Σάββατο, Οκτωβρίου 27, 2012

Αχ, ρε παππού! ...


Λατρεμένε παπού μου, να είσαι καλά εκεί που είσαι.
Δυστυχώς, δεν ήσουν σήμερα κοντά μας, να απολαύσεις και εσύ την απόλυτη ελευθερία, γιά την οποία σκοτώθηκες. Ελευθερία, παντού !

Όλοι οι
πολίτες ήμασταν ελεύθεροι να στεκόμαστε πίσω από τα κάγκελα. Κανένας δεν μας ενοχλούσε, αν δεν μιλάγαμε και δεν συμπεριφερόμασταν απρεπώς στα όργανα της τάξεως.

Οι πάνοπλοι αστυνομικοί, και αυτοί ήταν ελεύθεροι να μας σπρώχνουν και να μας ρίχνουν καμιά ψιλή στα καλάμια. Το ελικόπτερο της αστυνομίας, πετούσε από πάνω μας ελεύθερα και κανείς δεν το ενοχλούσε.


Στις ταράτσες των σπιτιών βρισκόντουσαν ελεύθεροι σκοπευτές γιά να μας προστατεύουν από τυχόν επίθεση των κουμουνιστοσυμμοριτών και των Ελοχίμ. Όλοι οι επισημοι, παπού, κινούνταν ελεύθεροι κι ωραίοι στον Αη Δημήτρη, γιατί είχαν μαζί τους το ελευθέρας του Περιφερειάρχη.


Ανάμεσά μας βρισκόντουσαν και μπάτσοι με πολιτικά, για να παρακολουθούν, ελεύθερα, όσους δεν μπορούν να εκτιμήσουν την αξία της ελευθερίας.


Καλά, παπού, εσύ έφυγες νωρίς. Κρίμα που δεν μπόρεσες να απολαύσεις και εσύ την τόση ελευθερία γιά την οποία σκοτώθηκες !...

Μιχάλης Στρατάκης


Από logoplokies.blogspot.gr

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More