συγγνώμη και ένα γιατί. Έχουν περάσει τρία χρόνια, αλλά ακόμα δεν έχουμε ακούσει τίποτα από την τράπεζα. Αντ’ αυτού, στη συνάντηση με το διοικητικό συμβούλιο της τράπεζας, ο άνθρωπος για τον οποίο δουλεύαμε μας είπε γιατί δεν πήραμε την πρωτοβουλία να φύγουμε νωρίς, παρά τις εντολές που είχαμε να μείνουμε. Ποιος θα τολμούσε εν μέσω κρίσης να κάνει του κεφαλιού του, αναρωτιέμαι…».
 
Στο μήνυμα που είχε στείλει ο Ανδρέας Βγενόπουλος λίγες ημέρες μετά τον εμπρησμό της Marfin, δήλωνε υπερήφανος:
«Είμαι υπερήφανος για την υποδιευθύντρια και τον ταμία που την ώρα που οι δολοφόνοι χτυπούσαν με τις βαριοπούλες το τζάμι το πρώτο μέλημά τους από υπερβολική ευσυνειδησία ήταν να βάλουν τις επιταγές των πελατών στο χρηματοκιβώτιο και μετά να φροντίσουν για την αποχώρησή τους (γενναία πράξη που βέβαια δεν πρέπει να επαναληφθεί από κανέναν συνάδελφο σε παρόμοιες περιστάσεις)».
 
Η υποδιευθύντρια για την οποία δήλωνε υπερήφανος ο Ανδρέας Βγενόπουλος -επειδή πήγε να σώσει τις επιταγές της Marfin από τη φωτιά- δικάζεται σήμερα.
 
Οι δράστες του εμπρησμού που στοίχισε τη ζωή των τριών εργαζομένων στη Marfin -και απείλησε πολλές άλλες ζωές- κυκλοφορούν ακόμα ελεύθεροι, αν και υπάρχουν βίντεο, φωτογραφίες και μαρτυρίες.
 
Όσο οι δράστες του εμπρησμού παραμένουν ελεύθεροι, δεν μπορούμε να πούμε πως έγινε η δίκη για τον εμπρησμό της Marfin.
 
Το ερώτημα είναι «γιατί παραμένουν ελεύθεροι;».
 
Και πώς το αντέχουν.
(Στις 9 Μαΐου του 2010, είχα γράψει: «Ομερτά».)


pitsirikos
Από pitsirikos.net

Ετικέτες: ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ,ΚΟΙΝΩΝΙΑ,ΣΧΟΛΙΑ