Μήπως πρέπει να αναθεωρήσουμε εκ βάθρων όσα μάθαμε στα θρανία της
Νομικής; Ή μήπως ήμασταν κακοί φοιτητές και δεν παρακολουθούσαμε
ανελλιπώς τί μας δίδασκαν; Ή μήπως έτυχε στις εξετάσεις να πέσουν θέματα που είχαμε μελετήσει και,
έτσι, αρπάξαμε το πενταράκι και πήραμε πτυχίο χωρίς να μάθουμε
μπενιζελικά νομικά;
Πώς να εξηγήσω τη θρασύτατη στάση του ΠΑΣΟΚ απέναντι στη Δικαιοσύνη.
Ζητεί,
λέει, η πταισματοδίκης τα πορίσματα των 6 ελεγκτικών εταιρειών για τα
οικονομικά πεπραγμένα του ΠΑΣΟΚ και το κώμα απαντά ότι αυτά είναι
ιδιωτική υπόθεση και δεν τα δίνει.
Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι εγώ καταγγέλλω πως στην τάδε ανώνυμη εταιρεία
έχουν γίνει πράματα και θάματα και ότι η εταιρεία πάει για φούντο,
επειδή η Διοίκηση έχει ενθυλακώσει το Ταμείο. Το αδίκημα [υπεξαίρεση]
διώκεται αυτεπαγγέλτως.
Ο εισαγγελέας διατάσσει προκαταρκτική εξέταση
και αναθέτει τη διενέργειά της σε πταισματοδίκη ή στην ΕΛ.ΑΣ.
Ο
πταισματοδίκης ζητεί βιβλία, στοιχεία κ.λπ., αλλά ο Διευθύνων Σύμβουλος
απαντά: «Δεν τα δίνω. Πρόκειται για ιδιωτική υπόθεση και μην
αναμειγνύεσθε».
Τί κάνει ο πταισματοδίκης;
Μπουκάρει με την Αστυνομία
στα γραφεία της εταιρείας και κατάσχει το σύμπαν.
Τόσο απλά.
Άμα λάχει
συλλαμβάνει και τον Διευθυντή του κώματος Σαλαγιάννη με την αυτόφωρη
διαδικασία για απείθεια.
Καταλάβατε τώρα γιατί το ανεξάρτητο Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο δεν ανανέωσε τη θητεία του Πεπόνη;